Vandaag in 1976 overleed A. Roland Holst. Lees meer over dit gedicht. De ploeger Ik vraag geen oogst; ik heb geen schuren —Ik sta in uwen dienst, zonder bezit —Maar ik ben rijk in dit:Dat ik de ploeg van uw woord mag besturen,En dat gij mij hebt toegewezenDit afgelegen land en dezeHooge landouwen, waar — als in het uurDer schafte bij de paarden van mijn wilIk leun … [Lees meer...] overA. Roland Holst • De ploeger
Jo Govaerts • Ik lig naast je in ons grote bed
Jo Govaerts publiceerde tot nu toe vier bundels, die nu zijn verzameld in Ik dans me weer bijeen — aangevuld met een nieuwe bundel Morgen ga ik met je trouwen. Ik lig naast je in ons grote bed,waarvoor we lang hebben gespaard.Ik luister naar je vertrouwde ademen.Morgen ga ik met je trouwen. Mijn jurk hangt klaar. Jouw pak ligt klaar.De kinderen gingen vroeg naar beden … [Lees meer...] overJo Govaerts • Ik lig naast je in ons grote bed
J.P. Hasebroek • Andersen’s droom
Na de dood van Hans Christian Andersen schreef J.P. Hasebroek (de twee kenden elkaar) onderstaand gedicht. Andersen’s droom Op Rolighed* verrijst een sponde:Daar naakt eens kranken jongste stonde;Daar strekt de dood haar koude handNaar Andersen op ’t ledekant. De kranke droomt. O! in die droomen,Wie zegt, wat beelden tot hem komen?Och of, verkwikt door sluimrings … [Lees meer...] overJ.P. Hasebroek • Andersen’s droom
Folgóre da San Gimignano • Augustus
‘Augustus’ — uit de maandencyclus van Folgóre da San Gimignano, plus het ‘tegensonnet’van Cenne de la Chitarra, beide vertaald door Frans van Dooren. Augustus Ik schenk je in augustus een valleimet dertig hooggelegen bergkastelen,waar zoele zuchtjes door ’t geboomte spelenen je je steeds welvarend voelt en vrij; ’s morgens en ’s avonds hoog te paard en blijje oog door … [Lees meer...] overFolgóre da San Gimignano • Augustus
Jopie Breemer • Trouwdicht
Trouwdicht Twee mensen zie ik zittenDie zijn zo blij als ikZij opgesierd met gittenHij met een mooie sik Hoera voor die twee mensenHoera voor allebeiJe krijgt mijn beste wensenEen bootram met gelei Ik wens U ook veel zegenEn koekjes bij de theeVeel zon en weinig regenEn daaglijks een diner Nu zal 'k mijn dichtaar stuitenIk groet u allen zeerWant ik moet even naar … [Lees meer...] overJopie Breemer • Trouwdicht
Jopie Breemer • De Ruyter
De Ruyter De Ruyter was een manDie op de groote zeeEn op de OceaanAan zeegevechten dee. Hij sloeg haast altijd raakEn kwam ook immer rijkUit elk gevecht terug,Een millioenair gelijk. Maar eens op eenen dagKreeg hij op zijne bootEen kogel in zijn maagEn was toen eensklaps dood. Hij won maar altijd doorEn hij verloor ook nooit. Jopie Breemer (1875-1957)uit: De … [Lees meer...] overJopie Breemer • De Ruyter
Jopie Breemer • Het gapen
Het gapen De groote beer in 't luchtruimDe late maneschijnEen juffrouw met een breikousEen transparant gordijnEen lang vervlogen reek'ningEen durend carillonEen stukgetrapte otterEen kop gebruikt bouillonDie geven al te samenDen tandeloozen mondEen hartverscheurend knagen.De Rijn stroomt teugloos rond. Jopie Breemer (1875-1957)uit: De ontboezemingsbundel van Jopie Breemer … [Lees meer...] overJopie Breemer • Het gapen
Warden Oom • Weerdschap
Warden Oom. Lees hier wat meer over het nachtkaarseinde van dit gedicht. Woordenlijstje onderaan. Weerdschap Allemale welgekomen!en aan tafel plaatsgenomen,slaat een kruiske; doet een bee. Pakt van ’t eerste een schepke mee,’t noemt entreetje : ’t is goe meuge.Drinkt Sauterne een ferme teuge. Oxtailsoep dan – of hoe ’t zij –met Chateau Corbin erbij, Terrebut is … [Lees meer...] overWarden Oom • Weerdschap
Stefan Hertmans • Mijn beurt
Peter Verhelst deed een keuze uit de gedichten van Stefan Hertmans, gepubliceerd onder de titel Wij waar geen eind aan komt. Daaruit onderstaand gedicht. Mijn beurt De kaas moet vers uit Parma komen;de pepers rood uit Pomerigio.De mascarpone moet geel-romig zijnen jij moet zingen bij de wijn. Ik zal een jonge kwartel eten,farce van mortadella en Toscaanse weed.Je bloes … [Lees meer...] overStefan Hertmans • Mijn beurt
