Deze jaren zijn preutse jaren in de literatuur. In mijn overzicht van Nederlandstalige romans uit de 21e eeuw staan wel boeken waarin seks voorkomt, maar vaak is dat dan smerige seks of gewelddadige seks, of seks met een taboe waarom je er als lezer van gruwelt. Het soort seks dat Lale Gül beschrijft in Ik ga leven – twee jonge mensen die zich op elkaar storten en … [Lees meer...] overHet eerste kwart: Lale Gül, Ik ga leven
Lale Gül
Sla dood die hond, het is een recensent!
Er is een prachtverzameling aan te leggen van reacties van boze schrijvers over hun critici. De meest klassieke is allicht die van Goethe. Hij schreef een gedicht over hoe een gast ruimhartig onthaald wordt met mooie wijnen en spijzen. De gast op zijn beurt kraakt achteraf de ontvangst totaal af. Goethes conclusie: Der Tausendsakerment!Schlagt ihn tot, den Hund! Es ist ein … [Lees meer...] overSla dood die hond, het is een recensent!
Lale Gül vertelt veel en toont weinig
Over Ik ben vrij Een van de mooiste en knapste verhalen uit de naoorlogse Nederlandse literatuur is ‘De achtste plaag’ van Jan Wolkers (dat met die kip, ja). We zien hoe een jonge zoon in een verstikkend protestants milieu, ergens kort voor de Tweede Wereldoorlog, eerste Paasdag beleeft. Het is een ambachtelijk topstukje, dat het kunnen van Wolkers op zijn best toont. De … [Lees meer...] overLale Gül vertelt veel en toont weinig
Longue vie à Je vais vivre
Texte prononcé à l’occasion de la remise du Prix littéraire des lycéens de l’Euregio le 24 mai 2023 à Heerlen D’une certaine façon, traduire Ik ga leven de Lale Gül a constitué pour moi une expérience un peu inédite. Non tant en raison du passage du néerlandais au français – même si le grand écart, dans l’original, entre les différents registres de langue a … [Lees meer...] overLongue vie à Je vais vivre
De voorzetsels van Lale Gül
Marc van Oostendorp bracht in Neerlandistiek een interessante discussie op gang over de taal in het werk van Lale Gül, de ‘Lale Gül taal’. Met daarbij de vraag over de relatie tussen ‘afwijking’ en ‘norm’, en over de verschillende manier waarop literatuurmensen en taalkundigen daarnaar kijken. Moet het afwijkende taalgebruik gezien worden als een bewijs van onvermogen, een … [Lees meer...] overDe voorzetsels van Lale Gül
Literatuur en standaardtaal
In Nijmegen houden we mekaar lekker bezig. Maar de discussie die ik hier met mijn goede collega Jos Joosten voer – in zijn stukje van gisteren haalt hij ook nog onze voormalige collega Anja de Feijter bij – lijkt me de moeite waard om in het openbaar gevoerd te worden, bijvoorbeeld omdat hij aan het licht brengt hoe verschillend er door taal- en letterkundigen inmiddels over … [Lees meer...] overLiteratuur en standaardtaal
Vorm en inhoud
Over Lale Güls poëtica (of niet) Het meest opmerkelijke aan de discussie over het taalgebruik van Lale Gül in haar roman Ik ga leven is dat iedereen het eigenlijk over het cruciale van de zaak helemaal eens is: Gül schrijft geen standaard Nederlands. Al dan niet bewust, want daarover lopen de standpunten dan weer wél uiteen. Gül heeft volgens de ene partij welbewust … [Lees meer...] overVorm en inhoud
Lale Gül schrijft het beste Nederlands
Wat je er ook verder over kunt zeggen: Ik ga leven van Lale Gül is een transgressief boek. De titel drukt een programma uit: ik trek me vanaf nu niets meer aan van jullie regels, en dat heeft de schrijfster, Lale Gül, geweten. Nadat ze eerst bedolven werd onder woedende reacties vanuit de Turks-islamitische kringen waaruit ze voortkwam, hebben nu ook de verdedigers van het … [Lees meer...] overLale Gül schrijft het beste Nederlands
Lale Gül als capitoolbestormer
Interessant stuk van Marc van Oostendorp over de taal van Lale Gül op Neerlandistiek, die zich in haar oeuvre weinig gelegen laat aan de norm, de voorgeschreven standaard, en die allerlei uitdrukkingen verhaspelt, en zich nogal veel vrijheid veroorlooft wat het gebruik van vaste voorzetsels betreft. Je kunt – net als Van Oostendorp – begrip opbrengen voor die stilistische … [Lees meer...] overLale Gül als capitoolbestormer
Zulke stempels
