‘Manieren van leven’ heet het tweede gedicht in Ongevraagd advies (2022), de vijfde bundel van Ester Naomi Perquin. Ik las het, en het liet me niet meer los. Ik besloot het met mijn brugklas te lezen omdat de leerlingen gretige denkers zijn die niet bang zijn voor hun gevoelens. We lazen bovendien net een boek over een beer, Soldaat Wojtek van Bibi Dumon Tak. In Perquins … [Lees meer...] overDe mensen van Ester Naomi Perquin in de brugklas
gedichten
‘Om niet te hoeven stoppen van geluk’
Heel de wereld wordt wakker in de context van de jeugdpoëziebloemlezing Het zijn goede tijden voor de kinderpoëzie. Vrijwel tegelijk met de mooie debuutbundel Ik denk dat ik ontvoerd ben (Querido) van Pim Lammers verscheen bij Gottmer een dikke bloemlezing met gedichten voor jonge lezers. Jaap Robben selecteerde voor Heel de wereld wordt wakker 333 gedichten van 111 … [Lees meer...] over‘Om niet te hoeven stoppen van geluk’
Gedichten lezen als een persoonlijk avontuur
Recensie van Plezier in poëzie van Judit Gera en Jos Kleemans Grofweg een derde van de docenten die in Nederland poëzieonderwijs geeft, vindt zelf dat ze over onvoldoende kennis van het genre beschikken. Dat tweette poëzierecensent en universitair docent Nederlandse letterkunde Jeroen Dera onlangs. Uit Geert Buelens’ ‘Verdediging van de Poëzie’ is op te maken dat het erin … [Lees meer...] overGedichten lezen als een persoonlijk avontuur
‘Waar ik thuiskom wil ik Lucas heten’
Recensie van Komijnsplitsers van Marieke Lucas Rijneveld Komijnsplitsers, de nieuwe dichtbundel van Marieke Lucas Rijneveld, begint met een haast programmatische waarschuwing: geluk is gevaarlijk. Het is gevaarlijk voor mensen die er ‘spaarzaam’ mee omgaan. Die mensen doen denken aan de ouders in Rijnevelds debuut De avond is ongemak (2018). De dood van hun zoon heeft hen … [Lees meer...] over‘Waar ik thuiskom wil ik Lucas heten’
Raymond Herreman • Stemmen des ondergangs
Stemmen des ondergangs Stemmen des ondergangs wilt mij uw krijsen sparen.Nog is er dauw en smoor en brand van middagzon;geen ramp van vuur of ijs belet het blijde paren,waar van der eeuwigheid nieuw leven uit begon. Klaagt niet de zonden aan der boze voorgeslachten,'t bederf zit in úw keel, úw adem is verpest;de wereld brokkelt slechts in úwe broze gedachten,gij ruikt de … [Lees meer...] overRaymond Herreman • Stemmen des ondergangs
Gedicht: Anoniem • De schafting
Gedicht van vandaag is een fragment uit het anonieme Het zeemans-leven, inhoudende hoe men zich aan boord moet gedragen in de storm, de schafting en het gevecht (uit ca. 1825). De schafting 's Weeks kunt gij rekenen op spek en kaas, één pond, Van boter half zooveel; smeer daags zooveel gij kondt. Graauwe erwten tweemaal 'sweeks; van brood wordt wel gegeven, Dan eens … [Lees meer...] overGedicht: Anoniem • De schafting
Gedicht: Ed. Hoornik • Sint Nicolaasmorgen
In 1954 liet dagblad De Tijd een aantal toen bekende dichters een sinterklaasgedicht schrijven. Waaronder dit van Ed. Hoornik. Sint Nicolaasmorgen Het meisje keert zich slapend om: in de lampetkan en de kom begint de dag te komen. Nog huppelt langs een schimmenrij bouwblokken en het huis voorbij, waarin de poppen dromen, het suikerpaard. Maar vliegensvlug vindt … [Lees meer...] overGedicht: Ed. Hoornik • Sint Nicolaasmorgen
Gedicht: Mathias Kemp • Sinterklaas A.D. 2500
In 1954 liet dagblad De Tijd een aantal toen bekende dichters een sinterklaasgedicht schrijven. Waaronder dit van Mathias Kemp. Sinterklaas A.D. 2500 Beste Sint, ge treft het slecht met uw schimmel en uw knecht. Van de kindren is er geen; ik ben vaderziel alleen. Fons ligt radioactief Van een Maanse minnebrief. … [Lees meer...] overGedicht: Mathias Kemp • Sinterklaas A.D. 2500
Gedicht: Tom Lanoye • De angst voor het witte blad
