Altijd interessant om te zien waartoe keuzes, op basis van op zich plausibele criteria, kunnen leiden, welke onbedoelde gevolgen ze opleveren. Het Verdriet van België van Claus moest wijken volgens het criterium dat geen auteur nog met twee boeken in de canon mocht komen - billijk. Men koos voor zijn vernieuwende Oostakkerse gedichten. Het gevolg was dat Lucebert dan … [Lees meer...] overNog een keer canonblues
Ida Gerhardt
Ida Gerhardt • Pasen
Pasen Een diep verdriet dat ons is aangedaankan soms, na bittere tranen, onverwachtgelenigd zijn. Ik kwam langs Zalk gegaan,op Paasmorgen, zéér vroeg nog op den dag.Waar onderdijks een stukje moestuin lagmet boerse rijtjes primula’s verfraaid,zag ik, zondags getooid, een kindje staan.Het wees en wees en keek mij stralend aan.De maartse regen had het ’s nachts gedaan:daar … [Lees meer...] overIda Gerhardt • Pasen
Ida Gerhardt • Zondagmorgen
ZondagmorgenHet licht begint te wandelen door het huisen raakt de dingen aan. Wij etenons vroege brood gedoopt in zon.Je hebt het witte kleed gespreiden grassen in een glas gezet.Dit is de dag waarop de arbeid rust.De handpalm is geopend naar het licht. Ida Gerhardt (1905-1997) Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox … [Lees meer...] overIda Gerhardt • Zondagmorgen
‘Weerzien op zolder’ : Zutphen, 2000
Geen daglicht valt naar binnen, er is geen venster. Slechts een kale tl-buis verlicht de duistere zolder van het archief. Via nauwe keldergangetjes, een lift, stalen kluisdeuren en trappen ben ik hier door een bewaker heen gebracht. Doodse stilte heerst. Ik sta alleen tussen twee rijen rekken waarin boeken, dozen, koffers en kisten staan opgeslagen. Twee-en–negentig jaren Ida … [Lees meer...] over‘Weerzien op zolder’ : Zutphen, 2000
Ida Gerhardt • Over de eerbied
Nr. 267 uit de Klassieker-reeks van online poëziemagazine Meander. Over de eerbied Gij moet het eenzaam latenhet zaad dat ligt te slapenen dat al kiem gaat maken. Dit eerstelingsbewegenvan leven binnen levenvermijd het te genaken. Laat het stil zijn in zijn waarde,zaad in de donkere aarde;zaad in de donkere aarde. En het zal groen ontwaken. Ida Gerhardt … [Lees meer...] overIda Gerhardt • Over de eerbied
Ida Gerhardt • Kerstnacht
Kerstnacht Kerstnacht - het woord is als een lafenis,een koele sneeuw, glanzend onder het zachtestralen der sterren - op de landen ishet weerloos stil, een ongerept verwachten. Kerstnacht - het eenzaam zwerven der gedachtenrondom het oud verhaal, het nimmer uit te sprekenverlangen naar het helder zingen in de nacht enhet opgaan van de ster, een lichtend … [Lees meer...] overIda Gerhardt • Kerstnacht
Ida Gerhardt • In memoriam patris
In memoriam patris Mijn vader heeft de waterlaarzen aan.Wij samen zijn de Lekdijk afgekomen.Ik ben voor mijn verjaardag meegenomen:hij moest vandaag bij het gemaal langs gaan. Gemaal: dat is je vader horen noemendie vreemde woorden van een andere taalals hij de waterstand leest van de schaal;te ademen in het onbenoembaar zoemendat gonzend omgaande aanwezig is.Èn, niets te … [Lees meer...] overIda Gerhardt • In memoriam patris
Latijn, Ida Gerhardt en Anna Maria van Schurman in Zuid-Afrika
In de jaren tachtig was een gymnasiumdiploma geen vereiste meer voor de studie Nederlands. Dat was afgeschaft, want te elitair. Maar tijdens de studie kreeg je het wel fijntjes ingewreven wat je aan klassieke achtergrond miste als je niet meteen de verwijzingen naar de klassieke mythen oppikte of de finesses van de grammatica als een a.c.i. (accusativus cum infinitivo, … [Lees meer...] overLatijn, Ida Gerhardt en Anna Maria van Schurman in Zuid-Afrika
Ida Gerhardt • Ontwaken
• Gister in 1997 overleed Ida Gerhardt. Ontwaken In de hééle vroege dagving de merel aan te zingen,met een vlijmend-zoet doordringenvan wat diep verborgen lag. Ving de merel aan te zingen, —en ik wist: wij waren beidenin ons samenzijn gescheiden,toen ik roerloos luisterend lag. In de hééle vroege dagzong de merel van ons beiden, —alles wat ik had verzwegen;zong … [Lees meer...] overIda Gerhardt • Ontwaken
‘Stormen en onweren trekken wij aan’
Poëzie, Ida Gerhardt en de leerlingen van het Utrechts Stedelijk Gymnasium Bij de afgelopen Utrechtse Neerlandistiek bij mijn voordracht/werkswinkel 'Nederlands, wat moet je ermee? DIT!' waren enkele steekwoorden 'poëzie', Ida Gerhardt en de leerlingen van het Utrechts Stedelijk Gymnasium Door de grondige kennismaking tijdens mijn studie Nederlands in Utrecht met poëzie … [Lees meer...] over‘Stormen en onweren trekken wij aan’
Waarom viert de UB de Leidse literatuur met alleen maar oude, witte mannen?