Florence Tonk • Almaar de dingen dempen
Uit Half heel, de nieuwe bundel van Florence Tonk. Almaar de dingen dempen,wat je wilt delenuit schaamte verstoppenwil, zoek zijn, zoek willenraken, zoek blijven liever zaaien:balkonkomkommers, tomatenhopen op het kleineeen eigen krop slade smaken almaar doordromen, alles latenwaaien, als wind, ongrijpbaarje gedachten, associatiesdoor boeken, hoofd, takkenal je … [Lees meer...] overFlorence Tonk • Almaar de dingen dempen
Pierre Kemp • Het Rood van het Joodse bruidje
Het Rood van het Joodse Bruidje Ik heb het Rood van ’t Joodse Bruidje lief,van toen ik het zag voor het eersten ik nog niet begreep,welk een verkering ik die dag begon.Ik kwam er ook op dagen zonder zon,of dat haar licht zich even maar verhiefen vloeide weg in een wankele streep,dan zocht ik de nuance, die het teersten toch nooit diep genoegmij lang te blijven vroeg.Ik zag … [Lees meer...] overPierre Kemp • Het Rood van het Joodse bruidje
Harriet Laurey • Koffie zetten bijvoorbeeld
Koffie zetten bijvoorbeeld Zo is men soms alleen in huis: de dingenverliezen binding met de werkelijkheid.Wegglijdend in een slaap buiten de tijdhouden zij op te glanzen en te zingen. En zij ontkennen hun herinneringenen raken langzaam hun geheugen kwijt.En men wordt roerloos als hun roerloosheid.Een vreemdeling onder de vreemdelingen. Dan moet men heel gewone … [Lees meer...] overHarriet Laurey • Koffie zetten bijvoorbeeld
Willem Kloos • Ik had zoo gaarn dit Boek in vreugd geschreven
Ik had zoo gaarn dit Boek in vreugd geschreven,Een Boek voor U, mijn Lief, die 't Lief niet zijt,'t Met zoete woordjes tot een krans geweven,Een krans van licht, om Uw schoon hoofd geleid. O, 't waar zoo schoon geweest, dat Lied van 't Leven,Bloemen van Passie, met een hand gespreid,Zóó teêr, dat zij van teêrheid zacht ging beven, -En 'k had mijn liefste Zelf ééns … [Lees meer...] overWillem Kloos • Ik had zoo gaarn dit Boek in vreugd geschreven
Willem Kloos • Ik ben de Dúivel-god dier grúwbre oorkónde,
Ik ben de Dúivel-god dier grúwbre oorkónde,'t Vervlóekte Boék van laffen deémoed, klein,Die loert, die loert, koud-donker, donker-rein,Of Hij die ménschjes niet verdérven kónde. Ook Hij droeg fier, op 't lijf vol eeuw'ge pijn,Eén matelóoze, toégeschroeide wonde,Dat alles had zóó anders kunnen zijn. -Zijn Zijn…. Mysterie, maar zijn Schijn…. Dood-zonde. Want ook Ik viel, … [Lees meer...] overWillem Kloos • Ik ben de Dúivel-god dier grúwbre oorkónde,
Gerrit Komrij • Contragewicht
Contragewicht Er is een land dat ik met pijn verliet,Er is een land dat ik met pijn bewoon.Een derde land daartussen is er niet.Mijn leven volgt een zonderling patroon: Want waar ik heenga voel ik me niet thuisEn waar ik thuis ben wil ik telkens weg.De grens wordt smal tussen geluk en kruis,Steeds minder denk ik wat ik hardop zeg. Ik heb, om aan dit noodlot te … [Lees meer...] overGerrit Komrij • Contragewicht
Hans Dekkers • De nacht van Bai Li
Uit Sparagmos, de nieuwe bundel van Hans Dekkers. (Wie was Li Bai?) De nacht van Li Bai (geschreven op de achterkant van de maan) de oude Li Bai krabbelt op uit zijn braaksel en kraaktde code van het maanlicht, dronken schreef hij die nacht‘ik droom dat ik thuis ben’, de rijp op de grond naast zijn bedis een blauwe kus, een vaal lichtMoeder Heimwee klopt aan de … [Lees meer...] overHans Dekkers • De nacht van Bai Li
Jan Arends • twee gedichten
Ikben niet bangvoor wat erzal gebeuren. Er zullenwitte dierendoor het veldgaan lopenen datzal alles zijn. •• Ikkan er nietsaan doenmaarikzie alleen maareen grotegrauwe troepnaarhet eindevluchten. Jan Arends (1925-1974) Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail. … [Lees meer...] overJan Arends • twee gedichten
