
Uit Voor permanente bewoning, de debuutbundel van Anna de Bruyckere.
Zelfkennis
Als je een ander dan jouw eigen deel van de wereld
kon zijn, wat was je dan? Als je een dier was
en gewelf of grond, een ander mens –
en dan het verband met wie je bent.
Zou ik regen zijn? En van alles willen
wassen, bewateren, gaten daveren in wat
plaats moet maken, aaien wie het nodig heeft
en wegspoelen wat weg. Ik zou me vragen
elke druppel te herinneren
want waar die valt daar horen we
elkaar. Horen we te zijn, vallen we even
samen. Misschien is regenen een vorm van prevelen
en hoef je je woorden maar te volgen
om de wolken – hun verschijnen
hun verdwijnen – te zien
varen.
Anna de Bruyckere (1987)
uit: Voor permanente bewoning (2020)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter