Op zondag 19 september 2021 speelt Theater Kwast een geënsceneerde leesvoorstelling van het blijspel Den Geheymen Minnaar van Catharina Questiers (1631-1669). Questiers was pas de tweede vrouw in de Nederlanden die werk leverde voor de Amsterdamse schouwburg. Den Geheymen Minnaar is een vertaling van Si no vieran las mujeres van de Spaanse … [Lees meer...] over19 september 2021: Den Geheymen Minnaar in het koetshuis
17e eeuw
De klucht van Half-backen Fop met nog een schep erbovenop
‘Why Michelangelo did not paint the Last Supper’: Monty Python heeft een sketch waarin Eric Idle in vier minuten glashelder uitlegt en demonstreert hoe mooi je het kan maken als je gebruik maakt van je artistieke vrijheid. En tegelijkertijd laat John Cleese zien wat de grenzen daarvan zijn. Hun discussie over schilderkunst is net zo goed van toepassing op de … [Lees meer...] overDe klucht van Half-backen Fop met nog een schep erbovenop
We moeten de klucht wel ernstig nemen
De zeventiende-eeuwse klucht is een amusant genre – denk alleen al aan de Klucht van de koe – dus een goed boek erover is een welkom geschenk. Vorige week verscheen Hekelen met humor van Johanna Ferket, over maatschappijkritiek in het zeventiende-eeuwse komische toneel in de Nederlanden. Zij beschrijft de middelen waarmee de kluchtschrijvers hun … [Lees meer...] overWe moeten de klucht wel ernstig nemen
Hugo de Groot en zijn laatste kist
Het derde deel van de trilogie van Fredrik Duim heet Huig de Groot in Delft. Het geeft de gesprekken weer in de salon van Alida (Aaltje) van Overschie die wacht op de kist met het lijk van haar zoon. In het eerste bedrijf zit zij aan tafel met haar zoon Willem en haar kleinzoon Pieter. Haar schoondochter Maria van Reigerbergen arriveert pas in het tweede bedrijf. Het is … [Lees meer...] overHugo de Groot en zijn laatste kist
Hugo de Groot en zijn ambitieuze koningin
Meteen na zijn toneelstuk over de ontsnapping uit Loevestein schreef Fredrik Duim een trilogie, drie korte spelen over drie plaatsen waar in 1645 het einde van Hugo de Groot zich afspeelt: het hof in Zweden waar hij zijn ontslag neemt, de herberg in Rostock waar hij overlijdt, en de huiskamer van zijn moeder in Delft waar zeven familieleden zijn begrafenis voorbereiden. Die … [Lees meer...] overHugo de Groot en zijn ambitieuze koningin
9 september 2021: 30e Bert van Selm-lezing ‘Gouden diva’s. De eerste Nederlandse actrices in de zeventiende eeuw’
Dit jaar vindt op donderdag 9 september 2021 voor de dertigste keer de Bert van Selm-lezing plaats, ter gelegenheid van de opening van het academische jaar van de Opleiding Nederlandse taal en cultuur van de Universiteit Leiden. De lezing wordt dit jaar gehouden door dr. Olga van Marion (Universiteit Leiden), universitair docent Vroegmoderne … [Lees meer...] over9 september 2021: 30e Bert van Selm-lezing ‘Gouden diva’s. De eerste Nederlandse actrices in de zeventiende eeuw’
Het zwarte varken van Hugo de Groot
Fredrik Duim was een productief en is een vergeten dramaturg. Zelfs Jan te Winkel (Ontwikkelingsgang ²1924 deel V, p. 295) schuift hem met een snier terzijde. Toch geven zijn toneelstukken een helder en duidelijk beeld van hoe men over klassieke en vaderlandse geschiedenis dacht in de achttiende eeuw. Een functie van literatuur is het bewaren van herinnering aan bijzondere … [Lees meer...] overHet zwarte varken van Hugo de Groot
Pieter C. Hooft, Uyt ’s Hartogenbosch, aen mijn huysvrouw Helionora Hellemans
In dit speelse gedichtje richt Hooft zich tot zijn tweede vrouw Helionora Hellemans. Hoe groot is zijn verlangen (zijn "tocht") om bij haar te zijn! Helaas, hij is op reis, en in plaats van hem zijn vleugels te lenen om naar het Muiderslot te vliegen, wijst de wrede Min (Cupido) hem een herberg aan in Den Bosch. … [Lees meer...] overPieter C. Hooft, Uyt ’s Hartogenbosch, aen mijn huysvrouw Helionora Hellemans
De dokter en de rederijker
Die historie van Fortunatus borse in de bewerking van Bernard Fonteyn (3, slot) Soms komen de toneelstukken (1643) over Fortunatus inhoudelijk overeen met het volksboek (1610) , maar geregeld gaat Barend Fonteyn ook zijn eigen weg. Een groot verschil is de reactie van de sultan wiens wenshoed gestolen is. In het volksboek van 1610 kiest de sultan eieren voor zijn geld: hij … [Lees meer...] overDe dokter en de rederijker
27 augustus 2021: Jaarcongres Werkgroep Zeventiende Eeuw
Universiteit Utrecht, vrijdag 27 augustus 2021, 15:00-18:30 u (online)https://zeventiendeeeuw.wordpress.com/ De culturele dimensie van de Nederlandse expansie overzee “Het is alleen gelt en geen wetenschap die onse luyden soeken aldaer [in Indië], ’t gunt is te beklagen”, treurde de Amsterdamse burgemeester en VOC-bestuurder Nicolaes Witsen in 1712. De Nederlandse … [Lees meer...] over27 augustus 2021: Jaarcongres Werkgroep Zeventiende Eeuw
Boekensalon met Olga van Marion en Frans Blom
De Boekensalon van de Universitaire Bibliotheken Leiden (UBL) handelt steeds over recente publicaties, waarbij de Bijzondere Collecties in mindere of meerdere mate werden benut. De inmiddels 5e aflevering staat sinds enkele weken op YouTube: daarin gaat hoofdconservator Garrelt Verhoeven in gesprek met Olga van Marion en Frans Blom over hun beider boeken over het … [Lees meer...] overBoekensalon met Olga van Marion en Frans Blom
Een altijd volle geldbeurs: een zegen of een vloek?
