De wetten is de debuutroman van Connie Palmen uit 1991. Het is een Bildungsroman over de filosofiestudente Marie Deniet, die in zeven jaar tijd zeven mannen ontmoet. De mannen vertegenwoordigen elk verschillende perspectieven op de wereld: de astroloog, de epilepticus, de filosoof, de priester, de fysicus, de kunstenaar en de psychiater. Zo ontstaat in zeven hoofdstukken … [Lees meer...] overDe middelste zin van… De wetten
Artikel
De middelste zin van… Jouw gezicht morgen
Boek (drieluik): Jouw gezicht morgen van Javier Marías (vertaald uit het Spaans). Middelste zin (p. 666-667): Wat hij vertelde was niet alleen even reëel en geloofwaardig als het beleg van Wenen in 1529, de verschrikkelijke val van Constantinopel in 1453 toen de stad in handen van de ontrouwe Turken viel, de afslachting in Gallípoli van de landgenoten van Wheeler, de … [Lees meer...] overDe middelste zin van… Jouw gezicht morgen
De middelste zin van… Leren tasten in het duister
Voor de bijna allerlaatste aflevering van de populaire rubriek ‘De middelste zin’ kozen we het boekwerkje Leren tasten in het duister van de bekende Nijmeegse hoogleraar Peter-Arno Coppen, zijnde zijn inaugurele lezing van 8 mei 2009 bij de aanvaarding van het ambt van hoogleraar Vakdidactiek en schoolvakontwikkeling op de wetenschapsgebieden taal, cultuur en geschiedenis. Die … [Lees meer...] overDe middelste zin van… Leren tasten in het duister
‘Een hoogblonde Duitse toerist’.
Waar zit het personage Peter-Arno Coppen in de roman De zevende functie van taal? Voor deze beschouwing over Peter-Arno Coppens grote betekenis voor de neerlandistiek (in het groot) en voor het Meesterschapsteam (in het bijzonder) richt ik mij op de middelste zin van de roman De zevende functie va taal die Laurent Binet in 2015 publiceerde. Het is een fascinerende roman … [Lees meer...] over‘Een hoogblonde Duitse toerist’.
De middelste zin van… De schaduw van de wind
Het lastige van zinsontleding Het leuke aan het analyseren van middelste zinnen is dat je er daardoor al snel achterkomt dat de analyse van taal een rommelig probleem is, zoals Peter-Arno al vaak heeft betoogd. In de schoolgrammatica wordt leerlingen nog al te vaak voorgespiegeld dat alle zinnen eenduidig te ontleden zouden zijn. Als er twijfel ontstaat, is die hoogstens te … [Lees meer...] overDe middelste zin van… De schaduw van de wind
De middelste zin van… Dodenrit
Bestaat toeval? Ik weet het niet, maar het komt wel verdomd mooi uit dat er welgeteld 424 woorden in 40 liedregels voorafgaan aan de zin die ik voor deze rubriek heb uitgekozen, én dat er ook precies 424 woorden in 40 liedregels op volgen. Het is dus numeriek gezien precies de middelste zin van het lied. Die zin spookt al jaren door mijn hoofd als een van de grappigste … [Lees meer...] overDe middelste zin van… Dodenrit
De middelste zin van… Dodelijk dilemma
De queeste voor de middelste zin: dodelijk dilemma Aan welk boek denk ik als ik aan Peter-Arno denk? Mijn eerste kennismaking met Peter-Arno is niet echt een kennismaking, maar ik studeerde Nederlands in Nijmegen (1999-2005) waar ik deze bekendheid regelmatig zag rondlopen. Zelf had ik niet het voorrecht college bij Peter-Arno te volgen, maar studiegenoten die de … [Lees meer...] overDe middelste zin van… Dodelijk dilemma
De middelste zin van… Ons gaan allemaal
‘Met iedere zin is wel iets bijzonders aan de hand’, stelt Peter-Arno Coppen. Nu denk ik dat wanneer je zo’n beetje je hele leven aan de taal hebt geschonken, je vanzelf in iedere taaluiting iets bijzonders gaat zien. Maar of een literatuurdidacticus dat ook kan, is nog maar de vraag. Het eerste probleem waar ik me bij het vinden van de ‘middelste zin’ voor geplaatst … [Lees meer...] overDe middelste zin van… Ons gaan allemaal
De middelste zin van… Een nieuw geluid
Middenin een nieuw geluid Mijn middelste zin voor jou, Peter Arno, komt uit Een nieuw geluid: de geboorte van de moderne poëzie in Nederland 1900-1940 van Gillis Dorleijn en Wiljan van den Akker. De eerste zin van dit vier kilogram wegende boek staat op pagina 25. De laatste eindigt op pagina 1114. De middelste zin staat op de grens van pagina 569 en 570. Hij luidt … [Lees meer...] overDe middelste zin van… Een nieuw geluid
De middelste zin van… We mailen!
