Confuc (8)

– Confucius, wat zou u doen als u geroepen werd om een land te besturen?

– De taal goed gebruiken. Als de taal niet goed gebruikt wordt, zeggen de woorden niet wat ze moeten zeggen. Dan blijven de dingen die gedaan moeten worden ongedaan.

Het kabinet heeft een voorstel voor asielwetgeving naar de Raad van State gestuurd. Het oordeel pakte niet gunstig uit. Het voorstel zou leiden tot zware werkdruk bij de immigratiedienst, en het zou leiden tot hogere kosten en veel rechtszaken. Bovendien is het voor twee soorten vluchtelingen moeilijk uitvoerbaar. Maar de minister die over dit onderwerp gaat, zei daarop voor de camera dat ze niets aan het voorstel ging veranderen. En de fractieleider van de grootste regeringspartij deelde mee dat als er iets veranderd zou worden dat dan eerst de kiezer moet spreken. In ronde woorden betekent dit: ‘Als er iets veranderd wordt, dan blaas ik de boel op.’ De premier begon met mededelingen over het stikstofbeleid en de ‘proactieve dienstverlening’ van de overheid en uiteraard over de oorlog in Oekraïne. Maar de journalisten willen weten of het kabinet gaat vallen (en denken dan ook dat zij dit als eersten zullen horen op de wekelijkse persconferentie).

Journalist
Even over het advies van de Raad van State over de asielwetgeving. Als deze reacties worden gegeven, dan kun je als kabinet toch helemaal niks.

Premier
In het kabinet hebben we afspraken gemaakt dat we ordentelijk met het advies van de Raad van State omgaan. Dat betekent dat er ook gewoon een nader rapport komt, dat er natuurlijk wordt gekeken naar de memorie van toelichting. Er zitten ook veel zorgpunten in relatie tot bijvoorbeeld het migratiepact of bijvoorbeeld tot de uitvoering. Dat mondt uit in een voorstel dat we op 7 maart zullen behandelen.

Er komen wel twintig vragen: Waarom pas 7 maart? Waarom zegt mevrouw Faber dat ze niets wil veranderen? Er kan toch wel iets veranderen in de uitvoeringspraktijk? Enz., enz. En steeds komt ongeveer hetzelfde antwoord.

Premier
De kabinetslijn is: het advies zorgvuldig bestuderen, en 7 maart verder in de ministerraad.

Maar de journalisten weten van geen ophouden: het dreigement van Wilders, de voorbarige reactie van mevrouw Fabers, enz. Toch kan het antwoord van de premier weer als volgt worden samengevat:

Premier
De kabinetslijn is: het advies zorgvuldig bestuderen, en 7 maart verder in de ministerraad.

Nog houden de journalisten niet op. En pas dan verliest de premier zijn geduld. Hij probeert het te verbergen, maar je kunt het toch zien aan de merkwaardige beeldspraak over het openkrabben van een gaatje in het karton waarachter dan een draadje zou zitten:

Premier
U probeert elke keer bij mij te krabben om ergens een gaatje in het karton te forceren waardoor er een draad is waaraan getrokken kan worden. Maar ik blijf herhalen dat we grip op migratie willen krijgen in een snelle en zorgvuldige procedure, en dat we op 7 maart in de ministerraad alle facetten ongetwijfeld uitvoerig met elkaar zullen bespreken.

En toen kwam deze journalistieke reactie.

Journalist
Het is niet echt krabben aan een draadje of wat dan ook. Er is iemand, de leider van de grootste partij, die heeft gedreigd dat hij het kabinet laat vallen. Ik denk ook dat het in het landsbelang is om daar toch wel goede vragen over te kunnen stellen. En er zijn nu ook mensen thuis die zich gewoon afvragen van: gaat het kabinet nou vallen over deze wet? Dus vandaar de vraag: kan de wettekst nog worden aangepast of is dat het einde van het kabinet?

Landsbelang? Dat zou ik als premier niet over mijn kant laten gaan. Ook een premier dient het landsbelang. Goede vragen? Daar valt over te twisten. Wat moet een premier antwoorden op de vraag: ‘Gaat uw kabinet vallen?’ Hij kan zelfs niet zeggen: ‘Daar ga ik niet op antwoorden.’ Want dan denkt iedereen dat de premier denkt dat het gaat gebeuren. Hij kan inderdaad alleen maar dit zeggen:

Premier
We gaan 7 maart in de ministerraad de discussie afronden. En tot die tijd zeg ik inhoudelijk helemaal niets over de asielwetten en zult u, als het goed is, weinig ministers of staatssecretarissen vinden die bereid zijn er iets over te zeggen.

Zo zijn we een half uur getuige geweest van journalisten die graag een gaatje in karton krabben om te kijken of daarachter een draadje zit waaraan ze kunnen trekken. En het nut hiervan?