Epifanie Heet ijs snelt (schijnt het) doorhaar aderen, haar beenderen brekenvlees beeft, de adem stokt, de lenden stekenzweet parelt op poriën, zekervóór een dergelijk werkvlees met vlees doorstoken enbeenderen gekneed, geraamtes krakendgetweeën aaneengeklonken, gebroken, éénsmeltend stollend magma te maken.Onder uw striemen en smaden begeeft zij ’tstom en schreeuwend, haar … [Lees meer...] overChristine D’haen • Epifanie

Lezen en zijn Hij stortte in ’t stof voorover, ’t bot brak middendoor,de arm gerukt van ’t lichaam viel hij rugwaarts neer,het hoofd hing nog aan huid, het bloedwarm blad der speerzijn daglicht dovend drong diep hem onder het oor. Zijn hoofd in twee gespleten, ogen vol met bloed,viel hij languit ter aarde, nacht op hem. Een steenspleet hem de slapen, de ogen botsten voor … [Lees meer...] overChristine D’haen • Lezen en zijn

Twee dizains I De Tijd dien ik bezwoer tot spoed dat hijjou bij mij voege voor die korte tijd,ontrooft de tussentijd bedrogen mij,en jou, terwijl ik naar je eeuwigheidstaarde en mij die staarde sloopte hij.Nu was al toen, nog vóór ik zag of wist,bedoeld zoals het ongebroken ei,elke stond weer na grondig weggewist.Sloot is was zal, de code in het Brein,alles, en ons, … [Lees meer...] overChristine D´haen • Twee dizains