Die historie van Fortunatus borse in de bewerking van Bernard Fonteyn (2) De twee toneelstukken over Fortunatus (1643) die Gerrit van Uitert uitgaf sluiten in grote lijnen aan bij het volksboek (1610) waarvan Willem Kuiper de editie verzorgde. Maar aan de grote en kleine verschillen zien we wat een ander genre, een andere tijd en een ander publiek voor een literaire tekst … [Lees meer...] overEen altijd volle geldbeurs: een zegen of een vloek?
Van volksboek naar renaissancetoneel
Die historie van Fortunatus borse in de bewerking van Bernard Fonteyn (1) Door Ton Harmsen In precies honderd dagen heeft Willem Kuiper ons in Neerlandistiek de vijftig hoofdstukken van Een nieuwe historie van Fortunatus borse, ende van sijnen wunsch-hoet laten lezen, naar de Antwerpse druk van 1610. Dat is nu de oudst bekende bron, ruim dertig jaar … [Lees meer...] overVan volksboek naar renaissancetoneel
24 juni 2021: Online boekensalon: Toneel in de Gouden Eeuw
Met Olga van Marion en Frans Blom Op donderdag 24 juni zijn Olga van Marion, universitair docent Oudere Nederlandse Letterkunde in Leiden, en Frans Blom, universitair docent Historische Nederlandse Letterkunde aan de UvA, samen te gast in de online boekensalon van Universitaire Bibliotheken Leiden (UBL). Hoofdconservator Garrelt Verhoeven interviewt Van Marion en Blom over … [Lees meer...] over24 juni 2021: Online boekensalon: Toneel in de Gouden Eeuw
Kluchten van koetjes en kalfjes
Door Ton Harmsen Een van de aantrekkelijke kanten van de Klucht van de koe (1619) is dat de personages steeds uitbarsten in gloedvolle ontboezemingen. Die dragen efficiënt bij aan de typering van de sprekers: de boer laat zich kennen als een domme roddelaar, de optrekker als een desperate schuinsmarcheerder en de gauwdief als een slimme profiteur, van buiten gaaf van binnen … [Lees meer...] overKluchten van koetjes en kalfjes
Vondels Kerstnacht: schooner dan de daegen en zo verschrikkelijk
Door Ton Harmsen Traditioneel zijn de laatste tien dagen van het jaar aan De Avonden gewijd, maar in de Kerstnacht gonst toch vooral de ‘Rey van Klaerissen‘ uit de Gysbreght door het hoofd. Een paar jaar geleden ging het gerucht dat men de Gysbreght zou opvoeren in een aan de hedendaagse smaak aangepaste versie, dat wil zeggen dat het zinloze geweld in volle glorie vertoond … [Lees meer...] overVondels Kerstnacht: schooner dan de daegen en zo verschrikkelijk
Frank Willaert leest de Rey van Klaerissen
Door Frank Willaert Vondels ‘Rey van Klaerissen’, met het beroemde beginvers ‘O Kerstnacht schooner dan de daegen’, komt voor aan het eind van het derde bedrijf van zijn Gysbreght van Aemstel. Dat stuk was bedoeld om op Tweede Kerstdag 1637 te worden opgevoerd ter gelegenheid van de inwijding van de Amsterdamse Schouwburg aan de Keizersgracht. … [Lees meer...] overFrank Willaert leest de Rey van Klaerissen
La Farinella, travestie à la Bolognese op het Amsterdamse toneel
Door Ton Harmsen Lelio en Ardelia willen trouwen. Een lid van de rederijkerskamer In liefde bloeyende zet hun geschiedenis in 1629 op de planken. Het verhaal is komisch genoeg voor een klucht, de uitwerking is gevarieerd genoeg voor een blijspel, dus hij noemt zijn toneelstuk Kluchtighe comedie van Ardelia en Flavioos vryagie. Een merkwaardige titel, meer … [Lees meer...] overLa Farinella, travestie à la Bolognese op het Amsterdamse toneel
Bredero in Brussel