Nadat op Neerlandistiek het debat werd heropend over de stijl van Lale Gül, vroeg ik me af wat daar eigenlijk zoal precies onder valt. Het persoonlijkste van auteurs zit volgens mij in het aanbrengen van interpunctie en alinea’s. Dat gebeurt grotendeels intuïtief, als respectievelijk de ademhaling en de armgebaren van een tekst, en zonder woordenboeken en andere … [Lees meer...] overZulke stempels
Lale Gül en haar redacteur
Op Neerlandistiek publiceerde Marc van Oostendorp een interessante en prikkelende beschouwing over het taalgebruik in Ik ga leven van Lale Gül. Hij neemt een nieuwe positie in in de discussie tussen enerzijds puristen die Gül stilistisch en taalkundig onvermogen verwijten en de andere pool, namelijk zij die vinden dat Gül nieuw-Nederlands schrijft. Gül schrijft, zo stelt Van … [Lees meer...] overLale Gül en haar redacteur
Geen migrantentaal, Lale Gül-taal
Een nog onopgelost probleem in de neerlandistiek is de stijl van Lale Gül. Ik heb niet de indruk dat de studie daarvan zelfs nog maar begonnen is – er wordt her en der een wat vreemde opmerking over gemaakt, maar tot een serieuze analyse is het nog niet gekomen. Het is duidelijk dat de stijl van Ik ga leven ongebruikelijk is, en nieuw. Al in april 2021 meldde Tzum dat er een … [Lees meer...] overGeen migrantentaal, Lale Gül-taal
Hier is Adriaan van Dis
De nieuwe Contrabaspodcast 81 Hans en Chrétien spraken op het Rotterdamse literatuurfestival Woordnacht met de schrijvers Lale Gül, Herman Brusselmans, Rodaan Al Galidi en Adriaan van Dis, alsook de criticus Jeroen Vullings. Wegens mislukte opnamen vatten zij hun herinneringen aan die gesprekken samen. Verder een bespreking van ‘De Harp’ van Arie Storm en een aflevering … [Lees meer...] overHier is Adriaan van Dis
Ik ga leven van Lale Gül (Lezer des Vaderlands – boek 68)
'Met deze bestseller in haar achterzak heeft ze een enorme hamer om mee te slaan.' De Lezer des Vaderlands bespreekt Ik ga leven van Lale Gül. Bekijk hier de eerdere video die ik maakte over Ik ga leven: https://www.youtube.com/watch?v=jidisOsY3NE De laatste update van de LdV-lijst vind je hier. … [Lees meer...] overIk ga leven van Lale Gül (Lezer des Vaderlands – boek 68)
Rare Gül
Op zichzelf is het haast aandoenlijk hoe Lale Gül in een eigen column in Het Parool (6 augustus 2022) reflecteert op de trieste ontvangst van de vertaling van haar debuutroman Ik ga leven in Duitsland. Het boek bleef namelijk totaal onopgemerkt. Het is inmiddels een half jaar geleden dat mijn Duitse boek “Ich werde leben” verscheen: de vertaling van mijn Nederlandse debuut … [Lees meer...] overRare Gül
19 april 2022: Een literaire avond met Lale Gül
Op 19 april organiseren wij vanuit de SVN, de studievereniging van de opleiding Nederlandse Taal en Cultuur aan de Radboud Universiteit Nijmegen, een literaire avond met Lale Gül. Velen van jullie zullen die naam direct herkennen uit het nieuws. Ze heeft in februari van vorig jaar de roman Ik ga leven gepubliceerd, waarin ze radicaal breekt met haar islamitische achtergrond. … [Lees meer...] over19 april 2022: Een literaire avond met Lale Gül
Beknot of gevallen? (deel 2)
In een wereld vol onlineverbinding zijn de nieuwe termen op het gebied van racisme en geslacht van Amerikaanse afkomst. Of ze naadloos over te planten zijn, is de vraag. Ook blijft het maf dat na de protestdecennia tegen imperialisme en kapitalisme, die onze geschiedschrijving hebben bepaald, de grootste taalinvloed uit Amerika komt. Culturen van buiten die lingua franca – … [Lees meer...] overBeknot of gevallen? (deel 2)
Beknot of gevallen?
Deel 1 Bestaat er een taal die meer synoniemen dan het Nederlands heeft voor debatten die even plots oplaaien als dat ze gaan liggen en aldus, onterecht, energieverspilling lijken? Ik noem: heisa, gedoe, reuring, omhaal, kabaal, consternatie, geharrewar, bombarie, tamtam, drukte, stampei, trammelant, stennis, gesodemieter, ophef, tumult, deining, soesa. Zeker op het … [Lees meer...] overBeknot of gevallen?
Entree Rob van Essen (De Nieuwe Contrabas Podcast 14)
Samen met Chrétien bespreekt Libris-winnaar Rob van Essen Simon Vestdijks vroege roman Meneer Visser’s hellevaart, een boek vol kleingeestigheid en sadisme dat de wenkbrauwen van ‘sensitivity readers’ nu wellicht zou doen fronsen. Verder bespreken Hans en Chrétien de manuscriptenstop, een nieuwe literaire prijs en de vastberaden vrijheidsdrang in Lale Güls Ik ga … [Lees meer...] overEntree Rob van Essen (De Nieuwe Contrabas Podcast 14)
