Uit Zaailingen, de debuutbundel van Anne-Fleur van der Heiden. Op de Coster-site ook haar gedicht ‘Champagne’, in twee versies, uit 2016 en 2020. Kleinste versie van mij Gewoon ademen moet niet moeilijk zijnplanten water geven en een bonsaiboom, stofzuigennaam geven aan een kat, bed opmaken er zijn zaailingen die in huis worden gehoudenvoor wie een zonnig raam nog te donker … [Lees meer...] overGedicht: Anne-Fleur van der Heiden • Kleinste versie van mij
Gedicht
Gedicht: Alexis de Roode • Witte zwanen zwarte zwanen
Witte zwanen zwarte zwanen Vaarwel O Engeland, mijn Leeuwenhart.Dag Keltische barden, Saksische zuipers.Grappenmakers, wetenschappers, filosofen.Shakespeare en Turner, Newton en Darwin,Thomas Tallis en Kate Bush.Reizigers van poolkap tot poolkap, bevrijders van Nederland,eeuwenlang de maatstafvan alles wat goed en geestig wasop de kleine televisie van mijn moeder. Wie zag dit … [Lees meer...] overGedicht: Alexis de Roode • Witte zwanen zwarte zwanen
Gedicht: Wilfred Smit • Inscriptie
InscriptieEn de distel was regent,de doorn raadsheer, dat eigen jaar.toen hebben we de koning een korf voorgebondenen we hebben hem naar Peth gereden.en de hagel was groot onderweg,o mijn verweesd o mijn verweend veld.toen hebben we de koning teruggereden van Pethen we hebben hem de korf afgebonden.Peth wil zeggen ‘hem zijn de ogen geopend’.maar hoe kon hij, met een korf … [Lees meer...] overGedicht: Wilfred Smit • Inscriptie
Gedicht: Wilfred Smit • Dame met hoed
Dame met hoed Zij is allang niet meer alleenonder die hoed -ieder man plotseling weduwnaarop het San Marco.zulk duifgrijs staat haar goedals alle langesuperieure wezens, zie maar -'t wiekt af en aanvan schaduwige hand naar halsfelrose stippen,onaangedaan de mond,aars van een duif heur lippen. Wilfred Smit uit: Verzamelde gedichten (1971) Abonnees van Laurens Jz. … [Lees meer...] overGedicht: Wilfred Smit • Dame met hoed
Gedicht: E. du Perron • Ter uitnodiging
Ter uitnodiging Volmaakte vreê van 't landelijke rusten:een brief, een boek, en dan de gramofoon...Het grasveld is geschoren, de einder schoon,de vijver uitgediept, geregeld onze lusten. De zwanen varen traagzaam langs de kusten,Loh'ngrins onzeker van der Jonkvrouw' woon,maar God woont hier met zijn papieren kroon,en deze rust is een volmaakt berusten. Ik zend u dit sonnet met … [Lees meer...] overGedicht: E. du Perron • Ter uitnodiging
Gedicht: Astrid Lampe • Een sterke suikerlobby
Twee knipplakgedichten van Astrid Lampe , afkomstig uit Een sterke suikerlobby, het alternatieve Poëzieweekgeschenk van uitgeverij crU, verkrijgbaar in geselecteerde boekhandels. … [Lees meer...] overGedicht: Astrid Lampe • Een sterke suikerlobby
Gedicht: Wiel Kusters • Vroeg donker
Uit Zonder palet, de nieuwe bundel van Wiel Kusters. Vroeg donker Nu wordt het hier in huis opeens zo stil.Ik leef op bladzijden die jij nooit las,maar die ik later nog eens schrijven zal,de laatste eerst: ik weet wat wachten was. Heb je nog oog voor mij? Ik zie je nietdan in het wenden, keren van het boekdat mij nog nooit naar woorden raden liet,tot ik het hier en nu … [Lees meer...] overGedicht: Wiel Kusters • Vroeg donker
Gedicht: Margreet Schouwenaar • Een minuut
Uit De overmaat van ontbreken, de nieuwe bundel van Margreet Schouwenaar. Een minuut Zestig slagen om de hemel te zien, de neerkomenderegen, die steeds lichter tikt; onregelmatig tikt.Het is tekort. Nog niet licht. Nog niets ruikt, het graszwijgt. Ik spreek opnieuw de tijd aan en kijk. Hetheden reikt naar het dun gesloten gordijn, rekt naarhet vel op straat dat … [Lees meer...] overGedicht: Margreet Schouwenaar • Een minuut
Gedicht: Antjie Krog • Lux aeterna
