Mijn leeslogboek: februari

De wereld van de lezer is een luilekkerland van letters. Je bent permanent omringd door een rijstebrijberg van boeken, het zijn er op ieder moment meer dan je kunt behappen. Je bent de meeste tijd alleen – welke kant moet je op? Welk boek moet je nu nemen? Waar liggen de lekkerste hapjes?
Af en toe vang je geluiden op van elders in die rijstebrijberg, je kunt veronderstellen dat daar andere mensen aan het happen zijn in die andere berg. Hun geluiden kun je soms nemen als tekenen dat je hun kant op moet gaan, dat zij de boeken aan het lezen zijn die jij ook lekker zal vinden. Maar zeker weten doe je dat nooit. En dus ga je tijdens het lezen door betere perioden en slechtere, waarin je net allerlei boeken aanraakt die je niet zo zinnen. Het lijkt het leven zelf wel.
Iedereen weet dat we nu in een tijd leven waarin mensen schrijven over het eigen huis. Ik las deze maand twee van de bestverkopende Nederlandstalige boeken op de bestsellerlijsten: Beladen huis van Christien Brinkgreve en Hou houd je je hart zacht van Natascha van Weezel: het eerste een boek van een weduwe die terugkijkt op haar huwelijk, het tweede een betoog van een dochter die in deze woelige tijden terugdenkt aan een wijze les van haar vader (dat is de titel van dat boek). De relatie tussen binnenwereld en buitenwereld speelt in beide een rol. De relatie van Christien Brinkgreve kreeg een knauw toen haar man met pensioen ging van zijn voor hem belangrijke baan in de buitenwereld. Van Weezel moet om leren gaan met het feit dat een deel van haar vroegere binnenwereld Israëlisch was – en dat de buitenwereld daar keihard in is binnengedrongen.
Maar ik las meer boeken over familie, zonder dat ik ze daar bewust op uitkoos. Wat voor rol mijn onderbewuste speelt weet ik niet, maar ik verbeeld me dat het een thema is. In Patronyme zoekt Vanessa Springora uit wat de geschiedenis is van haar achternaam – sinds haar vader overleed is zij de enige in Frankrijk die zo heet. In Ann d’Angleterre zorgt Julia Deck voor haar bejaarde moeder, terwijl ze ondertussen de geschiedenis van die naar Frankrijk gemigreerde Engelse reconstrueert. In dat rijtje viel me op dat Lieke Marsman in haar memoir maar weinig over haar familie schrijft – haar vader heeft een minimaal bijrolletje.
Je zou er bijna iets van gaan denken, maar uiteindelijk is het natuurlijk onredelijk om te wiillen dat Marsman rekening houdt met de mogelijkeid dat de lezer eerder Brinkgreve, Van Weezel, Springora en Deck gelezen heeft.
Keiharde journalistiek lezen is dan ook wel prettig. Er is geen woord te lezen over Kate Conger en Ryan Mac in het boek Character Limit dat zij samen schreven. Dat boek gaat over de overname van Twitter door Elon Musk (briljante titel), en is verhalend geschreven: je volgt bijna van dag tot dag hoe die overname is verlopen. Het is met andere woorden een reconstructie, waar weliswaar iedere bron verantwoord is, maar de verslaggever op geen enkel moment in beeld komt. Het verhaal is ook adembenemend, zeker in deze tijd. Wie weet met hoeveel minachting Musk met zijn mensen bij Twitter omging – ziet nu parallellen in zijn ‘hervorming’ van de Amerikaanse overheid.
Ik heb altijd van Amerikaanse journalistiek gehouden, laten we hopen dat het kan blijven bestaan.
De harde feiten
Gelezen | Gekocht of gekregen | Nu aan het lezen |
Christien Brinkgreve. Beladen huis Charlotte van den Broeck. Plakboel Kate Conger & Ryan Mac. Character Limit.How Elon Musk Destroyed Twitter Paulien Cornelisse. De verwarde cavia – Terug op kantoor Ann De Craemer. Taal is een kat Julia Deck. Ann d’Angleterre Annette van Dijk. In het spoor van Hadewijch Anton van Duinkerken. Brabantse herinneringen Erasmus. Lof der zotheid Jenny Erpenbeck. Kairos Jennifer Jenkins en Sonia Morán Panero. Global Englishes Lieke Marsman. Op een andere planneet kunnen ze me redden Vonne van der Meer. Aan haar lippen Vonne van der Meer. Het limonadegevoel & andere verhalen Llewelyn Morgan. Horace. A Very Short Introduction Jan Pekelder. Verboden Vlaams te spreken Saskia Pieterse en Janneke Stegeman. Uitverkoren Donatella Di Pietrantonio. L’età fragile Vanessa Springora. Patronyme Michelle van Tongerloo. Komt een land bij de dokter Natascha van Weezel. Hoe houd je je hart zacht | Christien Brinkgreve. Beladen huis Charlotte van den Broeck. Plakboel W.A.M. Carstens en Nerina Bosman. Afrikaans linguistics Ann De Craemer. Taal is een kat Jan Kuijper, Oorschelpen. Verzamelde sonnetten Elfriede Jelinek. Die Klavierspielerin P.J.O. Jonker. Die onsigbare Reitze Jonkman en Arjen Versloot. Het Friese ‘Nederduits’ Guus Luijters. Dag mijn zoet krekeltje Vonne van der Meer. Een warme rug A.A. Milne. La domo ĉe Pu-angulo Khalid Mourigh. Denkend aan Hollands Lodewijk van Oord. Protesteren voor beginners Nick J. Swarth. Grensoverschrijdend gedrag Michelle van Tongerloo. Komt een land bij de dokter Billie Vos, alleen van u als ik van mij Natascha van Weezel. Hoe houd je je hart zacht Gerwin van der Werf. De krater Esohe Weyden, Richtingloos navigeren | Anna Blaman. Eenzaam avontuur. D.V.Coornhert, Die rijck Vol kaerßen zynde Elfriede Jelinek. Die Klavierspielerin Jabik Veenbaas. Meer dan mooie woorden |
Lees ze. Ik herken het, die paar boeken tegelijk lezen. En ook: een aantal boeken te hebben gelezen en een overkoepelend thema vinden – waarbij wel opvalt dat familie, vrienden, liefde, huizen eigenlijk altijd wel ERGENS of VEEL een rol spelen.