Er zijn voor mij drie redenen om deze zomer een groot deel van het werk van Manon Uphoff te lezen of herlezen. De eerste is dat ik er zin in heb, ik beschouw Uphoff als een van de interessantste Nederlandse schrijvers van dit moment. Er staat bij haar altijd iets op het spel, ik geloof niet dat ik ooit een pagina van haar heb gelezen waarop niks gebeurde. De tweede reden is dat … [Lees meer...] overEen zomer met Manon Uphoff
Zoekresultaten voor: een zomer met manon uphoff
Het eerste kwart: Manon Uphoff, Vallen is als vliegen
Vallen is als vliegen is het boek dat ik al het vaakst gelezen heb uit de lijst van 50 die ik dit jaar lees: toen het verscheen, ongeveer vijf jaar geleden, en twee jaar geleden, toen ik tijdens de zomer het hele oeuvre las of herlas (en daarover schreef op Neerlandistiek), en een half jaar geleden, als voorbereiding op een gesprek met de schrijver … [Lees meer...] overHet eerste kwart: Manon Uphoff, Vallen is als vliegen
Manon Uphoffs ‘Begeerte’: de eerste eruptie en de schoolbibliotheek
Dit is de tekst van een lezing die Daan Stoffelsen gaf in de openbare bibliotheek in Nijmegen, in het kader van een reeks lezingen over het werk van Manon Uphoff. De volgende lezing wordt op 15 maart 2023 gegeven door Fleur Speet. Toen ik het verzoek om deze lezing te geven lichtvaardig had aangenomen, begon ik deze lezing als een essay, persoonlijk, onderzoekend, dwalend, … [Lees meer...] overManon Uphoffs ‘Begeerte’: de eerste eruptie en de schoolbibliotheek
8 februari 2023: Lezing ‘Manon Uphoff en de toren van ongewenste verhalen’
lezing door prof. dr. Marc van Oostendorp Wie mag er verhalen vertellen en naar wiens verhalen luisteren we? Al sinds Manon Uphoff de pen opnam, gaat het haar om die vraag: welke verhalen worden te weinig gehoord? Welke verhalen zijn misschien zelfs ongewenst? En hoe vertel je dan juist precies die verhalen? Daarbij komen heel veel verhalen in het werk steeds weer terug, … [Lees meer...] over8 februari 2023: Lezing ‘Manon Uphoff en de toren van ongewenste verhalen’
Manon Uphoff en het literaire veld
Vooruitlopend op De Revisor van dit najaar publiceerde Marc van Oostendorp afgelopen maanden een serie artikelen op deze website onder de noemer ‘Een zomer met Manon Uphoff’ waarin hij haar oeuvre van alle kanten belicht. In het vijftigste en laatste artikel noemt hij haar loopbaan ‘een interessante casus’. Hij doet een oproep om te onderzoeken wat Uphoffs plaats in het … [Lees meer...] overManon Uphoff en het literaire veld
Laten we teruggaan naar de feiten, mijn neef is stervende
Een zomer met Manon Uphoff (14) "Beste lezer": dat zijn de eerste woorden van het eerste verhaal ('Verkloot') in De zoetheid van geweld (2013) van Manon Uphoff. De term metafictie, die Niels Mulder en Jeroen Dera gebruikten voor Uphoffs roman De spelers, is van toepassing op ieder verhaal in deze bundel. In veel verhalen is een vertaler zich er nadrukkelijk van bewust een … [Lees meer...] overLaten we teruggaan naar de feiten, mijn neef is stervende
De straat verandert in een dode arm
Een zomer met Manon Uphoff (12) Er moet een moment komen dat de romans Gemis, Koudvuur en Vallen is als vliegen van Manon Uphoff samen in één band verschijnen (ook als ebook). "De drie familieromans" zal daar op staan. De boeken zijn duidelijk zeer nauw aan elkaar verwant. Alle drie beschrijven ze het leven van een groot gezin, een man en een vrouw die allebei al een gezin … [Lees meer...] overDe straat verandert in een dode arm
Nee, uit mijn mond geen klacht
Een zomer uit Manon Uphoff (11) Het boekje Dit zijn mijn woorden niet is in een aantal opzichten een uitzondering in het werk van Manon Uphoff. Het is, voor zover ik weet, haar enige theatertekst (ze schreef wel een aantal scenario's), in 2008 geschreven in opdracht van het Kamerkoor Capella Brabant in Den Bosch. Het is haar enige fictietekst over een historische figuur, … [Lees meer...] overNee, uit mijn mond geen klacht
Een oog dat fileerde als een mes
Een zomer met Manon Uphoff (10) Ogen spelen een belangrijke rol in het werk van Manon Uphoff. Ik wees er eerder al op dat het zicht het enige zintuig is dat ze echt behandelt in haar boek over het menselijk lichaam Het moet eten, slapen, ademhalen. Ik heb ook al uitgelegd dat de visuele vorm van haar proza zelf een belangrijke rol speelt – meer misschien dan de klank. … [Lees meer...] overEen oog dat fileerde als een mes
Het Rotte Boek