Uit De meeste gedichten, de recent verschenen bloemlezing uit het werk van Tom Lanoye. De angst voor het witte blad Had ik de wereld geschreven, ik had haar direct weer geschrapt. Niet uit hypochondrie maar uit vakmanschap. De wereld is samen te vatten in de witheid van één blad en dan moet je dat doen ook, geen gezeur. Maar omdat je daar niet van kunt leven, … [Lees meer...] overGedicht: Tom Lanoye • De angst voor het witte blad
Gedicht: Gerrit Komrij • Hoog op de gele wagen
Hoog op de gele wagen Je hebt Goddank twee goede longen, want als je Rookt dan piep je niet. Je hebt ook een goed hart Daarbij, want dans je voor je bed een walsje Dan voel je je dolgesprongen, niet benard. Je hebt immers een zéér fijne neus voor vuile Lucht, en slinks bespoten snijbonen en sla. Om het zemelloze kadetje kan je huilen, En je grijpt zesmaal 's daags … [Lees meer...] overGedicht: Gerrit Komrij • Hoog op de gele wagen
Gedicht: Gerrit Krol • Memento
Memento Jongens waren wij nog, namen meisjes achterop de fiets naar een espressobar, en 's morgens terug met onder het zadel ons middaguurtje, al die jaren dat wij in witte jas, vlijtig een reageerbuis bestudeerden, c.q. op één dij op elkaars bureau gezeten opereerden aan dc rand der wetenschap, lachten, ons verloofden - … [Lees meer...] overGedicht: Gerrit Krol • Memento
Gedicht: A. Roland Holst • Vergankelijkheid
Vergankelijkheid Waar 't najaar ritselt door de schemering daar vonden zij elkaar, en mijmrend stonden zij hart aan hart, tot hij zijn hoofd neerhing naar haar geheven weemoed - en toen vonden de roode droefenissen van hun monden elkaar, bedwelmend, in één duizeling ... Eindelijk weken uit die duizeling langzaam de droefenissen van hun monden; hij hief zijn hoofd, … [Lees meer...] overGedicht: A. Roland Holst • Vergankelijkheid
Gedicht: A. Roland Holst • Voorzang
Voorzang Het najaar waait de duisterende landen regenend over, en oneindig groot zijn de verlatenheden van den dood. Bleek schuimt de zee over de lage stranden. En aan het raam, denkend aan al wat vlood, hoor ik de klacht dier eeuwen om mijn wanden. De laatste daad viel uit mijn moede handen: ik zie hen bleek en roerloos in mijn schoot. … [Lees meer...] overGedicht: A. Roland Holst • Voorzang
Gedicht: Menno Wigman • Moe in Amsterdam
De gedichten die Menno Wigman schreef voor het ‘Eenzame uitvaart'-project zijn onlangs gebundeld in Ik weet niet goed tot wie ik spreek. Moe in Amsterdam Hij wist dat het zou komen, dat gevoel dat achter alle ramen van de stad het leven beter dan het zijne was. Zo zat hij aan zijn Amsterdamse gracht. Wat zeg ik? Zo denk ik dat hij daar zat. Verbannen aan een … [Lees meer...] overGedicht: Menno Wigman • Moe in Amsterdam
Gedicht: Gerard K. van het Reve • Alleen & Terugkeer
De 16-jarige Gerard K. van het Reve liet in 1940 een bundeltje gedichten maken (bespreking hier) in een oplage van 50, bij Copieerinrichting “De Kameel” in Amsterdam. Daaruit twee gedichten: Alleen Ver weg het donkre water op Ging ik eens in een kleine boot; De wind lag stil en zonder stoot Van golfslag voer ik zwijgend voort En schouwde om mij heen: Een vis die … [Lees meer...] overGedicht: Gerard K. van het Reve • Alleen & Terugkeer
Gedicht: Sybren Polet • Vertrouwdheid van een wezensvreemde
Uit Zijnsvariaties • Verbovelden, een postume bundel ‘late gedichten’ van Sybren Polet. In het boek zijn ook de handschriften van de gedichten opgenomen. Vertrouwdheid van een wezensvreemde De onzichtbare hand zichtbaar gemaakt. En wierp snel een blik op zijn eigen hand als op de handelende hand van een vreemde. Naast hem een wandelend wezenloos wezen, gehuld in … [Lees meer...] overGedicht: Sybren Polet • Vertrouwdheid van een wezensvreemde
Gedicht: Lévi Weemoedt • Levensmoe & Frontbericht
Uit Pessimisme kun je leren, de zeer goed verkopende bloemlezing uit het werk van Lévi Weemoedt, verschenen ter gelegenheid van zijn 70ste verjaardag. Levensmoe Ik hief mijn hoofdje uit de kinderwagen, en zag voor 't eerst de mensen om mij heen. Ik stelde nog een paar gerichte vragen en wist genoeg. En was gelukkig weer alleen. Frontbericht ’k Heb niks gezien … [Lees meer...] overGedicht: Lévi Weemoedt • Levensmoe & Frontbericht
