
Uit Ruimtedagen, de nieuwe bundel van Martijn den Ouden, “waarin twee entiteiten, Marna en de lezer, redekavelen over de wijze waarop de schepping moet worden voltrokken”.
de zesde dag
de poolvlakte is een rustige omgeving
het is windstil
over enkele ogenblikken
verrijst hier een gotische kathedraal
varens willen er niet groeien
braamstruiken willen er niet branden
dit is een goed begin
het is overzichtelijk
in de tennisbal bevinden zich
de schitterende zon
de adembenemende zeeën
roetzwarte rivieren
het veulentje
de slanke mangoeste
een grasmaaier
een luchtballon
de Simca Vedette
de theepot
– met de slapende merries –
het konijnenpootje
de lezer draagt de tennisbal
waardig naar het altaar
•••
vierde dialoog tussen Marna en de lezer
de lezer
ik denk dat dit het is, Marna
zo moet het zijn
dit is het begin
alles lijkt in harmonie
alles valt op zijn plek
laten we rusten
de tijd nemen om het allemaal in ons op te nemen
Marna
ik denk dat je gelijk hebt
Martijn den Ouden (1983)
uit: Ruimtedagen (2020)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter