Neerlandistiek

Online tijdschrift voor taal- en letterkundig onderzoek

Jan Hanlo

Verschenen: Wiel Kusters, Bijsluiters

door Reageer

Bij Artistiek Bureau is vorige week de uitgave Bijsluiters van Wiel Kusters verschenen, als deel 7 in de Literair-historische reeks. Op poëtische wijze haalt Wiel Kusters in dit boek herinneringen op aan zijn vriendschappen en ontmoetingen met dichters als H.H. ter Balkt, Willem Barnard, Hugo Claus, Jan Hanlo, Rutger Kopland, Gerrit Kouwenaar, Lucebert, K. Schippers en Menno … [Lees meer...] overVerschenen: Wiel Kusters, Bijsluiters

Jan Hanlo • je bent

door Reageer

je bent zoals de lauwe nachtzoals de wollen vachtvan schapenzoals van wimpers ongedachteen groet mij wel eens tegenlacht zo blank als is er geenals rijst als elpenbeenals maanlichtals zilver dat men krijgt ter leenen af moet geven schier meteen een veulen in de weidat lui ligt op zijn zijte slapeneen oud paard is niet dikwijls blijmaar voor de veulens is het mei je … [Lees meer...] overJan Hanlo • je bent

Jan Hanlo • Zo is de Improvisatie

door Reageer

Zo is de Improvisatie Meer houden van Nu en minder van MorgenNiet willen Schrijven maar TelefonerenNiet wachten totdat door herhaalde bewerkingAlles nog beter wordt – evenmin wachtenTotdat door herhaalde bewerking ’t nog slechter wordt Zoals een vlucht roeken in stormachtig wederOnder de hemel maar éne keer zó vliegtHet is niet te zeggen hoe zal zij zich wendenZal zij nu … [Lees meer...] overJan Hanlo • Zo is de Improvisatie

Gedicht dat zich Jan Hanlo herinnert

door 1 Reactie

Het merkwaardige van het gedichtis dat het verhoord wordtook als het niets vraagttot niemand zich richt Nog niet geschrevenwerd het door de pen gelezenen voor afloop en uitlegnaar zichzelf verwezen Misschien dat jan hanlomijn gedicht daaromop zijn kop hieldtoen hij had gezegddat hij het wilde zien Ik denk dat hij zijn eigen luidste versop de muur heeft geschrevende … [Lees meer...] overGedicht dat zich Jan Hanlo herinnert

Jan Hanlo • Vogels

door 1 Reactie

Vogels Wiekelwakke vlindervleugelsGrijs of terracottakleurigHemelsblauw of bleek als schelpenFladderen om bloemenkelken.Naast een glad en zwart stuk marmerRusten door de zon verwarmdeKopergroene hagedissen.Soms ziet men een adder glippenFraai maar kwalijk om zijn betenZigzagzigzag gaan zijn strepen.'t Sieraad dat de bomen dragenZijn hun ambergele blarenEn te midden van dit … [Lees meer...] overJan Hanlo • Vogels

Jan Hanlo • Vers

door Reageer

Vers Op mijn gitaar kan ik zacht een snaar aanslaanen dan mijn vingers vormen tot een ongewoon akkoordof laat des avonds langs de door de storm beruiste bomen gaan ’k Kan bladeren in een boek met platenof op een nieuw vel van mijn bloc een streep zettenof dwalen naar de stenen bank waar we eens stonden Of met de trein naar Zandvoort naar het strand gaanen naar de … [Lees meer...] overJan Hanlo • Vers

Harry Mulisch had een hondje

door Reageer

Waar Salvador Dalí een miereneter had, had Harry Mulisch een teckel die Schloempie heette. Wanneer de hond van Mulisch na menig jaar trouwe dienst overleed, haalde hij een nieuwe hond, weer een teckel, en noemde die Schloempie. Ik vermoed dat er minstens vijf Schloempie’s in het leven van Mulisch voorbij gekomen zijn, misschien zelfs meer. Ik weet niet waar ze begraven liggen, … [Lees meer...] overHarry Mulisch had een hondje

Tjielp

door Reageer

Door Wiel Kusters Ik heb zin om hier af en toe een gedicht te presenteren waarvan ik vind dat het tot de altijd nog actuele klassieken behoort, en zo'n gedicht dan van kort commentaar te voorzien. Er wordt veel poëzie geschreven, maar minder gelezen, en daarbij verwaarlozen we, meen ik, ook nog eens ons oudere openbare poëziebezit. Vandaag een gedicht van Jan … [Lees meer...] overTjielp