Uit Nee, niet weer over vlinders, de debuutbundel van Marie Brummelhuis.
Hunkeren
Als je op synoniemennet een ander woord
voor hunkeren zoekt, ben je dan nog wel bleek en ongelukkig
met kapot ribfluwelen jasje; gedoemde dichter
die hunkert en kijkt door beslagen vensterraam?
Tik tik tik, niet het hart van een lief klinkt
maar de verwarming die hoger is gezet.
Toch tocht het in mijn bordkartonnen zolderkamertje
muizen ritselen, ik rol me ‘s nachts mummie
en luister naar kreunen in krakende bedden.
Mijn onderburen doen wat mensen doen
die gelukkig zijn, of niet gelukkig maar wel samen,
een ander woord voor hunkeren
is er niet.
Marie Brummelhuis (1963)
uit: Nee, niet weer over vlinders (2021)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Beste Marie, proficiat met je dichtbundel: “nee, niet weer over vlinders”. Momenteel zitten ik en mijn vrouw in een rouwfase, haar mama is onlangs gestorven. Een mama die ook mijn mama is geworden, een mama waarmee ik poëzie deelde, een schoonmoeder uit de duizend. Schrijven is een deel van mijn leven, wat ik niet kan zeggen vloeit SOMS na veel schaafwerk uit mijn pen… Maar jouw woorden komen zo troostvol binnen, je poëzie is zo herkenbaar, duizend maal dank dat je met je gedichten naar een uitgever bent gestapt. Hartelijke groet, Jan.