•• Als Slauerhoff nog geleefd had, was hij gister 125 geworden. Dar es Salam Op de kaden drukt de zwarte hitteAls een uit de hel geloste vrachtOnder stank en walm. Als ’t eenig witteZwieren meeuwen krijschend door den nacht. Moeier van ’t bij ’t luik staan dan van spitten,Is bier ’t eenig heil waarnaar men smacht.Dageraad grijnst tusschen kust en nachtAls roodwitte … [Lees meer...] overJ. Slauerhoff • Dar es Salam
Gedicht
Willem Brandt • Begrafenis in de tropen
Begrafenis in de tropen Het sterven gaat hier snel, nog sneller ismen reeds begraven en welhaast vergeten;enige vrienden gaan vol kommernisachter de baar, verhit, gepast verbeten: dat hij onder de palmen dood moest gaan.De oceaan lijkt plotseling veel breder;geschrokken ziet men in de groeve nederen denkt beklemd: ook dit kan hier bestaan. Traag en bezweet verlaten zij … [Lees meer...] overWillem Brandt • Begrafenis in de tropen
Heinrich Heine • De Asra
•• In de filmhuisfilm Roter Himmel (nu in de bios) neemt het gedicht ‘Der Asra’ van Heinrich Heine een centrale plaats in. Hieronder de vertaling van Peter Verstegen en het origineel. De Asra Elke dag tegen de avondKwam de wondermooie dochterVan de sultan naar de springbronWaar het schuimend water borrelt. Elke dag bij avond stond deJonge slaaf aan deze springbronWaar … [Lees meer...] overHeinrich Heine • De Asra
Emily Brontë / Anjet Daanje • Stil sluimerende mist
•• Voor het bejubelde Het lied van ooievaar en dromedaris was Anjet Daanje op zoek naar vertalingen van gedichten van Emily Brontë. Toen die er niet echt bleken te zijn, besloot ze zelf een aantal gedichten te vertalen, en die nu zijn gepubliceerd in de tweetalige uitgave Dijende gronden. Er staan ook gedichten van Daanje zelf in. Stil sluimerende mist rond de spitsZwijgend … [Lees meer...] overEmily Brontë / Anjet Daanje • Stil sluimerende mist
Kees Winkler • Bij een nieuwe auto
Bij een nieuwe auto Mijn nieuwe auto is een lichtgroene droomhij hoeft niet warm te draaien zoals de oudeeen rij feeërieke knoppen op het dashbordgeölied, krakend van leer, start direct in de vrieskouin één woord een snoes zonder krasje of deukje Ik moet er zuinig op zijn als op een vrouwik durf er haast niet mee te rijden van schroomJudy heeft nog meegemaakt dat ik de … [Lees meer...] overKees Winkler • Bij een nieuwe auto
Kees Winkler • Toekomstbeeld
Toekomstbeeld De vergrijsde bibliothecarisliet zijn blik weiden langs de plankenen hij pakte er een boekje uitwat hij zelf geschreven had Hoofdschuddend om zijn overmoed van vroegerherkende hij zichzelf als een vergeten dichteren hij wist dat dichters vergeten wordenals hun werk niet best is Maar om in de herfst van zijn levente erkennen dat hij gefaald haddat was … [Lees meer...] overKees Winkler • Toekomstbeeld
Kees Winkler • Impromptu
Impromptu In het Bosplanop de speelweizaten wijgedachteloos Op de vijvervoeren kano’sin de koepelzaten mensen Ik vroeg aan Judywaar wij heengaanmaar zij wist hetevenmin Kees Winkler (1927-2004) Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox … [Lees meer...] overKees Winkler • Impromptu
Willem van Iependaal • Doch-ie soms dat et geen waar is?
Doch-ie soms dat et geen waar is? ’t Is een pracht van een dag!… En je vaart op een boot?!’k Ben niet als zo’n meid van de keië;Liever dan slecht was ik steenstikke dood…Allenig maar zo tussebeië. Ik ben op een deftig kantooratteljee,Verdien op me sloffe drie tiene’k Hoef niet as een nieze met iedereen mee:Ik kan et as dame verdiene. ’k Heb een pracht van een dorst… … [Lees meer...] overWillem van Iependaal • Doch-ie soms dat et geen waar is?