De onstuimige opkomst van de elektronische post De middelste zin van We mailen! van Jaap de Jong en Peter-Arno Coppen heeft een lengte die in overeenstemming is met het ellenlange artikel dat beide redacteuren van het Maandblad Onze Taal in die gelukkige dagen van 2000 nog konden schrijven. 3106 woorden schoon aan de haak. Tegenwoordig kan zo’n stuk in het zich … [Lees meer...] overDe middelste zin van… We mailen!
De middelste zin van… een dicteewedstrijdbericht
Peter-Arno Coppen is een knap grammaticus. Dat wist ik al, maar na een tijdje vergeefs zoeken naar “middelste zinnen” waarover ik iets zinnigs over zou kunnen opmerken, is dat pas goed tot me doorgedrongen. Gelukkig trof ik midden in een kort berichtje over een dicteewedstrijd een paar zinnen aan met verwachten als hoofdwerkwoord, een lijdend voorwerp en een bepaling … [Lees meer...] overDe middelste zin van… een dicteewedstrijdbericht
De middelste zin van… Op weg naar De Hartz
Door de middelste zin heen Omdat ik al een tijdje geïntrigeerd word door de nogal idiosyncratische grammatica die Wessel te Gussinklo hanteert in zijn romancyclus over Ewout Meyster, ging ik voor deze gelegenheid op zoek naar de middelste zin van mijn favoriete deel uit de serie, Op weg naar De Hartz, uit 2020. De analyse van zo’n ongetwijfeld lange en complexe … [Lees meer...] overDe middelste zin van… Op weg naar De Hartz
De middelste zin van… Twee minuten stilte
Burgerlijk ongehoorzaam als ik nu eenmaal ben heb ik niet de middelste zin uit een boek gekozen maar de middelste zin uit de mooiste passage die ik ken. Het gaat om het begin van het hoofdstuk ‘Promoveren necesse est’ uit het boek Twee minuten stilte van Karel van het Reve uit 1959 en daarna diverse malen herdrukt (de rest van het hoofdstuk is overigens ook niet te versmaden!). … [Lees meer...] overDe middelste zin van… Twee minuten stilte
De middelste zin van… Kitchen
Toen ik de middelste zin bepaalde van de roman die ik momenteel lees, Kitchen (1988) van Banana Yoshimoto, schrok ik een beetje, in elk geval voor de vorm: ‘Op dat moment ervoer ik dat nog niet zozeer, maar voor haar was het ziekenhuis een nog veel somberdere plek,’ zei Eriko met neergeslagen wimpers, alsof ze een zoet verhaal vertelde. Ik heb nog geprobeerd … [Lees meer...] overDe middelste zin van… Kitchen
Geen slotzin
De middelste zin – naast Peter-Arno Coppen houden weinig mensen zich daarmee bezig. Sterker: die specifieke woordcombinatie komt zelden voor. Om preciezer te zijn: in Delpher, een databank met 130 miljoen pagina’s uit kranten, tijdschriften en boeken, is de woordcombinatie middelste zin slechts dertig keer te vinden. Bijvoorbeeld in deze passage, uit … [Lees meer...] overGeen slotzin
De middelste zin van… De laatste liefde van mijn moeder
Het scharniermoment De tafels beneden in het restaurant waren gedekt, en zij die een kamer hadden geboekt, die zich, per geluk of per ongeluk, zoals men het wenst te bezien, boven de dampkap van de keuken bevond, voelden reeds aan het stijgende waterpeil in hun mond dat een scharniermoment op aanbreken stond. Deze middelste zin is een typische Verhulst: barok, … [Lees meer...] overDe middelste zin van… De laatste liefde van mijn moeder
De middelste zin van… Het Bureau
Bij de opdracht om een ‘bijdrage (inclusief sprekende afbeelding, bijvoorbeeld van het boek zelf, van de auteur van de bijdrage) waarin je een korte reflectie wijdt aan de middelste zin van een boek waarbij je – al is het maar een beetje – aan Peter-Arno moet denken. Lukt dat niet, dan mag het natuurlijk ook een volstrekt willekeurig boek zijn.’ heb ik mijzelf eerst verloren in … [Lees meer...] overDe middelste zin van… Het Bureau
De middelste zin van… De Dikke Van Dale
Troostende mergpijpen De eerste zin van de Dikke Van Dale begint op pagina 1 en de laatste op pagina 5160. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er voorafgaand aan pagina 1 nog 51 romeins genummerde bladzijden zijn, maar daar houd ik gemakshalve geen rekening mee. Immers, (vrijwel) niemand leest ooit de inleiding, de gebruiksaanwijzing of het afkortingenoverzicht van een … [Lees meer...] overDe middelste zin van… De Dikke Van Dale
‘“Je” en “dat” zijn weliswaar stijgend, maar ongeaccentueerd.’
