In 1954 liet dagblad De Tijd een aantal toen bekende dichters een sinterklaasgedicht schrijven. Waaronder dit van Ed. Hoornik. Sint Nicolaasmorgen Het meisje keert zich slapend om: in de lampetkan en de kom begint de dag te komen. Nog huppelt langs een schimmenrij bouwblokken en het huis voorbij, waarin de poppen dromen, het suikerpaard. Maar vliegensvlug vindt … [Lees meer...] overGedicht: Ed. Hoornik • Sint Nicolaasmorgen
20e eeuw
Gedicht: Mathias Kemp • Sinterklaas A.D. 2500
In 1954 liet dagblad De Tijd een aantal toen bekende dichters een sinterklaasgedicht schrijven. Waaronder dit van Mathias Kemp. Sinterklaas A.D. 2500 Beste Sint, ge treft het slecht met uw schimmel en uw knecht. Van de kindren is er geen; ik ben vaderziel alleen. Fons ligt radioactief Van een Maanse minnebrief. … [Lees meer...] overGedicht: Mathias Kemp • Sinterklaas A.D. 2500
Gedicht: Hans Andreus • Het koude jaar van de jeugd
Kinderlijk snel kwetsbaar, vrijwillig alleen, hooghartig, ik het zand zeefde op juwelen en goudstof; ik wist wat de groene en bruine wieren voorzagen en ik wist dat ik de zee verstond. Met golven kon de zee de onrust vangen. Enkele vogels hoorden daarbij. De wolken ontvluchtten hun stemmen, scherp van eenzaamheid. … [Lees meer...] overGedicht: Hans Andreus • Het koude jaar van de jeugd
Gedicht: Hans Andreus • Vroeger
Wijnbevlekt - mag ik zo kinderen noemen, knapen van lust en parende maagden? Zondig en onschuldig, flonkerde het leven. Het was dromerig, somber en sterk. Dacht ik hieraan, een knaap gevangen, minachtend metend het woord der weldenkenden? Leefde ik, temidden van een jeugd als vee, zo, de slotenmakers der komende jaren? … [Lees meer...] overGedicht: Hans Andreus • Vroeger
Gedicht: Gerrit Komrij • Hoog op de gele wagen
Hoog op de gele wagen Je hebt Goddank twee goede longen, want als je Rookt dan piep je niet. Je hebt ook een goed hart Daarbij, want dans je voor je bed een walsje Dan voel je je dolgesprongen, niet benard. Je hebt immers een zéér fijne neus voor vuile Lucht, en slinks bespoten snijbonen en sla. Om het zemelloze kadetje kan je huilen, En je grijpt zesmaal 's daags … [Lees meer...] overGedicht: Gerrit Komrij • Hoog op de gele wagen
Werklozenpoëzie
Door Renaat Gaspar In Roosendaal werden tijdens de grote depressie van de jaren ’30 in de brievenbus van bepaalde huizen blaadjes met gedichten bezorgd, niet met poëzie van bekende schrijvers maar met verzen van eigen maaksel. Hieronder staan vier gedichten van werklozen in Roosendaal uit de periode tussen 1932 en 1933 en één uit de latere jaren ’30. Vermoedelijk zijn de … [Lees meer...] overWerklozenpoëzie
Gedicht: A. Roland Holst • Vergankelijkheid
Vergankelijkheid Waar 't najaar ritselt door de schemering daar vonden zij elkaar, en mijmrend stonden zij hart aan hart, tot hij zijn hoofd neerhing naar haar geheven weemoed - en toen vonden de roode droefenissen van hun monden elkaar, bedwelmend, in één duizeling ... Eindelijk weken uit die duizeling langzaam de droefenissen van hun monden; hij hief zijn hoofd, … [Lees meer...] overGedicht: A. Roland Holst • Vergankelijkheid
Gedicht: A. Roland Holst • Voorzang
Voorzang Het najaar waait de duisterende landen regenend over, en oneindig groot zijn de verlatenheden van den dood. Bleek schuimt de zee over de lage stranden. En aan het raam, denkend aan al wat vlood, hoor ik de klacht dier eeuwen om mijn wanden. De laatste daad viel uit mijn moede handen: ik zie hen bleek en roerloos in mijn schoot. … [Lees meer...] overGedicht: A. Roland Holst • Voorzang
Gedicht: Gerard K. van het Reve • Alleen & Terugkeer