Reimond Herreman • Van achter de koe uit
Van achter de koe uit (I) Ik, bij koeien grootgebracht,droomde wakker elken nachtvan paleizen met prinsessen,die om prijs hun gouden tressenvoor mijn weiger* aangezichtdeden wiegelen van licht.Had ik één er uitverkoren,moest zij gauw mijn mismoed hooren,dat ik al haar moeskens moe,weer verlangde naar mijn koe. Reimond Herreman (1896-1971) Abonnees … [Lees meer...] overReimond Herreman • Van achter de koe uit
Peter van Steen • Herinnering
Vergeten dichter: Peter van Steen Herinnering Mateloosheid der kinderjarener was alleen eeuwigheidmeegevoerd naar een toekomst die niet bestond omdat er nog geenverleden wasde zon scheen heet en rechtvaardig in de lege straatalles was mogelijkniets móéstrusten duizend plannenzwevend als kleurige ballonsvriendjes even eenzaam als hij spelend in het universum in … [Lees meer...] overPeter van Steen • Herinnering
Robin Block • Wisselkind
Uit Handleiding voor ontheemden van Robin Block, over een zoektocht naar identiteit tussen de Indonesische en de Nederlandse cultuur in. Wisselkind Zie mij eens mijn best doen om hier thuis te zijn. Ik zing de dankjewelsmet mijn kopstem. Kijk niemand in de ogen als ik groet. Ik heb een batikshirtdat schouderklopjes krijgt. Ik ben jullie Insta-mascotte, twee koppen … [Lees meer...] overRobin Block • Wisselkind
Marie Boddaert • Zomers duin
Zomers duin Nu wil ik niets zijn dan een kleine stem,Heel needrig sprekend van de mooie dingen,Die me op de klare zonnedag omringenIn 't warmzacht duindal, waar de gele brem Zo gul haar gouden bloemenrei laat zingen.Gegroet, bruin bijtje! — riep-je, bloemen, hem? —Gons zacht, dat je haar zang niet overstemDoor 't zwartgetoon van je gonsjubelingen. Heel stil de lucht … [Lees meer...] overMarie Boddaert • Zomers duin
J.C. Bloem • Zondag
Zondag De stilte, nu de klokken doven,Wordt hoorbaar over zondags landEn dorpse woningen, waarbovenEen schelpenkleurge hemel spant De jeugd keert weer voor d' in gedachtenVerzonkene, die zich hervindtEen warm, van onbestemd verwachten,In zondagsstilte eenzelvig kind. En tussen toen en nu: 't verwardeBestaan, dat steeds zijn heil verdreef;De scherpe dagen, waar de … [Lees meer...] overJ.C. Bloem • Zondag
Nico Scheepmaker • Ik taal
Ik taalnaar geen enkel teken ik zinspeelin heldere woorden: liefde geluk en vreugdelichaam en hemel en hart Ik tekengeen enkele taal ik spreekover oude bekenden: liefde geluk en tranenlichaam en aarde en hart Nico Scheepmaker (1930-1990)uit: Poëtisch fietsen (1955) Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht in hun … [Lees meer...] overNico Scheepmaker • Ik taal
Ben Cami • Ode aan de aardappel
Ode aan de aardappel De aardappel heb ik lief daar hij,Strevend naar volkomen rondheid,Altijd ànders rond is,En oogjes heeftAls van een blindgeboren diertje. Ik heb hem lief daar hij, zo lekker,Door de Groten wordt miskend;Daar zijn kruid zo lelijkEn zijn bloem zo onaanzienlijk is, En vooral daar hij(Alsof hij wist dat hij in vrouwenhandBelandt)Bescheiden en … [Lees meer...] overBen Cami • Ode aan de aardappel
Marleen de Crée • water
water springen. in het water springen en danzwemmen. vettig water drinken, geen haarscheelt het, verdrinken, een vaderaan de kant, alsof hij en ik. daarna de weelde, zacht bewegen. vankop tot teen gedragen worden, gewogenen gewikt, gewikkeld en gewenteld,onhandig en verlegen. licht op licht. zon ontsnapt uit lissen aan de rand,schittert fleurig in de ogen.legt zich … [Lees meer...] overMarleen de Crée • water
J.W.F. Werumeus Buning • Korte ballade
Korte ballade Op een bijbeltje, door de muizen aangevreten, om hare nesten te verbeteren. Wie zal ’t verstand der muis doorgronden,Die in den bijbel heeft gevondenVerzorging voor haar nageslacht? Veel zachter slapen kinder-muizenDie tussen de profeten huizen,Dan menig mens, in menig nacht. Prins Jezus, zijt gij zo vergeten,Dat thans de muizen … [Lees meer...] overJ.W.F. Werumeus Buning • Korte ballade