‘Lux aeterna’ staat in Broze Aarde, de nieuwe, tweetalige bundel van de Zuid-Afrikaanse schrijfster Antjie Krog, die de structuur heeft van een requiem, en “Een mis voor het universum” als ondertitel. De Nederlandse vertaling is van Robert Dorsman en Jan van der Haar. Lux aeterna want dit is natuurlijk onze verzuchting:om tot inzicht te komen:ik ben de bedelaarik praat … [Lees meer...] overGedicht: Antjie Krog • Lux aeterna
Gedicht: Eric van der Steen • Finale
Finale Marietje bekent je haar levenook Mimi vertelt soms maar watmaar Elly was netjes geblevenwanneer zij iets geld had gehad. … [Lees meer...] overGedicht: Eric van der Steen • Finale
Gedicht: Eric van der Steen • De reiziger
De reiziger Ik wandel door de drukke straat.Het is nog licht. Het is niet laat.Het is nog vroeg. Het is acht uur.Wat moet dit worden op den duur?Ik kijk elk meisje zichtbaar aan.Waarom zou het hier anders gaan?Ik wandel door, God weet waarheen.Als het maar druk is om mij heen.Ik wandel en het is mooi weer.Ik voel: mijn borst gaat op en neer.Dit leek nu iets: een vreemde … [Lees meer...] overGedicht: Eric van der Steen • De reiziger
Gedicht: Anton Korteweg • Voor de pont van Maassluis
Uit Nooit eens lekker nergens, een “autotopografische bloemlezing” uit de gedichten van Anton Korteweg, die hij schreef bij locaties waar hem onderweg, wandelend of fietsend (of zittend op een terras), iets trof. (Voorproefje hier). (Maassluis, Veer Maassluis- Rozenburg, omstreeks 2015) Voor de pont van Maassluis Op een zonnige dag in septembermet een stelletje andere … [Lees meer...] overGedicht: Anton Korteweg • Voor de pont van Maassluis
Gedicht: Alfred Kossmann • Zelfportret 1964
Zelfportret 1946 1't Voorhoofd is hoog. Tot aan de oren ligthet lange haar, alsof het dit gezichtniet prijsgeeft aan de wereld en 't bestaanmaar het behoedt. De neus vangt edel aantussen de ogen, buigt een ogenbliken loopt ten slotte vormeloos en dikuit boven de mond. Hij zwijgt of dit gelaatkrachtig zal zijn of moe ten onder gaat.De ogen zijn vaak grauw achter de brilen … [Lees meer...] overGedicht: Alfred Kossmann • Zelfportret 1964
Gedicht: Guido Gezelle • Nihil
Nieuwe, mooie, uitgebreide website over Guido Gezelle. Nihil Omverre moet het al! omverre moet het, even dat eeuwen staande was, of eerst begon te leven: de tijden zijn gekeerd, eene andere eeuwe naakt, die, blinkende, in den oost, de menschen tegenblaakt! … [Lees meer...] overGedicht: Guido Gezelle • Nihil
Gedicht: Koen Stassijns • Er is niet veel voor nodig
Uit Hemelingen, de nieuwste bundel van Koen Stassijns. Er is niet veel nodig Er is niet veel nodig voor een gedicht,vaak zijn de meeste woorden overbodig.Je dooft gewoon het licht. En in het zwartdat zijn contouren trekt rondom je hart,duiken enkele uitgespaarde, moeizaamvergaarde zinnen op. Als gladde vissendie je telkens weer uit handen glippenwanneer je denkt: eindelijk … [Lees meer...] overGedicht: Koen Stassijns • Er is niet veel voor nodig
Gedicht: Hugues C. Pernath • De gulzigheid
De gulzigheid Gelijk aan minstens zeven jaren, de koude gloedVan minstens zeven deugden.Gelijk aan de woede van het maanlichtDat de maten meet en huiken spant over de magen.Gelijk aan het sarren van kevers die krioelenTussen de maden. En van mens tot mens. Er is de stilte die de stilte dekt.Een vangnet over het vergeten. Een bleek ontwakenBesmettelijk en monotoon, terwijl … [Lees meer...] overGedicht: Hugues C. Pernath • De gulzigheid
Gedicht: Hugues C. Pernath • De nijd
De nijd Niemand nadien. Dit land bewaart de schade nietAlleen de ondergang. Hier ontbreken:Een tegel, een processie, een akker en een grafEn ook dit einde heeft geen belang.Hier bepaalt het jaar krampscheut of vervoeringVoor dezelfden die ons zullen verslaan. Geen spoor wordt weggevreten.Wat beschreven werd bekwamen wij door schaamte,Of door geheel een mensenleven dat … [Lees meer...] overGedicht: Hugues C. Pernath • De nijd