Er zijn nog steeds dagen dat ik ‘s ochtends vol blijde verwachting Neerlandistiek opensla en tot mijn teleurstelling merk dat er geen nieuw Linguïstisch Miniatuurtje in staat. Een paar jaar geleden heb ik geprobeerd je ertoe te bewegen, dat resulteerde in het plan om oude miniatuurtjes naar boven te halen en opnieuw te bespreken. Die reeks heeft niet lang … [Lees meer...] over‘“Je” en “dat” zijn weliswaar stijgend, maar ongeaccentueerd.’
De middelste zin van… Ga je erover schrijven?
Vlak voor mijn vakantie kreeg ik de vraag of ook ik iets wilde schrijven over een middelste zin van een of ander werk ter ere van het afscheid van Peter-Arno. Ik dacht toen ‘dat pak ik wel op als ik thuiskom’. Maar toen ik eenmaal met het boek van Herman Koch ‘Ga je erover schrijven’ in de zon lag, was ik toch nieuwsgierig wat de middelste zin van dit boek zou zijn. Zou het … [Lees meer...] overDe middelste zin van… Ga je erover schrijven?
De middelste zin van… Zin dat het heeft
Van promoties en pensioenen De neerlandistische planken van mijn boekenkast afspeurend, blijf ik hangen bij Zin dat het heeft, een voor deze gelegenheid wel heel passende titel, zowel qua inhoud als interessante syntactische constructie, iets waar je Peter-Arno altijd voor wakker kunt maken. Zin dat het heeft is de titel van Een liber amicorum voor Jan … [Lees meer...] overDe middelste zin van… Zin dat het heeft
“Bevrijd ben ik, maar voor hoelang?”
De middelste zin uit de speciale Nederland Leest-uitgave van De donkere kamer van Damokles (2012), luidt: ‘Bevrijd ben ik, maar voor hoelang?’. Een zin die meteen allerlei vragen bij me opriep, zoals ‘Zou Peter-Arno zich na 26 september ook bevrijd voelen, en zo ja, hoelang? Maar voor ik mijn eigen gedachten over de zin toeliet, legde ik hem voor aan mijn … [Lees meer...] over“Bevrijd ben ik, maar voor hoelang?”
“Ik heb geen zin om op te staan.”
De middelste zin van het nummer ‘Ik heb geen zin om op te staan’ van de Amsterdamse mod-beatband Het, uit 1965, is “Ik heb geen zin om op te staan.” Dat is niet helemaal verrassend, want die zin komt heel veel voor in de tekst – en ook dát is wel logisch, want het is een geweldige titel, die je niet vaak genoeg kunt herhalen. Maar ook taalkundig valt er veel aan te … [Lees meer...] over“Ik heb geen zin om op te staan.”
De middelste zin van Peter-Arno Coppen: Ik heb gezegd
Een afscheidsrede is een goed moment om de middelste zin van je loopbaan uit te spreken: ‘Ik heb gezegd’. Er is al veel gezegd voordat je die formule uitspreekt. Maar er komt hopelijk nog minstens evenveel. Peter-Arno Coppen neemt vandaag afscheid van de universiteit waaraan hij zijn hele werkzame leven verbonden was en waar hij daarvoor had gestudeerd. Hij heeft een … [Lees meer...] overDe middelste zin van Peter-Arno Coppen: Ik heb gezegd
Grootmeester van de dialoog (1)
In gesprek met schrijver Detlev van Heest ‘Waar romans ooit het publieke gesprek voedden, is die rol nu overgenomen door podcasts, streamingseries en influencers op sociale media,’ schreef literair agent Paul Sebes op 19 augustus in NRC Handelsblad. De Volkskrant doet er ijverig aan mee in de publicatie van hitlijsten van populaire series. ‘Vandaag [2 september] de beste … [Lees meer...] overGrootmeester van de dialoog (1)
