Neerlandistiek

Online tijdschrift voor taal- en letterkundig onderzoek

Raymond Noë

Gedicht: Hein de Bruin • Een avond in januari

door Reageer

Een avond in januari Het is avond en de vensters zijn beslagen.De buitenwereld schemert met wat gloed.Herinnering waakt nauwlijks op. De dagenzijn, ondereenvermengd, zuiver en zoet. Alles is zo goed; een klein bezit aan boeken,– ze hebben hart en zinnen eens gemoeid –éen blik omvat ze nu, de ogen zoekeneven naar een kleur die ’t helderst gloeit. Rust. Maar de weifeling … [Lees meer...] overGedicht: Hein de Bruin • Een avond in januari

Gedicht: I.K. Bonset • Volle maan

door Reageer

Volle maan 'k Ontvlucht de stad'k Zoek het pad'k Zoek de buitenwegen'k Zoek de maan'k Zoek mijzelfWellicht kom ik mij tegen. Daar bij de heg, daar is de wegDaar staat het hooi op hoopenDaar ga ik samen met mijn zielOnder de maanzon loopen.Is dat een huis?'t Was een huisNu is het een karbonkel,Is dat een schuur?Het was een schuurHet is nu licht en donker,Is dat soms … [Lees meer...] overGedicht: I.K. Bonset • Volle maan

Gedicht: I.K. Bonset • Oorlog

door Reageer

OorlogDe hemel viel op aarde in stukkenEn nergens is een bloemdie ongeschonden leeft.De aarde stinkt van 't bloed,dat uit den hemel spat.De wond is grooten niet te helen. De hemel die gaat doodHet verstand staat stil.De mensch is weg.Hij bracht zichzelve om.De beesten brullen in de straten.Ze ruiken bloed.Ze lekken zich de muilenZe woelen met hun zwarte snoetde roode aarde … [Lees meer...] overGedicht: I.K. Bonset • Oorlog

Gedicht: Jacob Hiegentlich • Einde

door Reageer

EindeVoor Raoule Wat heeft mij in den regenenden tuin gedreven?Ik zocht of er 'n enkle bloem nog bloeien zoudie gaaf en schoon genoeg was om de vrouwdie mijn vriendin is, wel te kunnen geven.Een roos was schoon en gaaf genoeg geblevenhoewel zeer donkerrood van kneuzende kou;met teere zorg behield ik haar in 't levendat gaarne geurende ontvluchten wou. Toen ik omzichtig … [Lees meer...] overGedicht: Jacob Hiegentlich • Einde

Gedicht: Esther Jansma • Wat dacht je toch?

door Reageer

Uit Rennen naar het einde van honger, de nieuwe bundel van Esther Jansma. Wat dacht je toch? Bewegen is haren, lege bekers, schilfers achterlaten,een ongemerkte regen van resten, een staat van permanentgewichtsverlies. Je maakt jezelf zwaarder met verhalenen eten, houdt een agenda bij om maar op de grond te blijven.Erger is het als je reist: dan heb je ook een koffer … [Lees meer...] overGedicht: Esther Jansma • Wat dacht je toch?

Gedicht: Folgóre da San Gimignano • Januari

door 2 Reacties

Chrétien Breukers over het gedicht van Folgóre da San Gimignano. Januari In januari schenk ik je festijnenmet maaltijden en warmte in overvloed,en slaapkamers met zijden beddengoeden eekhoornbont om diep in te verdwijnen, en schapenwol en dons van hermelijnen,konfijtsap en muskaatwijn rood als bloedvoor als de zuiderstorm en poolwind woedten de sirocco huilt door de … [Lees meer...] overGedicht: Folgóre da San Gimignano • Januari

Gedicht: Max Dendermonde • Het lam

door Reageer

Het lam Te dartel voor haar handen rent dit lamnaar links, naar rechts en springt en plant zijn potenzo dwaas terzijde uit, dat zij verdrotenzich naast mij strekt en moe haar krullen kamt. Wijdopen zijn de landen, groot en stramgaan wolken over in vermoeide vloten,en nu het lam tussen ons komt met grote,ondiepe ogen is het traag en tam. Zie, hoe het schuchter uit haar … [Lees meer...] overGedicht: Max Dendermonde • Het lam