Gedicht: F. Starik • Klein leven
De in maart dit jaar overleden dichter F. Starik was ook trekker van het ‘Eenzame uitvaart'-project, dat in verschillende grote steden dichters een gedicht liet schrijven (en voorlezen) bij de begrafenis van mensen zonder nabestaanden. Ieder jaar krijgt een van die gedichten de Ger Fritz-prijs, een prijs voor het beste/mooiste ‘Eenzame uitvaart’-gedicht. Vorige week heeft F. … [Lees meer...] overGedicht: F. Starik • Klein leven
Gedicht: Bert Decorte • Clos Lamarzelle
Clos Lamarzelle Clos Lamarzelle dat is een huis, een groot landhuis langs de Brusselse baan, niet ver van de brouwerij 'De Spanuit', die elke goede drinker weet staan. In dit landhuis wonen wijnhandelaars, maar daarvan is geen spraak in dit lied, want wijn brengt het hoofd maar in de wind, zowel als 't bier dat je binnengiet; maar in dat huis woonde ook een … [Lees meer...] overGedicht: Bert Decorte • Clos Lamarzelle
Gedicht: Nachoem M. Wijnberg • Op weg
Uit Om mee te geven aan een engel, de nieuwe bundel van P.C.Hooft-winnaar Nachoem M. Wijnberg – “over engelen die tussen ons bewegen en meenemen wat wij opgeven of kwijt kunnen”. Op weg De man bij de slagboom zegt dat wij hier niet verder kunnen, de weg is te vol met al die die tussen hun dieren lopen, maar daarna zet hij de slagboom omhoog en wuift ons verder. … [Lees meer...] overGedicht: Nachoem M. Wijnberg • Op weg
Gedicht: H.W.J.M. Keuls • twee rondelen
H.W.J.M. Keuls ontving in 1961 de P.C. Hooftprijs voor zijn ernstige en grotendeels zwaarmoedige oeuvre, maar is sindsdien vrijwel vergeten. Adieu mijn lief, wij moeten scheiden, Wij hebben zeer elkaar bemind, Wij waren trouw en goed gezind; Wat kwam er dan tussen ons beiden? Een schaduw, die zich uit ging breiden En langs het raam een vreemde wind; Adieu mijn lief, … [Lees meer...] overGedicht: H.W.J.M. Keuls • twee rondelen
Gedicht: Frouke Arns • Elders is hier
Uitgezocht door Frouke Arns uit uit haar nieuwe bundel De camembertmethode. Elders is hier Je hangt tussen aankomst en vertrek; ik zag op het scherm hoe je toestel in een boog over Groenland vloog, het speelgoedvliegtuigje schokte elk kwartier een stukje vooruit. Nu zit je boven zee, druk in gesprek, of diep in slaap ‒ snurk je, net als naast mij? … [Lees meer...] overGedicht: Frouke Arns • Elders is hier
Gedicht: Gerrit Smallegange • Brief & Voorjaar
Gedichten van Gerrit Smallegange – een pseudoniem van uitgever Geert van Oorschot. Meer over diens poëzie-opvattingen hier. Brief Ik vraag u niet uw lot met mij te delen, een ieders eenzaamheid: dat is wel uitgemaakt, ik koos u uit onder de al te velen, en kan u nauwelijks nog lang verhelen hoe zeer mijn heimwee naar het alleen zijn haakt. Hoe lang lijkt alles nu … [Lees meer...] overGedicht: Gerrit Smallegange • Brief & Voorjaar
Gedicht: Robbert-Jan Henkes • twee gedichten
Uit Wit als een wat, Robbert-Jan Henkes’ bundel vol “knotsgekke gedichten, rijmende raadsels, zachte slaapliedjes, kakofonische klankdichten, filosofische verzen (…) voor alle leeftijden”. Wit lied Wit was de stad Zo wit als een wat En alles was stil om ons heen Zacht viel de sneeuw Een etmaal, een eeuw Totdat heel de stad verdween Daar lagen wij Wit … [Lees meer...] overGedicht: Robbert-Jan Henkes • twee gedichten
Gedicht: Constantijn Huygens • Sondagh
Sondagh. Is 't Sabbath-dagh, mijn Ziel, of Sondagh? geen van tween. De Sabbath is voorby met zijne dienstbaerheden: En de Son die ick sie scheen gisteren als heden. Maer, die ick niet en sie en schijnt niet soo se scheen. Son, die ick niet en sie als door mijn' sonden heen. Soon Gods, die desen dagh het aerdrijck weer betreedden, Fier als een Bruydegom ter loop-baen … [Lees meer...] overGedicht: Constantijn Huygens • Sondagh