Als men me vraagt waarom ik Nederlandse taal- en letterkunde als vak van mijn leven heb gekozen kan ik nooit frappant antwoord geven. Het maakt eigenlijk niet veel uit door welk raam men naar de wereld kijkt. Dat raam kan geschiedenis, natuurkunde, medicijn, scheikunde, rechten of neerlandistiek zijn. Ze zijn zovele ‘trilkristallen’ waardoor je een volledig universum kan ontdekken. Als men op een gegeven moment denkt dat van al die ‘trilkristallen’ juist de neerlandistiek weggeveegd van ons raam zou moeten worden, ben ik net zo hulpeloos als hier, nu, in mijn land waar vele mensen de democratie helpen afbouwen. Het enige wat je kan doen: erin geloven. Geloven dat je de kracht van de neerlandistiek aan jonge mensen door kan geven zodat ook zij door dit bewuste ‘trilkristal’ het ‘grootsch verband’ kunnen ontdekken. Het maakt niet uit door welk venster je naar de wereld kijkt. Maar het venster, de neerlandistiek, waardoor ik het doe, is me lief.