Gedicht: Hugues C. Pernath • De traagheid
De traagheid In de nabijheid van de barende Na al datgene wat uitdoofde en begraven werd, De eeuwigheid is onvoldoende, te weinig En te min. Geen vreugde en geen louter vuur Slechts de zoete doodsroep blijft En redeloos wreed, de blik daarover. Talm niet. Zweet niet. Treur. Want telkens opnieuw tekenen trots en toorn Hun twijfelende omtrekken In het slome slib van mijn … [Lees meer...] overGedicht: Hugues C. Pernath • De traagheid
Gedicht: Lubbertus Rietberg • Op een besneeuwde rozenstruik
Op een besneeuwde rozenstruikStuif vrij, gevlokte sneeuw! op 't rozenstruikje nederdat eenzaam in de tuin ontbladerd staat en kwijnt.Uw wollig kleed bedekk' 't voor vorst en winterweder,totdat de lente weer in al haar glans verschijnt!Dan groei' het schoner op met nieuw verkregen kleurendoor 't glanzig purperrood des dageraads bestraald!De dampkring van rondsom versprei de … [Lees meer...] overGedicht: Lubbertus Rietberg • Op een besneeuwde rozenstruik
Gedicht: Adriaan Morriën • Droom
Droom Ineens was zij alleen, de laatste vrouwenverdwenen achter hoge rozenstruiken,zij liep ze na tot waar ’t pad uit ’t bosomhoog naar ’t polderland en ’t kleine dorp,dat met zijn daken op de kimlijn lag. … [Lees meer...] overGedicht: Adriaan Morriën • Droom
Gedicht: Jens Meijen • Zuurtegraad van een autobatterij
Uit Xenomorf, de debuutbundel van Jens Meijen (Vlaanderens eerste ‘Jonge dichter des vaderlands’). Zuurtegraad van een autobatterij Er bestaan koeien met ramen in hun buikje kan de alchemie in hun magen zien:het salpeterzuur, buskruit, bliksemstralen.Ik wil mijn gezicht ertegen drukken.Als we ramen gebruiken om mensen te makenkunnen we jagen met de scherven van een … [Lees meer...] overGedicht: Jens Meijen • Zuurtegraad van een autobatterij
Gedicht: E. du Perron • Het kind dat wij waren
Het kind dat wij waren Wij leven ’t heerlijkst in ons vèrst verleden:de rand van het domein van ons geheugen,de leugen van de kindertijd, de leugenvan wat wij zouden doen en nimmer deden. Tijd van tinnen soldaatjes en gebeden,van moeder’s nachtzoen en parfums in vleugen,zuiverste bron van weemoed en verheugen,verwondering en teêrste vriendelijkheden. … [Lees meer...] overGedicht: E. du Perron • Het kind dat wij waren
Gedicht: Wilfred Smit • Sweet bahnhof
Sweet bahnhof Drijft men steeds verderuit elkaar? het afscheid schuifteen opdringerige oom tussen ons in.sluit de ogen af - ja dit is vlucht,een handvol kaarten laten vallenomdat men in onze vingers knipt.wurg alle lichten - rasse schredenmaakt mijn vertrek, reusachtig,als op stelten wadend door de mist.adieu adieu sweet bahnhof - een convooi melaatsen wachtin alle stilte de … [Lees meer...] overGedicht: Wilfred Smit • Sweet bahnhof
Gedicht: H.A. Spandaw • De vrouwen (fragment)
En - nog ontbreekt er iets - 't heil is nog onvolkomen! Wat doet het hart der Vrouw van zaal'ger toekomst droomen?Wat is het, dat haar vleit, terwijl haar boezem hijgt?ô Heilig voorgevoel! .. Zij wenscht, zij bloost en... zwijgt. … [Lees meer...] overGedicht: H.A. Spandaw • De vrouwen (fragment)
Gedicht: H.A. Spandaw • De vrouwen (fragment)
Hij schijnt een statige Eik, die de eeuwen durft trotseren,En door de wouden zich als Koning ziet vereeren;Zij 't ned'rig klimop, dat aan zijne schorse kleeft,Zich sling'rende om zijn' stam, met zijne sappen leeft.De sterkgespierde Man mag steeds zijn' fierheid toonen,Maar niets, dan zachtheid moet in 't hart der Vrouwen wonen;De Vrouw is waarlijk schoon, als zij van weedom … [Lees meer...] overGedicht: H.A. Spandaw • De vrouwen (fragment)