Anders

Het was anders. De wind
was anders van toon.
Ik vroeg de weg: het kind
aarzelde ongewoon.

Een straat was nieuwgelegd,
een boom omgehakt,
het oud plantsoen geslecht,
het dorpsplein vervlakt.

Buiten het kind dat mij
net geantwoord had,
werd ik ver noch nabij
van een blik geschat.

Het kind liep plots vandaan
als van een zinloos ding
en gaf de status aan
van mij: een vreemdeling.

De knotwilg knikte wijs
— of was ik ziende blind?

— Eén met zichzelf op reis …
want ik, ik was dat kind.

Frans Buyle (1913-1977)
uit: Denkbeeldig vertoon

---

Abonnees van Laurens Jz Coster krijgen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox