Nederlandse sonnetten voor de Engelssprekende wereld (7)

Door Cornelis W. Schoneveld

Favourable Beauty

This languid Morpheus held me tightly caught in bed.
But when my love of Her who sets my breast a-glowing
Withdrew me from his force, me glad awakening showing
And to her Beauty driving, I did it with the swiftest tread.

My Love unlocked to me where she’d by sleep been fed, 
So pleasantly with beckoning towards me going,
With starry face and roses on her jawbones growing,
In purple nightdress all with precious stones beset.

I heard the plumy race awakening her with cackling,
My heart lit up by all her so delightful sparkling,
Whereby I lost myself in her enchanted aura.

My soul swam in an ocean stream that saves and blesses. 
I often think with joy of this beauty’s caresses.
And do you ask her name?  It was the blond Aurora.

Gunstige schoonheid

De lome Morpheus hield mij vast geboeid op ‘t bed,
Wanneer de min tot haar, die mijne borst doet blaken,
Mij zijne macht ontrukt’, en op dat blij ontwaken
Mij naar mijn Schone dreef met een gezwinde tred.

Mijn Minnares ontsloot voor mij haar slaapsalet,
En kwam mij minnelijk, met lonk op lonk, genaken,
Met sterren in ‘t gezicht, een roosjes op haar kaken,
In purperen slaap gewaad met eêl gesteent’ bezet.

Ik hoorde ‘t pluim gediert’ haar met muziek onthalen.
Mijn hart ontvonkte door haar schitterende stralen,
Terwijl ik mij in haar betoverd schoon verloor.

Mijn ziel zwom in een zee van zaligheid en weelde.
‘K Herdenk nog vaak  met vreugd hoe mij die schone streelde.
Vraagt iemand naar haar naam? Het was de blonde Auroor.