De 16-jarige Gerard K. van het Reve liet in 1940 een bundeltje gedichten maken (bespreking hier) in een oplage van 50, bij Copieerinrichting “De Kameel” in Amsterdam. Daaruit twee gedichten: Alleen Ver weg het donkre water op Ging ik eens in een kleine boot; De wind lag stil en zonder stoot Van golfslag voer ik zwijgend voort En schouwde om mij heen: Een vis die … [Lees meer...] overGedicht: Gerard K. van het Reve • Alleen & Terugkeer
Vestdijk 2.0
Door Jos Joosten Daar had S.Vestdijk met zijn ontegenzeglijk rijke verbeeldingskracht toch niet van kunnen dromen of schrijven: dat er ooit een fenomeen zou bestaan als internet, waarop zijn oeuvre besproken zou worden. Dat was vast niet de toekomst der religie van de letteren die hij zich had voorgesteld. Toch was het via Facebook - meer precies via de Facebook-pagina van … [Lees meer...] overVestdijk 2.0
Gedicht: Lévi Weemoedt • Levensmoe & Frontbericht
Uit Pessimisme kun je leren, de zeer goed verkopende bloemlezing uit het werk van Lévi Weemoedt, verschenen ter gelegenheid van zijn 70ste verjaardag. Levensmoe Ik hief mijn hoofdje uit de kinderwagen, en zag voor 't eerst de mensen om mij heen. Ik stelde nog een paar gerichte vragen en wist genoeg. En was gelukkig weer alleen. Frontbericht ’k Heb niks gezien … [Lees meer...] overGedicht: Lévi Weemoedt • Levensmoe & Frontbericht
Gedicht: Bert Decorte • Clos Lamarzelle
Clos Lamarzelle Clos Lamarzelle dat is een huis, een groot landhuis langs de Brusselse baan, niet ver van de brouwerij 'De Spanuit', die elke goede drinker weet staan. In dit landhuis wonen wijnhandelaars, maar daarvan is geen spraak in dit lied, want wijn brengt het hoofd maar in de wind, zowel als 't bier dat je binnengiet; maar in dat huis woonde ook een … [Lees meer...] overGedicht: Bert Decorte • Clos Lamarzelle
Wat was de voornaam van Anne Frank?
Door Marc van Oostendorp Als men 's nachts de vliegers hoort Niemand dat bijzonder stoort Buiten Anne, de Benjamin De jongste telg van het gezin. En schiet ook nog de Bullerjaan Is het met onze Anne gedaan. Als medicijn niet levertraan Maar wel geschikt, Valeriaan. De voorraad slinkt, Sint snelt te hulp en heeft hem weder aangevuld. Dit Sinterklaasgedichtje, in 1943 … [Lees meer...] overWat was de voornaam van Anne Frank?
Gedicht: H.W.J.M. Keuls • twee rondelen
H.W.J.M. Keuls ontving in 1961 de P.C. Hooftprijs voor zijn ernstige en grotendeels zwaarmoedige oeuvre, maar is sindsdien vrijwel vergeten. Adieu mijn lief, wij moeten scheiden, Wij hebben zeer elkaar bemind, Wij waren trouw en goed gezind; Wat kwam er dan tussen ons beiden? Een schaduw, die zich uit ging breiden En langs het raam een vreemde wind; Adieu mijn lief, … [Lees meer...] overGedicht: H.W.J.M. Keuls • twee rondelen
Gedicht: Gerrit Smallegange • Brief & Voorjaar
Gedichten van Gerrit Smallegange – een pseudoniem van uitgever Geert van Oorschot. Meer over diens poëzie-opvattingen hier. Brief Ik vraag u niet uw lot met mij te delen, een ieders eenzaamheid: dat is wel uitgemaakt, ik koos u uit onder de al te velen, en kan u nauwelijks nog lang verhelen hoe zeer mijn heimwee naar het alleen zijn haakt. Hoe lang lijkt alles nu … [Lees meer...] overGedicht: Gerrit Smallegange • Brief & Voorjaar
Tutoyeren bij Couperus
Door Michelle van Dijk Een kritische lezer viel in mijn hertaling van Couperus’ Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan over het tutoyeren tussen Lot en zijn moeder. Dat is een interessante en complexe kwestie. Die negentiende-eeuwers zijn namelijk niet zo consequent in het tutoyeren en vousvoyeren, in ieder geval niet bij Couperus, maar het is een breder voorkomend … [Lees meer...] overTutoyeren bij Couperus
Gedicht: Pierre Kemp • Rood I & Rood II
Rood I De menschen zien het niet, hoe ik blijf staan voor een bijzonder rood. Ik kan er niet vandaan. Het wordt al grooter naar ik het bekijk. Het wordt al dieper naar ik meer wijk. Rood, waarom zijt gij geen wezen, niet vrouw, noch man, maar dat ik toch mijn bleeke handen geven kan? … [Lees meer...] overGedicht: Pierre Kemp • Rood I & Rood II