Een zomer met Manon Uphoff (7) Is er een goede manier om naar een ander te kijken? Bijvoorbeeld als die ander van de Balkan komt? Daarover gaat De spelers van Manon Uphoff. Niels Mulder en Jeroen Dera wijdden er een artikel aan in een recent nummer van het vakblad Internationale Neerlandistiek, op basis van de scriptie van de eerste. Mulder en Dera wijzen erop dat … [Lees meer...] overHet Rotte Boek
Een survivalpakket van mannelijkheid
Een zomer met Manon Uphoff (3) De spelers (2009) valt onder andere te lezen als een roman over de macht van de taal en de macht van het lichaam. Dat is soweiso een centraal thema in Manon Uphoffs werk: de kracht van het abstracte, lichaamloze woord, de sterkte van het concrete, warme lichaam. Maar nergens wordt het zo tot in detail uitgewerkt als in De spelers. Het boek … [Lees meer...] overEen survivalpakket van mannelijkheid
De gewaardeerde maar haastig achtergelaten huisvriend Sebastiaan
Een zomer met Manon Uphoff (50 en slot) Als ik aan het begin van deze reeks had geweten, wat ik nu weet, had ik de reeks Een zomerhuis met Manon Uphoff genoemd. Niet alleen spelen huizen, kamers, ruimtes, een zeer belangrijke rol in haar werk, ze heeft zelf dat werk ook met allerlei ruimtes vergeleken: een spiegelpaleis, een kamer, een ruimte waar ze de lezer binnen … [Lees meer...] overDe gewaardeerde maar haastig achtergelaten huisvriend Sebastiaan
Een mager verdrietig klein ding met slechte tanden
Een zomer met Manon Uphoff (49) Voor januari 2023 staat een nieuwe verhalenbundel van Manon Uphoff gepland, haar eerste boekpublicatie na Vallen is als vliegen. Hoe zal haar schrijven er dan uit zien? Ik weet niet of 'De wildernis waar jongens mannen worden', een verhaal dat ze dit voorjaar plaatste op de website van ILFU, in die bundel komt, maar haar werkwijze kennende … [Lees meer...] overEen mager verdrietig klein ding met slechte tanden
De jezusbeeldjes, de kerstbomen, de kunstboeken, de schilderijen, de Parker-vulpen
Een zomer met Manon Uphoff (48) Een van de grootste eerbewijzen die een hedendaagse Nederlandse schrijver ten deel kunnen vallen lijkt mij: besproken worden door Maaike Meijer. Niemand kan zo goed en indringend en precies lezen als zij. Het gebeurt Manon Uphoff dit jaar: in september verschijnt een aan Uphoff gewijd nummer van De Revisor, dat wordt besloten door een … [Lees meer...] overDe jezusbeeldjes, de kerstbomen, de kunstboeken, de schilderijen, de Parker-vulpen
Gebruik allebei je ogen
Een zomer met Manon Uphoff (47) In Vallen is als vliegen geeft de vertelster (die zich 'ondergetekende') noemt een verklaring van haar eigen werk, de noodzaak ervan, in ieder geval voor haarzelf: Zou iemand me op een dag vragen wat ik probeer te begrijpen en doorgronden met mijn obsessieve gekriebel in Moleskine-aantekenboekjes... met mijn blauwe BIC-pen en die … [Lees meer...] overGebruik allebei je ogen
In elkaar gedrukt en uit elkaar getrokken
Een zomer met Manon Uphoff (46) Verhalen zijn misschien wel de bron van alle kennis: uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat mensen ook abstracte kennis vaak in eerste instantie tot zich nemen als een verhaal, we hebben bovendien zo'n goed geheugen voor verhalen dat we achteraf onbewust allerlei verbanden blijken te hebben gelegd tussen gebeurtenissen die geen verband … [Lees meer...] overIn elkaar gedrukt en uit elkaar getrokken
Een in zichzelf gekeerde jongen met een buitengewoon tekentalent
Een zomer met Manon Uphoff (45) Een van de dimensies die de diepte van Vallen is als vliegen – de diepte waarin je valt – bijna peilloos maken, zijn de parallellen die er voortdurend gevlochten worden tussen de dochter M.M. en de vader HHEH die haar heeft misbruikt. De identificatie tussen dochter en vader, tussen slachtoffer en dader is misschien niet absoluut, maar … [Lees meer...] overEen in zichzelf gekeerde jongen met een buitengewoon tekentalent
In Amerika houden onderzoekers zich al jaren bezig met een boeiend onderzoek
Een zomer met Manon Uphoff (44) "Op 13 november van het jaar 2015", zo begint het tweede hoofdstuk van Manon Uphoffs roman Vallen is als vliegen," viel Henne Vuur van de trap en stierf, enkele uren vóór een groep uitgaande jongeren in de Bataclan te Parijs voorgoed weerhouden werd van verdere onschuldige uitstapjes." Er staan meer van dit soort verwijzingen in de … [Lees meer...] overIn Amerika houden onderzoekers zich al jaren bezig met een boeiend onderzoek
Hoe kan ik jullie toegang verschaffen tot dit labyrint?