Gedicht: Max Dendermonde • Duif en valk

door Reageer

Duif en valk Als ik, van adel wordend, mijn donjon,mijn vlag, mijn ring, kortom mijn staat van levenen mijn geslacht een wapen had te geven,ik koos een duif, een valk, een carillon,en dit zo beeldend door elkaar geweven,dat geen de zin ervan ontglippen kon,dat elk, hoe blind van blik dan ook of stom,het wezen zou herkennen van mijn leven. Men zou begrijpen, dat het … [Lees meer...] overGedicht: Max Dendermonde • Duif en valk

Gedicht: Max Dendermonde • Droom

door Reageer

Droom Het bloedspoor, vluchtend voor mij uit,zocht door het bos de vijverrand,waar, buigend tot het bodemzand,een hert dronk met een koel geluidvan 't water, bleek-rood aangerand. In zijn gewei hing blad en ragen scheef stond in zijn witte buikeen pijl, gebroken aan de struik,ver weg, waar nog mijn schiettuig lag,mijn weitas en een lege kruik. Toen trad ik drinkend … [Lees meer...] overGedicht: Max Dendermonde • Droom

Gedicht: Willem de Mérode • Chinese gedichten

door Reageer

Wachten Viel er een kleine regen in den nacht?Een kraalgordijn heeft even zich bewogen,Ik luister, en ik houd mijn adem in. Ik stond voor een verlicht papieren venster.Mijn nagel gleed langs het doorschenen vlies,En daadlijk viel een groote duisternis. Het kraalgordijn heeft even zich bewogen.Daar achter hoopt en luistert een, snel ademend.Ik luister, en ik houd mijn … [Lees meer...] overGedicht: Willem de Mérode • Chinese gedichten

Gedicht: Gellu Naum • De stuiptrekkingen van een rijk

door Reageer

Bij Vleugels verscheen een vertaling door Jan Mysjkin van een keuze uit de gedichten van de Roemeense surrealistische dichter Gellu Naum, onder de titel De andere kant - Pohemen. De stuiptrekkingen van een rijkwaarvan ik allang geen deel meer uitmaak Laat op de dag wanneer ik me op hun hoogte bevinddansen meisjes in de duisternis ze hebben veel armen ze houden opze vragen … [Lees meer...] overGedicht: Gellu Naum • De stuiptrekkingen van een rijk

Gedicht: twee blauwe gedichten

door Reageer

Twee gedichten uit En blauw zal alles zijn, een door Elisabeth Lockhorn samengestelde bloemlezing met gedichten waarin de kleur blauw een rol speelt. Gelukkig blauw Er is op straat wat blauw verlorenonder de grote blauwen van de dag.Het wordt als hoor ik kinderkorenachter een blauwe vlag.Ik zie me nu in de ruiten staanvergulder dan ik naar huis ben gegaan. Pierre Kemp … [Lees meer...] overGedicht: twee blauwe gedichten

Gedicht: Louis Couperus • Nachten (VII)

door Reageer

Nachten (VII) Er waren roze bloesmende appeltuinen,En blank gestarrelde madeliefvelden;Er blauwden etherdiep en tintelschel deOnpeilbre heemlen tusschen wolkenkruinen; En door de witte wolken gleden schuineZonstralen, als een gouden pad, dat helde;Zóo tal van paren, dat wij ze niet telden,Dwaalden langs zilvren zee aan gouden duinen. Wij stegen zelve 't stralenpad naar … [Lees meer...] overGedicht: Louis Couperus • Nachten (VII)

Gedicht: H.L. Spiegel • Het vryen en can ick niet volprysen

door Reageer

Het vryen en can ick niet volprysen,Al ben ick een heelen dach by mijn Lief,Wy hebben veel verscheyden devysen,De tijt ontloopt ons ghelijck een Dief,Haer by zijn behoet my voor mis kief,De dach dunckt my een uur warachtich,Spreeckt my yemant aen, tis ongherief,Ick swijch heel stil of ick spreeck mallachtich,Mijn voorgaende reden niet ghedachtich,Ick varieer in mijn woorden … [Lees meer...] overGedicht: H.L. Spiegel • Het vryen en can ick niet volprysen

