Ik las laatst een goede beschrijving van een stijltruc om uitlegweerzin te voorkomen. Je moet een fractie meer uitleggen en verbeelden dan nodig is. Daardoor loopt de lezer/toehoorder in haar denken iets vooruit op de tekst en denkt zij steeds dat ze het zelf ook al heeft bedacht. Op die manier komt ze ook als het ware naast de schrijver/spreker te staan. Een andere beproefde methode is om alles uit te leggen aan de hand van anekdotes. Uit de antieke tijd heb je nog de uitleg in de vorm van een dialoog, zoals bij Plato.
Wouter van der Land zegt
Ik las laatst een goede beschrijving van een stijltruc om uitlegweerzin te voorkomen. Je moet een fractie meer uitleggen en verbeelden dan nodig is. Daardoor loopt de lezer/toehoorder in haar denken iets vooruit op de tekst en denkt zij steeds dat ze het zelf ook al heeft bedacht. Op die manier komt ze ook als het ware naast de schrijver/spreker te staan. Een andere beproefde methode is om alles uit te leggen aan de hand van anekdotes. Uit de antieke tijd heb je nog de uitleg in de vorm van een dialoog, zoals bij Plato.