Onlangs verschenen: de tweetalige bundel Het huwelijk / Le mariage – met 17 gedichten van Willem Elsschot die door meestervertaler Paul Claes in het Frans werden vertaald.
De bedelaar
Ik word van lijf en leden veel te zwaar
om nog bij ’t volk erbarmen op te wekken.
Toch kan ‘k mijzelf niet tot een brandhout rekken,
noch kan dat iemand anders, is ’t niet waar?
Een apotheker geeft mij altijd pillen,
in plaats van geld: ’t zijn pillen voor het vet
dat zich meedoogenloos heeft vastgezet
in dikke lagen, op mijn buik en billen.
Geen medicijnen brengen echter baat
noch zweeten, vasten, biechten en novenen;
zij doen mijn vet niet smelten, maar versteenen.
Kom hier en voel, Mijnheer, en geef mij raad.
Als ’t God belieft, dan wordt het dertig jaren,
aanstaande Paschen, dat ik voor mijn brood
de hand reik en mijn schamel hoofd ontbloot.
Maar wie kan Zijn beschikkingen verklaren?
Rotterdam, 1909
Le mendiant
Je deviens trop lourd, de haut jusqu’en bas,
pour éveiller la pitié de la masse.
Mais je ne peux me changer en carcasse,
personne ne le pourrait, n’est-ce pas?
Le pharmacien ne m’offre pas d’argent,
mais des pilules contre cette graisse
qui m’a recouvert d’une couche épaisse
la panse et les fesses, cruellement.
Aucun remède ne peut me guérir:
confession, neuvaine, étuve et cure
me rendent la graisse encore plus dure.
Palpez-moi, Monsieur, pour me secourir.
S’il plaît à Dieu, cela fera trente ans,
à la Pâque prochaine, que je quête
mon pain, en découvrant ma pauvre tête.
Mais qui saurait percer Ses jugements?
Willem Elsschot (1882-1960)
• • • • • • • • • • • • • • • • • •
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Koen Rymenants zegt
Voor het Willem Elsschot Genootschap schreef Gaston Franssen in 2004 een mooie beschouwing over dit gedicht. http://www.weg.be/sites/default/files/nb_jrg_6-3.pdf