Balder Als Balder dwaalt door 't babblend Lenteboschdan streelen als geheven palmentwijgenzijn handen en zijn hoofd; de bloemen nijgenom zijne voeten - bloemen zelve in 't mos. De woudenmeisjes uit het loofgetrossteken 't gelaat, en zien hem na, en zwijgenangstig en blij, vergetende haar eigenschoonheid om hem, den schoonen God in 't bosch. — Maar Balder sterft, — de … [Lees meer...] overEdmond van Offel • Balder