Seksisme in de literatuur is een diepgeworteld probleem. Ook de universiteitsbibliotheek presenteert in de Leiden Leest-maand uitsluitend witte, mannelijke ‘iconen’, constateert Romy van den Akker (die daarom haar eigen lijst maakte). Want geloof het of niet, de Nederlandse literatuur bestaat ook uit vrouwen, queers en mensen van kleur. Een tijd geleden trad een vriend met … [Lees meer...] overWaarom viert de UB de Leidse literatuur met alleen maar oude, witte mannen?
Ida Gerhardt • Finis
Finis Wat ziet gij, liefste, mij aan?Nóg kan ik donker vervarenom het kwaad der donkere jarendat, donker, ik u heb aangedaan.Wat ziet gij, liefste, mij aan?Geen sterveling weet wat zij warendan gij, die dit donkere, zwaredoor liefde teniet hebt gedaan. Ida Gerhardt (1905-1997) Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht … [Lees meer...] overIda Gerhardt • Finis
Ida Gerhardt • Anamnesis
•• Deze week vijf gedichten die zijn uitgezocht en van een persoonlijke gedachte voorzien door dichter en schrijver en columnist Marjoleine de Vos. Als derde een gedicht van Ida Gerhardt. Bij anamnese denken we aan de voorgeschiedenis van ziekte, maar hier gaat het echt om de voorgeschiedenis van de ziel, om ‘weet gehad / en niet gehad’. De Nijlvisser hoort iets uit dat … [Lees meer...] overIda Gerhardt • Anamnesis
Ida Gerhardt • Een Hollands onweer
Een Hollands onweer Ik sta te schuilen onder het wagenkot;het rommelt nog, maar is haast afgebuid. De boer verschijnt, kijkt of het al wat wordten zet de emmers voor het melken uit. ‘Volk op het erf, ik hèb het er niet op’lees ik uit het verzetten van zijn pet. Roepend alvast ‘we hebben het gehad’rep ik mij langs de plassen van het erf en wring mij zijdelings … [Lees meer...] overIda Gerhardt • Een Hollands onweer
Ida Gerhardt en haar vele kaartcorrespondentes
De muur oogt leeg nu de kerst- en nieuwjaarskaarten weer zijn weggehaald. De goede wensen zijn in hart of dozen opgeslagen. Ida Gerhardt en Marie van der Zeyde schreven, kregen en bewaarden emmers vol post, ook prachtige ansichtkaarten met Kerst, Pasen en Pinksteren, verjaardagen, vakantie en ziekte. Het zou interessant zijn die te plaatsen binnen de geschiedenis van de … [Lees meer...] overIda Gerhardt en haar vele kaartcorrespondentes
Ton den Boon leest Ida Gerhardt
Ton den Boon is tangodanser, uitgever van kunstboeken en de Nederlandse hoofdredacteur van Van Dale. Ida Gerhardt (1905-1997) was lerares klassieke talen en dichteres van een klassiek oeuvre. Presentatie, format, productie, vogels en muziek: Michiel van de Weerthof. Het verblijf wordt mede mogelijk gemaakt door de Nederlandse Taalunie. … [Lees meer...] overTon den Boon leest Ida Gerhardt
Ida Gerhardt: Sonnet voor mijn moeder
Door Frank Willaert Ida Gerhardt zegt het zelf in het openingsvers van haar bundel Het levend monogram: zij heeft een donker boek geschreven. Dit geldt zeker voor de eerste afdeling ‘In memoriam matris’ waarin zij (de bundel dateert van 1955) terugkijkt op haar uiterst moeizame relatie met haar in 1934 gestorven moeder, of zoals zij het zelf zegt: waarin zij schrijft over de … [Lees meer...] overIda Gerhardt: Sonnet voor mijn moeder
