Uit Wat ons het had kunnen zijn van Peter Verhelst, de bundel die u cadeau krijgt als u in de boekhandel € 12,50 aan gedichten uitgeeft.
Souffleur
Wat ons had kunnen zijn:
onder al ons roepen zwijgt de man
die hier niet was
over de vrouw die hij heeft gekend,
en roept onder al ons zwijgen de vrouw
die hier is geweest
met de man die ze nooit heeft ontmoet.
We zitten elk in een kamer uit te kijken
over de zee naar wat daar opduikt, zonlicht,
maar we weten niet wie we zijn,
nooit zien we wie uit het water komen
en zonder onze naam te kennen naar ons kijken.
Tot de branding wit wordt
en ze weer wegzwemmen.
Zo graag
had ik iedereen behoed voor het ergste, maar
het beste moest nog komen.
Peter Verhelst (1962)
uit: Wat ons had kunnen zijn (2018)
Laat een reactie achter