Uitzicht op de grond
C.O. Jellema’s herinnering aan de Nationale synode van Dordrecht (1618-1619) Door Louisa van der Pol Aanstaande zaterdag, 10 november 2018, is in de Augustijnenkerk te Dordrecht de officiële opening en start van ‘Ode aan de Synode’: de herdenking van de “eerste en enige internationale protestantse kerkvergadering in de vroegmoderne tijd”, die op 13 november 1618 begon. Mr. J. … [Lees meer...] overUitzicht op de grond
Gedicht: Pierre Kemp • twee blauwe gedichten
Nieuw in de dbnl: werk van Bob de Uyl, Jacq Firmin Vogelaar, Herman Gorter en FelixTimmermans. En ook twee bundels van Pierre Kemp; de twee blauwe gedichten hieronder zijn afkomstig uit Engelse verfdoos. Light Blue Over blauwe ogen strijken, tot de avond lijkt zo wijd, in twee amandele lampen kijken, zoekend het verouderde: eeuwigheid. Zo de blonde haren … [Lees meer...] overGedicht: Pierre Kemp • twee blauwe gedichten
Gedicht: Jan Greshoff • Herfstschemering
Herfstschemering .... ces calmes retraites qui sont comme les antichambres de la mort... Albert Samain. De schemeravond brengt in alle dingen En om de zwijgzaam-late menschen heen Een parelgrijs, geluidenloos geween, Het is een avond dat geen voog'len zingen; Het is een avond dat geen voog'len kweelen; Daar is geen vreugdigheid ter wereld meer En ieder peinst op 't … [Lees meer...] overGedicht: Jan Greshoff • Herfstschemering
Gedicht: Ankie Peypers • Verontschuldiging
Vorige week tien jaar geleden overleed Ankie Peypers, die nooit de waardering kreeg die ze verdiende. Meer van haar hier. Verontschuldiging Ik heb geen hart; het is een vogelnest. Het is gemaakt van mossen, pluis en veren en de aorta is met schors begroeid. Mijn vreugde, in het voorjaar, was geen liefde maar een uitbundig, overmatig tjilpen van jonge vogels. … [Lees meer...] overGedicht: Ankie Peypers • Verontschuldiging
De aanslag: as en schuld
Vandaag is de 8e sterfdag van Harry Mulisch Door Marc van Biezen Dat as een belangrijk motief is in de bekendste roman van Harry Mulisch is voor de meeste lezers een bekend gegeven: de as van het brandende huis aan de kade na de aanslag, de kachel in Antons studentenkamer, de smeulende asbak van verzetsman Takes. Het slot van de roman luidt: (...) zijn schoenen sloffen en het … [Lees meer...] overDe aanslag: as en schuld
Gedicht: Jacqueline van der Waals • Ik weet wel, dat ik trotsch ben
Ik weet wel, dat ik trotsch ben. Ach ik zal Altijd hoogmoedig zijn; ook, waar ik graag Mijn schuld belijdende, vergeving vraag Voor menschen. Ook, wanneer ik nederval In schuldbesef, mij bitterder dan gal, En God mijn onmacht en de bittre plaag Van eigen schuld en eigen zwakheid klaag - Ook dan ben ik hoogmoedig, dan vooral. … [Lees meer...] overGedicht: Jacqueline van der Waals • Ik weet wel, dat ik trotsch ben
Gedicht: Jacqueline van der Waals • Liefdesliedje
Liefdesliedje Mijn liefste, waar we beiden zijn, Daar zijn we met ons bei, Al de andre menschen, die er zijn, Ze zijn er niet voor mij. Ze lachen wel en praten wat, Ze komen wel en gaan, Maar doen ze iets of laten dat, Het komt er niets op aan. … [Lees meer...] overGedicht: Jacqueline van der Waals • Liefdesliedje
Gedicht: Maurice Gilliams • Tweespraak in de herfst
Tweespraak in de herfst Omhooggerezen uit de grond der tranen zien wij dit land, gelijk ons eigen peinzen. – ‘In bruine hoeven midden blauwe weiden slapen de mensen met hun vee vergaderd.’ Wij schrijden door de nacht, gehuld in nevels, om met de maan onzichtbaar te vergrijzen. – ‘Het water rilt van ver-gehoorde treinen, het gras geurt killer van vertreden netels.’ … [Lees meer...] overGedicht: Maurice Gilliams • Tweespraak in de herfst