Novice op transport
Drie nonnen schaduwen haar gaan en staan,
een Iersche, een Fransche en een Amerikaansche,
zij voeren met zich over de oceaan,
een kind nog haast, de tengere Braziliaansche.
Een klooster wacht haar in de buurt van Luik,
blanke slavin in omgekeerde richting.
Schuw en verlangend lacht zij nog tersluik,
gevangen, offer van de jongste lichting.
Aan boord, aan land, zij volgen haar alom.
Maar onbeheerscht smeeken haar oogen: kom.
Zij is de bevende lucifer, die
ontvlamt in ’t oogenblik dat men haar aanstrijkt,
vurige maagd, deze novice, die
hardop gaat bidden als een man haar aankijkt.
Anthonie Donker (1902-1965)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter