Lieke Marsman voor de klas (2)
Door Marc van Oostendorp
Lieke Marsman wil tijdens haar Dichterschap des Vaderlands aandacht vragen voor poëzie op school, en om die reden wil ik hier steeds voorstellen wat je in de klas met haar gedichten zou kunnen doen.
Haar gisteren – op Wereld Kanker Dag – gepubliceerde gedicht heeft een ernstig onderwerp, maar het laat zich volgens mij goed benaderen door middel van een spel. Probeer samen met de klas in de vorm van het gedicht zoveel mogelijk voorkomens van het getal 3 aan te wijzen. Als aanwijzing kun je geven: het gedicht bestaat uit drie blokjes tekst, drie strofen. Welk groepje kan de langste lijst met 3en maken?
Hier zijn maar een paar van de mogelijke antwoorden: de titel bestaat uit 3 woorden en 9 letters, het woord drie komt 9 keer voor (als we dertig meerekenen), Het gedicht bestaat bovendien uit 9 zinnen. De laatste strofe heeft 6 regels. In de eerste strofe staat 3 keer ‘een op de drie’, steeds somberder, in de tweede strofe 3 keer ‘een op de drie’/’tien op de dertig’, steeds onbekommerder. Er staan veel 3-lettergrepige woorden in dit gedicht.
Sommige dingen zijn gezochter dan anderen, maar ik kan me voorstellen dat vooral leerlingen die eigenlijk te bèta zijn voor een gedicht de geest kunnen krijgen en letters kunnen gaan tellen, of lettergrepen per regel of per strofe. Een vraag die zich dan voordoet is: hoeveel van al deze kabbalistiek heeft de dichter vermoedelijk bewust in het gedicht gelegd? En doet dat er toe?
Het lijkt me bijna onvermijdelijk dat een discussie daarna gaat over de vraag wat het betekent om één van de drie te zijn – want dat is precies de wrede reden waarom Marsman zelf dit spel speelt. Kun je bijvoorbeeld in dit gedicht een op de drie woorden weghalen en de boodschap toch overeind halen? Welke woorden zijn dat dan?
En tot slot: kunnen leerlingen ook zulke gedichten schrijven waarin het getal twee, of vijf, of veertien, betekenis krijgt?
Laat een reactie achter