Door Marc van Oostendorp
In mijn zondagochtendminicollege van vandaag ga ik in op de vraag waarom jongeren soms ‘oh my god’ zeggen en soms ‘o mijn god’.
In mijn zondagochtendminicollege van vandaag ga ik in op de vraag waarom jongeren soms ‘oh my god’ zeggen en soms ‘o mijn god’.
@
neerlandistiek.nl
Mij klinkt dat "Oh my god" meer als "Oh my goth" of "Oh my goths" dan als "Oh my got".
Grappige observatie; ik heb er bij mezelf nooit op gelet, maar wat introspectie zegt me dat ik ook beide constructies gebruik en ook daadwerkelijk op andere manieren.
Dat geldt alleen voor één van de voorbeelden, helemaal in het begin, toch?
Jongeren hebben een sterke neiging tot het gebruiken van Amerikaanse tekstconstructies.
Een merkwaardig fenomeen. Als je niet in God of een god gelooft, waarom gebruik je die naam dan? Waarom roep je hem aan? Als je er wel in gelooft, zou je die naam niet als stopwoord gebruiken. Denk na bij wat je zegt.
Beste Niek, ik ben het he-le-maal met je eens! Groeten van oud-klasgenoot Coby P.
Klein kijken naar een rijk taallandschap. Heb je ook een mooie compilatie over de fok en what the fuck…dan hebben we zo het hele vocabulaire van onze vloggende puberende medebewoners wel zo'n beetje gehad, nietwaar?