Vernieuwing

Er groeit iets in mijn tuin:
een zaad – vanwaar gekomen? –
sloeg wortel in mijn pijn
en tilt een vlag er boven
en wuift met handen in het licht
en drinkt met lippen die geloven
wat reeds de donkere wortel wist:
leven, de dood ontnomen.

Een boom vervult mijn tuin,
ik drink en wordt gedronken
want hoger rijst de kruin
naardat de wortels zonken.

**

Rechtop

Niet langer meer achterover
niet meer dicht
landschap van na de zondvloed
maar open
zomaar het wonder van rechtop
heel klein nog
maar heel rechtstandig
als de opstaande klank van de e
in zegen
en in
leef!

Inge Lievaert (1917-2012)
uit: Een werkplaats van leven (1981)

---

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.