Door Ton Harmsen Als wij een boek cadeau geven kunnen we voorin een opdracht schrijven: ‘Ter Herinnering aan deze mooie dag, Tonny. Je Opa. – 10 October 1955’. In de zeventiende eeuw kocht men het boek apart van de band, en dat bood zelfs de gelegenheid er katernen bij te laten binden met tekst van eigen maaksel. Dergelijke handschriftelijke invoegingen geven het boek een … [Lees meer...] overBredero in Brussel
Een nieuw leerboek over onderzoeksvaardigheden in de letteren en de boekgeschiedenis
Door Ton Harmsen Ik weet nog goed hoe ik voor het eerst door Bert van Selm werd meegenomen naar de UB van Amsterdam. Ik voelde me daar als een kat in een vreemd pakhuis, maar Bert toonde me enthousiast als altijd een aantal kaartenbakken die zouden leiden tot het Walhalla. Ik weet ook nog hoe ik teleurgesteld naar huis ging: dat soort boeken hadden wij in Leiden ook, wat … [Lees meer...] overEen nieuw leerboek over onderzoeksvaardigheden in de letteren en de boekgeschiedenis
Een poëticaal afscheidsgedicht van Jan Six van Chandelier
door Riet Schenkeveld- van der Dussen In het voorjaar van 1649 vertrok Six, koopman in drogerijen, voor een handelsreis naar Spanje en Italië. Bij wijze van afscheid schreef hij het gedicht ‘Fooi’ – dat betekent afscheidsfeest, afscheidsdronk. Het is een Pindarische ode met twee maal drie strofen ‘Keer’, ‘Tegenkeer’ en ‘Toesangh’. In de eerste ‘Keer’ beschrijft hij hoe hij … [Lees meer...] overEen poëticaal afscheidsgedicht van Jan Six van Chandelier
Van zolderkamer tot schouwburgzaal. Receptie en opvoeringspraktijk van Samuel van Hoogstratens Dieryk en Dorothé, of de verlossing van Dordrecht (1666)
Door Patrick van ’t Hof Wie wel eens iets over de zeventiende-eeuwse Dordtse schilder-schrijver Samuel van Hoogstraten (1627-1678) gelezen of gehoord heeft, kent misschien zijn gewoonte wel om zijn schildersleerlingen toneelstukken te laten opvoeren op de zolder van zijn atelier. Op die manier konden ze bepaalde schaduwen en lichaamshoudingen bestuderen en zo hun … [Lees meer...] overVan zolderkamer tot schouwburgzaal. Receptie en opvoeringspraktijk van Samuel van Hoogstratens Dieryk en Dorothé, of de verlossing van Dordrecht (1666)
In memoriam Mieke B. Smits- Veldt (11 juli 1936-21 augustus 2020)
Door Riet Schenkeveld- van der Dussen In 1986 kwam Mieke Smits de Neerlandistiek binnenstormen met een omvangrijk proefschrift (504 blz.) Samuel Coster, Ethicus-Didacticus. Zoals ze in haar woord vooraf vertelt, vond de conceptie ervan plaats in 1979 en het boek is dus binnen zeven jaar ontstaan. Het bood een grondige studie van persoon en werk van de arts, … [Lees meer...] overIn memoriam Mieke B. Smits- Veldt (11 juli 1936-21 augustus 2020)
Dieryk en Dorothé: Samuel van Hoogstraten schildert de verlossing van Dordrecht in verzen
Door Patrick van ’t Hof Wie de wereld wil kunnen schilderen, moet alles van de wereld afweten. Dat schrijft de Dordtse schilder-schrijver Samuel van Hoogstraten (1627-1678) zo ongeveer in zijn traktaat Inleyding tot de hooge schoole der schilderkonst: anders de zichtbaere werelt (1678). In zijn ogen kliederen de meeste schilders maar wat aan, zonder eens te … [Lees meer...] overDieryk en Dorothé: Samuel van Hoogstraten schildert de verlossing van Dordrecht in verzen
Nil Volentibus Arduum: vijf huwelijken, zes getuigen
Door Ton Harmsen Op het toneel is dramatische ironie een plezier voor de toeschouwer. Als Gysbreght denkt dat het hemelse gerecht zich heeft ontfermd over hem en zijn benauwde veste weten wij dat het Trojaanse turfschip voor de poort ligt te wachten. De toeschouwer heeft een voorsprong op het personage. Het omgekeerde is een spannende ervaring: een speler doet of zegt iets … [Lees meer...] overNil Volentibus Arduum: vijf huwelijken, zes getuigen
