Zojuist is bekend geworden dat prof. dr. J.B. (Hans) den Besten in zijn woonplaats Amsterdam overleden is.
Den Besten was tijdens zijn hele werkzame leven verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, waar hij na een kandidaats Nederlandse Taal- en Letterkunde, Algemene Taalwetenschap gestudeerd had. Hij doceerde onder andere Nederlandse, Duitse en Algemene Taalwetenschap. De laatste jaren was hij deeltijds UHD voor Algemene Taalwetenschap en deeltijds UD voor Afrikaanse Taalwetenschap. Bovendien bekleedde hij een bijzonder hoogleraarschap in Stellenbosch, Zuid-Afrika.
Den Bestens werk was van onschatbare waarde voor de algemene taalwetenschap en in het bijzonder voor het onderzoek naar de (West-)Germaanse talen. Hij werd bekend door zijn studies naar onder andere verb raising-verschijnselen in West-Germaanse dialecten, een studie die uiteindelijk ook werd opgenomen in het proefschrift dat hij in 1991 aan de toenmalige Katholieke Universiteit Brabant verdedigde.
De laatste jaren ging Den Bestens belangstelling vooral uit naar de contactlinguïstiek, en in het bijzonder naar de manier waarop taalcontact met Afrikaanse talen het Afrikaans gevormd had. Op zijn homepage bij de UvA schreef hij dat hij een syntacticus was die zich echter ook met de historische fonologie van het Afrikaans en het Jiddisch had beziggehouden.
Op diezelfde homepage meldt Den Besten: “After having finished my book on Afrikaans, I will continue with my work on Cape Dutch Pidgin, which must i.a. lead to an electronic data base. Furthermore I will return to the study of “free word order” and verbal clusters in Continental West Germanic.” Hoe het er met al die plannen voorstond op het moment van overlijden, is onbekend.
Bovenal was Den Besten een beminnelijke en bescheiden man, een geleerde in de ware zin des woords: iemand die een grote belangstelling voor en kennis van de precieze feiten op allerlei gebied en een diep theoretisch inzicht paarde aan vriendelijkheid en collegialiteit. Hij zal zeer gemist worden.
Laat een reactie achter