De onverschrokken adelaar
Twee dichters over Leopold, die Cheops schiep Door Danny Habets Dit bericht verscheen eerder op het blog van Danny Habets Dichters schrijven en dichten vaak over het dichten en over andere dichters. Zo schreef Ida Gerhardt verscheidene gedichten over haar leermeester, de grote dichter J.H. Leopold. Drie daarvan verschenen in de bundel De Hovenier uit 1961. Deze … [Lees meer...] overDe onverschrokken adelaar
Ida Gerhardt
Schrijversportretten (6) (Door Robert Kruzdlo) … [Lees meer...] overIda Gerhardt
Twee uur: de klokken antwoordden elkaar, een waarzeggende droom
Door Peter J.I. Flaton Binnen het oeuvre van Ida Gerhardt valt Twee uur: de klokken antwoordden elkaar op vanwege de 154 regels en de strekking. Die lengte hangt samen met het soort gedicht: i.p.v. lyrisch is het episch-didactisch (aldus Jan van der Vegt in “Ida Gerhardt, poëzie als geweten”, Ons Erfdeel, 15, pp. 103-105). Vooral daarom treft het: niet … [Lees meer...] overTwee uur: de klokken antwoordden elkaar, een waarzeggende droom
De laatste hoven
Wonen in gedichten (1) Door Judit GeraDeze analyse is bestemd voor gevorderde studenten en hoort bij de categorie Woord en beeld, In de serie Wonen in gedichten bespreekt Judit Gera, hoogleraar in Boedapest, gedichten uit de Nederlandstalige literatuur, ten behoeve van het onderwijs in de Neerlandistiek extra muros. (buiten het taalgebied. Vandaag: Christus als … [Lees meer...] overDe laatste hoven
Ida Gerhardts Kerstnacht als kersthit
De nieuwe kersthit van 2019: Kerstnacht van literaire volkszanger Bert Wabbe. Muziek op het spirituele Kerstgedicht van ida Gerhardt. (Bekijk deze video op YouTube) … [Lees meer...] overIda Gerhardts Kerstnacht als kersthit
In memoriam Anneke Reitsma (1949-2019)
Geboren Pematang Siantar: 31 december 1949, overleden Idsegahuizum: 15 oktober 2019 Door Johan Reijmerink Op de herfstige zondagmiddag van 8 november 1981 hoorde ik voor het eerst Anneke Reitsma op een literaire middag een lezing houden in het voormalige Hotel ‘s-Gravenhof te Zutphen. Zij hield een voordracht over het werk van Ida Gerhardt. De violiste Emmy Verhey … [Lees meer...] overIn memoriam Anneke Reitsma (1949-2019)
16 november 2019, Leiden: Ida Gerhardt Symposium 2019
Graag nodigt het Ida Gerhardtgenootschap u uit voor het Symposium 2019, op zaterdagmiddag 16 november aanstaande, in de Leemanszaal van het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden. … [Lees meer...] over16 november 2019, Leiden: Ida Gerhardt Symposium 2019
In het net
Door Wiel Kusters Chinese tekening Dicht bij de waterzoom onder een wilgeboom twee vrienden witgebaard, en op hun knieën staat een schaakbord, zwart en wit. De een verzet het paard, de ander, tijdeloos, zit te glimlachen. Hij denkt. Verder de stroom af zwenkt een net dat overgaat. Een in zijn eenvoud én complexiteit bekoorlijk en intrigerend gedicht van Ida … [Lees meer...] overIn het net
