Het motto of devies van de Universiteit Utrecht is heel nobel: Sol iustitae illustra nos (moge de zon der gerechtigheid ons verlichten). In het licht (perongelukke pun) van de ook aan die universiteit bedreven geesteswetenschappen, meer in het bijzonder in dat van de taal- en taalgebruikswetenschap binnen de Neerlandistiek, ben ik dat brokje Latijn in de loop der tijd iets anders gaan ervaren, namelijk als een zachte kreet van wanhoop wegens het bij vlagen wonderbaarlijk taalgebruik van de digitale nieuwsrubriek van de Nederlandse omroepstichting. Het wordt tijd dat de zon der gerechtigheid van de UU die rubriek van de NOS wat meer gaat verlichten, want daar worden rare teksten gebakken. Vandaag sprongen me de vreemd gehanteerde voorzetsels in het oog, vooral ‘om’ dat tamelijk willekeurig wordt ingezet om een of ander verband tot uitdrukking te brengen:
Wat is ‘Druk om monument’? Wat zijn ‘maatregelen om dubbelfuncties’ en sinds wanneer kan je worden opgepakt ‘om spionage’? En kan je wel ‘voor’ iets worden vervolgd?
Ja, ja, ik weet het: alles kan in en met taal, en zeker als iedereen het doet, of als iemand of een beroepsgroep het maar lang genoeg volhoudt. Dus anders geformuleerd: zien we hier een taalverandering aan het licht komen?
Nog enkele voorbeelden.
‘Wegens’, ‘naar aanleiding van’, en ‘met betrekking tot’ en zo worden wellicht te formeel bevonden tegenwoordig en zijn te lang voor een lekker kort koppie, zeg ik er achteraan, om een aanzet tot verklaring te geven. Maar is dit geen goede materie voor een bachelor-eindwerkstuk linguïstiek of stilistiek, met lekker veel gratis digitale data en dus een overvloed aan voedsel voor statistische programmatuur?
Dit stuk verscheen eerder op In den vrolijken hermeneut
Henk Wolf zegt
In de meeste genoemde gevallen heeft ‘om’ een redengevende functie. Dat is een van de oudste figuurlijke gebruikswijzen van ‘om’. In het Middelnederlands kom je het in die functie al tegen. Het Vroegmiddelnederlands Woordenboek geeft je bijvoorbeeld “Si storven om haer mesdaet” (1285) en “men houtse om hare soete lucht” (1287). In de hele Middelnederlandse en Nieuwnederlandse periode blijft het in gebruik. “Om spionage” in de betekenis “wegens spionage” vind je in 1871 in het Dagblad van Zuidholland en ’s Gravenhage. Daarin staat: “Sedert eenigen tijd, hebben militaire geregtshoven verscheidene individuen ter dood veroordeeld, hetzij om desertiën, hetzij om spionnage”.
De koppen komen op mij vooral wat spreektalig over, maar je kunt niet volhouden dat NOS opeens iets doet wat niet eerder in het Nederlands werd gedaan. “Tamelijk willekeurig” is het gebruik van redengevend ‘om’ zeker niet.