Een zomer met Manon Uphoff (43) Vallen is vliegen (2019) is zonder twijfel een afschuwelijk boek om te lezen: pijnlijk, huiveringwekkend. Ik heb het tot nu toe in deze serie vermeden omdat ik de rest van het oeuvre nog eens wilde bekijken zonder de slagschaduw die Vallen ongetwijfeld vanaf nu over het hele oeuvre werpt. Maar nu het einde van de zomer in zicht raakt, kon ik … [Lees meer...] overHoe kan ik jullie toegang verschaffen tot dit labyrint?
De wereld, in al haar schoonheid, woestheid en verschrikking, kijkt naar ons terug
Een zomer met Manon Uphoff (42) Toen ik deze 'zomer met Manon Uphoff' begon, was mijn idee dat de relatie tussen lichaam en denken een belangrijke leidraad zou zijn. Jullie kunnen dat teruglezen in de eerste stukjes (welkom terug van vakantie!) Ik heb me daarin niet vergist: lichaam en denken zijn belangrijke onderwerpen voor Uphoff, waarnaar ze steeds terugkeert. De … [Lees meer...] overDe wereld, in al haar schoonheid, woestheid en verschrikking, kijkt naar ons terug
Jouw vader was erg heldhavig
Een zomer met Manon Uphoff (41)` Behalve allerlei andere zaken is de roman De spelers een portret van een vluchteling. J., de vriend van de verteller Manja, is aan het begin van de Joegoslavische burgeroorlog gedeserteerd en met een vriend in Nederland terechtgekomen. Zodra het mogelijk is bezoekt hij, samen met Manja, zijn familie in Sarajevo weer, en op een later moment … [Lees meer...] overJouw vader was erg heldhavig
Waarom mag ik geen kind?
Een zomer met Manon Uphoff (40) Door de relatie tussen de vertelster Manja en haar geliefde J. in De spelers loopt geloof ik een draadje dat nog niet door enige lezer is opgemerkt: dat van de kinderloosheid. Het onderwerp komt een paar keer terug, maar zo verspreid door de roman dat het mij in ieder geval in eerste instantie niet opviel. "Manja", zegt J. ergens in het … [Lees meer...] overWaarom mag ik geen kind?
Een onheilspellende, ongeletterde heks
Een zomer met Manon Uphoff (39) Er is voor zover ik kan zien nergens een recensie verschenen van het afgelopen november verschenen luisterboek waarin de actrice Jamie Grant De spelers van Manon Uphoff voorleest. Dat is jammer, want het is een interessante versie van dat boek. Voorlezen is een onderschatte kunst, maar Grant beheerst die. Ze heeft bovendien ongeveer de … [Lees meer...] overEen onheilspellende, ongeletterde heks
De literatuur heeft toch weer verloren
Een zomer met Manon Uphoff (38) Op een bepaalde manier vallen de kritieken op De spelers van Manon Uphoff te lezen als een extra hoofdstuk van die roman. De spelers gaat in ieder geval deels over het onvermogen om je te verhouden tot verschrikkingen als die van de Joegoslavische burgeroorlog, en om als Nederlander iets te zeggen of zelfs te vinden van Srebrenica. En … [Lees meer...] overDe literatuur heeft toch weer verloren
Een kathedraal op wielen
Een zomer met Manon Uphoff (37) Een onopvallende, maar belangrijke rol in De spelers van Manon Uphoff wordt ingenomen door de camper. De roman gaat over de relatie tussen een jonge Nederlandse vrouw, Manja, en haar Boschisch-Kroatische schoonfamilie in de nadagen van de Joegoslavische burgeroorlog. Manja vertelt het verhaal en kan zichzelf duidelijk niet veel raad met de … [Lees meer...] overEen kathedraal op wielen