Gedicht: H.L. Spiegel • Liefde en de Doodt

door Reageer

Liefde en de Doodt teghen my partyen,Dies weent mijn hert, het kermt, het claecht:Liefde door zijn brand heeft my doen vryenEen schoone en suyverlijcke maecht:Maer de Doodt seer wreet en onvertsaecht,Heeft haer ghehaelt t'mijnder onvromen:Liefde heeft my mijn verstandt ontjaecht:En de Doodt heeft my mijn Lief ghenomen. H.L. Spiegel (1549-1612) vryen = liefhebbenonvromen = … [Lees meer...] overGedicht: H.L. Spiegel • Liefde en de Doodt

Gedicht: Johan Daisne • Zalig uiteinde

door Reageer

Zalig uiteinde De laatste dagen van het jaar...Al de balansen zijn straks klaar.Zwaar hangt de mist, en dat grijs lichtontneemt aan alles zijn gewicht. Al gaan het werk, de zorgen doorin hoofd en hart en op kantoor —er heerst een geest, in huis, op straat,die het gelaat heeft van een feest. In nevel zweeft het Evenwicht,het is niet donker en niet klaar,de meisjes … [Lees meer...] overGedicht: Johan Daisne • Zalig uiteinde

Gedicht: Tsead Bruinja • x het engels en de preacher man

door Reageer

In de zomer van 2020 mocht Dichter des Vaderlands Tsead Bruinja met tbs’ers en hun behandelaars spreken. Dat werden openhartige conversaties over hun jeugd, hun leven in de kliniek en de problemen waar ze tegen aanlopen. Op basis van deze gesprekken schreef hij teksten die hij beschouwt als documentairepoëzie – gedichten waarin hij zijn gesprekspartners zo veel mogelijk zelf … [Lees meer...] overGedicht: Tsead Bruinja • x het engels en de preacher man

Gedicht: C. Buddingh’ • Zeeklacht

door Reageer

Zeeklacht Het water van de zee is altijd zout,Hoe men de suikerpot ook mag hanteren,Geagiteerd over het strand marcheren,Terwijl de wind de brandingkoppen krauwt;Een borstbeeld hakken uit scheepstimmerhout,Des nachts, in droom, met meerminnen verkeren,Tarbot fileren of Neptuin vereren:Het water van de zee is altijd zout. Daar helpt geen moederlief, geen vaderstout,Geen … [Lees meer...] overGedicht: C. Buddingh’ • Zeeklacht

Gedicht: C. Buddingh’ • De senekater

door Reageer

De senekater De senekater stond aan zee,En sprak: als alles goed was,Dan was de hele oceaanEén mooie, grote bloedplas. Maar ja, het leven is eenmaalSlechts zelden als het zijn moet;De wijze weet dat, en aanvaardt,Schoon ook het hart hem pijn doet. De senekater keek naar zee,De golven spoelden strandwaarts -Dan wendde hij zich peinzend om,En stapte langzaam … [Lees meer...] overGedicht: C. Buddingh’ • De senekater

Gedicht: René De Clercq • Kerstvrede

door Reageer

Kerstvrede Er werd gevuurd en gekorven,In de loopgraaf werd het stil.Vredeloos zijn gestorvenMenschen van goeden wil. Thans naket de ongeëvenaardeWonderzachte nacht.Wit staat de dood op wacht.Gods kinderen hebben de aarde. René De Clercq (1877-1932)uit: De zware kroon. Verzen uit den oorlogstijd (1915) Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere … [Lees meer...] overGedicht: René De Clercq • Kerstvrede

Gedicht: Nel Benschop • Anno Domini

door Reageer

Anno Domini Mijn God, ik ben soms bang voor 't komend jaar,zo bang voor dingen, die zomaar gaan gebeuren.Ik kom met al mijn vragen, angsten, zorgen lang niet klaar,soms voel ik mij gebonden achter stalen deuren. Mijn God, ik ben zo bang dat nooit de engel komtdie mij Uw stralend licht zal binnenleiden.Mijn blijdschap is zo broos, mijn lied verstomt,als U mij niet komt … [Lees meer...] overGedicht: Nel Benschop • Anno Domini