Lizzy Sara May • Blues van het te schelle licht
Blues van het te schelle licht de luidede gillende trom vooropkleden zich vele waarhedenin uniformvan de sportclubvan de pelgrimsvan de politievan de verpleegstersenzovoortsmet z'n allenen overal ter wereldwaar de voet vaste vorm krijgtschopt hij en de dageraadhangt de verschoppelingenen de nachtbrengt het verraadaan de geschoptenen in de middag schoppenmet raad en daad … [Lees meer...] overLizzy Sara May • Blues van het te schelle licht
Hans Lodeizen • al die dingen gebeuren
al die dingen gebeuren en zijnnetjes geordend: de kinderenspelend aan de vijverrandhet paard ploegend de aardeen de trein in het landschap. zelfs het water dat in welbespraakteonrust deint tussen zijn twee oeverswaar de huizen glimlachen terwijleen bootje als een wijsheid wegdrijftis verloren in de werkelijkheid. zo staan wij vissers naarontraadselingen tot denacht uit … [Lees meer...] overHans Lodeizen • al die dingen gebeuren
Margaretha van Oostenrijk • Minnelied
Minnelied Mijn hertken heeft altijds verlangenNaer u, die alderliefste mijn!U liefde heeft my so ser bevanghen!U vrij eigene willic sijnVoor al die de werelt alghemeineZo wie dat horet ofte siet,Hebdy mijn hertken geheel alleineDaerom, lief, begheeft mij niet! Margaretha van Oostenrijk (1479-1530) Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een … [Lees meer...] overMargaretha van Oostenrijk • Minnelied
Cornelis Crul • Zonne, mane ende tfirmament
Zonne, mane ende tfirmament,Looft hem, ghij sterren ende alle planeten;Blicxem, dondre, uuten wolcken ghesent,Doen ons die moghentheit des Heeren weten.Dlicht, duysternisse, alle hooghe secreten,Reghen, wint, dau, mist, haghel, sneu, ijs,Berghen, dalen, dafgronden om meten,Vier, water, lucht, aerde gheeft lof en prijs;Cruyden, vruchten, elcken boom oft rijs,Alle metalen, … [Lees meer...] overCornelis Crul • Zonne, mane ende tfirmament
Nine van der Schaaf • Het geluk ligt bezijden alle wegen
Het geluk ligt bezijden alle wegen, is nooitAan het einde te vinden, want aan het eindeDe landen der toekomst verrijzen, die zijn steedsVerder bij de nadering, ook is aan het eindeDe afgrond waarin alle kracht neerstort, maar bezijdenIs meer, daar is de glimlach van die verpoost en schouwtEn het zoet woord van de liefde wordt daar gesproken. Nine van der Schaaf … [Lees meer...] overNine van der Schaaf • Het geluk ligt bezijden alle wegen
Maurits Mok • Woning
Woning In een hoek van de wind woonden wij,achter een open gevel van geluid.Wolken stegen op trage voetenboven de zee en liepen hemelhoogover ons leven heen. Ik stak mijn vinger door de grijze morgenen veegde ogen in een raamdat door het zand was blindgeslagen.Helmbossen riepen met hun armen.De wind reed gierend op de leidingdraden.Lege huizen stonden vastgevrorenaan hun … [Lees meer...] overMaurits Mok • Woning
Jac. Schreurs • Compiègne
Compiègne Ik had gedroomd, ik zat met Jeanne te paard;Wij reden door de bossen van Compiègne;Het duister glom in ’t handvest van haar zwaard.En voor haar, met haar standaard en insigneReed stram Le Hire, de duivel in zijn baard;Ik rook de geur der paarden in de regen. —Ik had gedroomd. Ik had een schim ontwaardMet blik en bezem bezig stof te vegen.Op ’t stadhuis van … [Lees meer...] overJac. Schreurs • Compiègne
J.J. Klant • Monument voor Bart Visse
Monument voor Bart Visse Zij streelt pianoPinkwuivend naar de afwezige,Pedaalt de kamer volMet lichtgroen waterVoor MozartvissenWieren van DebussyEn elektrieke lichtjesVan Bart VisseDe eksentrieke komponistDie zij persoonlijk kent. Zij speelt zich naaktEn slikt zichzelve inMaar duikt weer opBij elk hachelijk akkoord.Schelle vissen knabbelen onderwijlHaar knoetje los:‘Moet … [Lees meer...] overJ.J. Klant • Monument voor Bart Visse
