
‘Je spreekt meer Hollands dan Vlaams.’ Hier gaan we weer, dacht ik. Na een presentatie die ik gaf voor een twintigtal docenten vond iemand het nodig om deze opmerking te maken.
Voor zover ik me kan herinneren hebben mensen wel wat aan te merken over mijn accent. Dat ik afkomstig ben uit het West-Vlaamse Bavikhove en dat Wim Opbrouck er een legendarische sketch over maakte voor in de Gloria (waarom moeten West-Vlamingen altijd ondertiteld worden), zit er volgens mij voor wat tussen. Ook tijdens mijn studies in Gent vonden mijn medestudenten mijn accent eerder boers, dan weer grappig en soms gewoon vreemd. Toen ik later als docent Nederlands aan de slag ging in Brussel, kreeg ik af en toe te horen dat ik als West-Vlaamse leraar Nederlands toch echt niet op mijn plaats zat en dat ik beter een cursus West-Vlaams kon geven.
De commentaren gingen nog een stapje verder toen ik als leraar Nederlands werkte in Sint Maarten. Als enige Belg in een team van Nederlanders was het bijna dagelijkse kost geworden: gaan de leerlingen jou wel begrijpen? Geef je dan Belgisch of Nederlands?
Sinds een zestal maanden woon ik aan de andere kant van België en je raadt het al: oh, je komt niet uit de streek zeker? Je klinkt West-Vlaams. En dan eergisteren klonk ik plotseling meer Hollands dan Vlaams.
Je accent is blijkbaar nooit goed genoeg, zelfs niet in je moedertaal. Voor de ene klink ik te dialect, dan weer te netjes, of te Hollands,… er is altijd wel iets!
En ik weet het ook wel: vaak zijn het grappig bedoelde reacties zonder dieperliggende betekenis, maar dat überhaupt een docent de noodzaak voelde om voor een hele groep collega’s zoiets te zeggen, vind ik kwalijk. Ik stond ook een beetje met mijn mond vol tanden, want hoe reageer je hierop?
Als er iets is wat ik studenten wil meegeven, dan is het wel dat je accent nooit iets hoeft te zijn om je voor te schamen. Het hoort bij jou. Het is geen gebrek, maar wel een deel van wie je bent. Denk dus a.u.b. twee keer na voor je iemand in hokjes categoriseert op basis van hoe die klinkt. Je weet nooit hoe iemand zich hierbij voelt.
De opmerking kwam er trouwens naar aanleiding van het audioboek Nieuw in Antwerpen. Gratis te beluisteren via Spotify en ideaal voor jouw cursisten in Vlaanderen. Ingesproken door een West-Vlaamse die te netjes spreekt en blijkbaar ook een beetje Hollands klinkt
In mijn eerste jaar Germaanse Filologie vroeg iemand aan een van onze docenten, een Brit en dus een native speaker, of hij er een probleem in zag dat we nog met een accent spraken. Zijn antwoord was: Zeker niet. “As long as you do have an accent.”
In mijn eerste jaar in Utrecht wilde de logopediste mijn Oost-Nederlands accent corrigeren in richting Hollands. Ik ben trots op mijn moeder(streek)taal met bijbehorend accent en … begon bovendien aan de studie Duits. Ik heb toen van verder bezoek aan de logopediste afgezien.
Waar mensen zich al niet druk over maken. Ik ben van oorsprong een Hagenaar en ik heb jaren in Overijssel Gelderland Suriname Groningen en Flevoland doorgebracht. Het is nog steeds te horen, dat ik op Scheveningen ben geboren. Koester da diversiteit, geniet van de amusementswaarde. Of studenten iets van je leren ligt aan andere factoren dan je accent.