Ellen Warmond • Niet thuis
Niet thuis Die mond van niet te sprekenen die ogen van niet thuisheb ik daarvoor zo'n grote reis gemaaktlangs heuvelruggen achterdochten valkuilen onrust? had ik je maar liever schim of wolk gelatenblauw-blauw voorgoed vanuit de verteniet telkens elkaar vragen hoe het met ons gaatik ken geen taal waarin wij moeten praten ik had een mooi grijs schimmenspel ergens … [Lees meer...] overEllen Warmond • Niet thuis
Ellen Warmond • Zingende
Zingende Wat doet de mens die tussen velenals een oude leeuw achter zijn tanden woontin de kromme kooi van zijn tijden zijn nagels voelt splijten van spijt die plotseling aan zijn sterven merktdat hij nog leeft maar wordt bedolvenonder de bombast van het veelvoud die ziet dat hij een huid bezit maar onbezieldeen tong die tussen lippen knieltmaar zonder … [Lees meer...] overEllen Warmond • Zingende
Marleen de Crée • langzaam, als een zachte steen
langzaam, als een zachte steen,rol ik aan de flarden van je naam.sprakeloos wil je me overnachten.ik stapel bed en ogen vol met wachtenop je grillig haar, je stem, het brandenaan de bakens om me heen.ik denk: er is geen onschuld langerdan de kamer, mijn mond, je hartdat beeft, het ruilen van gedachten.dan rol ik langzaam als een zachte steen. Marleen de Crée (1941-2021)uit: … [Lees meer...] overMarleen de Crée • langzaam, als een zachte steen
Aleidis Dierick • Tederheid zal ik u noemen
Tederheid zal ik u noemen Gij maakt mij wilder wilder dan grasen bloemen, ik die al wilder dan water benhoe zal ik u in mijn hartstocht noemenu die ik nauwelijks ken. Zal ik u lief en beminde noemenin hoeveel namen vloeit gij mij uitnooit stond een zomer zo te bloeienin al zijn linden in al zijn kruid. Hoe zal ik u in mijn kamer noemenals gij schreiend uw mond drukt … [Lees meer...] overAleidis Dierick • Tederheid zal ik u noemen
Vier raadselverzen
•• Vier raadselverzen uit het oud-Engelse Exeter Book, vertaald door Dana Constandse. I Mijn gewaad is geluidloos als ik ga over land,verblijf in mijn huis of vaar over water.Soms als mijn mantel en de stroom van de windmij hoog verheffen boven de huizen der mensenen de hemelwolken me wegdragen, vervan de wereld, klinken mijn witte pennenmet luid gefluit, een lied dat … [Lees meer...] overVier raadselverzen
Henk Ester • Zwermen
Uit Kameren van vuur, de nieuwe bundel van Henk Ester (die al zijn werk onderbrengt in afdelingen die allemaal ‘Bijgeluiden’ heten). Bijgeluiden LXXXII — Zwermen 1 — Raamsopranen ontregelde ladders bespelen het pleinvallen nergens buitengeen zalen met verborgen bovenlichtgeen lek in de leegte van een steen zij zijnraamsopranen verlaten ladders in een spel van … [Lees meer...] overHenk Ester • Zwermen
Guus Valleide • Eerbied
Eerbied Eerbied voor de ravenzij hebben mijn harmonica gestolenze braken in de tingeltangel van mijn harthet koddig mechaniekje en pikten in mijn ogenhallelujah, de raven. Hulde aan de slangdie de vergeelde damesbladen van mijn leveneen basis oordeelt voor zoet gif en plichtsgetrouwmenige nacht ook zonder fakir danstde slang. Eerbied voor de rattenmijn lichaam was … [Lees meer...] overGuus Valleide • Eerbied
Guus Valleide • Leonore
Leonore In weerwil van mijn keuze aai ik blauwe vogelbenendank je voor de fraaie bloemen, ze zijn thans doodover twee maanden hoop ik vloeiend scarlatti te spelenik oefen ieder najaar najaars wrede kleurenprachtwat was het prettig nietwaar? ook gauw gedaanmaar als men niet doordenkt, iets dieper, dan wordt alleszo vaal, zo ongevoeld. nu denk ik aan een jongenwaarvan ik zal … [Lees meer...] overGuus Valleide • Leonore