Vrouw en kind Ik met mijn pijp, die zachtjes paft; de wake van een hond, die blaft; op straat een snelle stap, die keert naar wat men zonder angst begeert of men het leven haat of mint: de vrouw die wacht, en 't slapend kind; ik met mijn pijp en stillen lach om 't loonend einde van den dag, die, was hij luide en kommervol gelijk een stroom die dreigend zwol, toch … [Lees meer...] overGedicht: Raymond Herreman – Vrouw en kind
20e eeuw
Dat wrijten, al die kloven, al die scheuren
Een geschiedenis van het Nederlands in 196 sonnetten (137) Het Nederlandse sonnet bestaat 452 jaar. Hoe is het de taal in die tijd vergaan? Door Marc van Oostendorp Ge weet toch hart, die tegenstrijdigheden dat wrijten, al die kloven, al die scheuren zijn enkel door het onvolmaakt gebeuren der liefde in ons hart en onze leden. Ge weet toch dat zij d'eenheid is … [Lees meer...] overDat wrijten, al die kloven, al die scheuren
Gedicht: Paul Snoek – Een mergpijp
Een mergpijp Het was de goedgeefse regen buigzaam als een buideldier, die het kleilichaam streelde van de hond van vanmorgen. Toen de goochelaars van vannacht het mengelwerk van de huizen achterlieten in het achterland, waar orgelmergpijpen speelden straalmagere koudmuziek uit de tijd der weduwen. … [Lees meer...] overGedicht: Paul Snoek – Een mergpijp
Gedicht: C.B. Vaandrager – Cyclus in de verleden tijd
Cyclus in de verleden tijd Ik kwam gek uit de hoek. Ik struikelde over mijn woorden. Ik zei maar wat. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik zei niks. Ik sloot me aan bij de vorige spreker. Ik had kapsies. Ik was onzakelijk. Ik had geen geld. … [Lees meer...] overGedicht: C.B. Vaandrager – Cyclus in de verleden tijd
Gedicht: Mea Strand – Schreeuwde …
Schreeuwde ... Er was werkelijk een vogel in die grijze holte, naast de ijzeren lineaal van snelverkeersweg, waarover wij razend achter onze lichten aan. Als luchtalarm, erger nog, schreeuwde de vogel naast het open raam, maar ik verstond het niet. Een zwart, liggend paard, sprong weg en ik begreep het niet. Ik werd bang en nu hoor ik het weer en ik weet het … [Lees meer...] overGedicht: Mea Strand – Schreeuwde …
Gedicht: Willy Roggeman – Dertien blijvende meisjes van het denken
Dertien blijvende meisjes van het denken zodra de vloed der gedachten verbeent en droes en droevig weeft het waanbeeld zich zodra langs de liggende water- winden het bloed beu ingeslapen is om te weten waarheen één waar woord gevonden wordt voorbij de lentevrouw aan het venster die wij vroeger verdriet hebben genoemd … [Lees meer...] overGedicht: Willy Roggeman – Dertien blijvende meisjes van het denken
Zachte hoop die langs mijn wangen strijkt
Een geschiedenis van het Nederlands in 196 sonnetten (136) Het Nederlandse sonnet bestaat 452 jaar. Hoe is het de taal in die tijd vergaan? Door Marc van Oostendorp Ook ik ben omstreeks ’t midden mijner dagen verdwaald geraakt in levens donker woud, maar mij heeft geen aardsche wijsheid ontvouwd den weg uit smart en twijfel, noch gedragen omhoog, en geen … [Lees meer...] overZachte hoop die langs mijn wangen strijkt
Gedicht: Freek van Leeuwen – Uitverkoop
Uitverkoop De heele wereld draait om koopen en verkoopen, Engros, detail, zielen en menschenvleesch. Radio, rubber, kunstzij en benzine... Liefde en geluk zijn incourante fondsen. M'n moeder verkocht vaak d'r hemd van d'r gat Als ze Vrijdags geen centen voor brood meer had. Zeg, kameraad heb jij me zuster niet gekend? -- Ze was de mooiste meid hier in de heele … [Lees meer...] overGedicht: Freek van Leeuwen – Uitverkoop
Gedicht: Han G. Hoekstra – Polsstok-hoogtesprong
Polsstok-hoogtesprong Aanloop en afstoot waren welberekend voordat hij zich verhief tot deze reis, glanzend-wit staat zijn smalle lijf getekend tegen een eindeloos-diep zilvergrijs. Zie! die ons snel en argeloos heeft verlaten, wiens schaduw danste over ons gezicht, houdt nu – subliemste aller acrobaten – de wereld op een mast in evenwicht. Han G. Hoekstra … [Lees meer...] overGedicht: Han G. Hoekstra – Polsstok-hoogtesprong
Gedicht: Gerrit Krol – Athletiek
Athletiek Junior heeft gelopen. Hij wordt opgevangen en tot stilstand gebracht; het voordeel in zijn rug bekeken en gemeten de lengte van zijn schoen, de druppel aan zijn neus afgenomen, doorgegeven; het voordeel in zijn rug, de thermometerstand vermenigvuldigd met de luchtweerstand, uitgerekend: Junior heeft gelopen – hoera – harder dan in Rome vier jaar … [Lees meer...] overGedicht: Gerrit Krol – Athletiek
Gedicht: C.S. Adama van Scheltema – Zomer
Zomer De groote zomerdag staat open En bouwt zijn weelde over de aarde, Het malsche moes lacht in de gaarde Bij 't sappig groen, met dauw bedropen; Het ruischelt in de weeke hagen, Het gonzelt in de bloesemstruiken, het tintelt in de groene pruiken Der berken bij de zoete vlagen; De kool brandt op de peerse kluiten, De blonde brem bloeit welig tegen De mulle … [Lees meer...] overGedicht: C.S. Adama van Scheltema – Zomer
Het diepste leven is een schuwe hinde
Een geschiedenis van het Nederlands in 196 sonnetten (135) Het Nederlandse sonnet bestaat 452 jaar. Hoe is het de taal in die tijd vergaan? Door Marc van Oostendorp Het diepste leven is een schuwe hinde die vlucht voor geraas en luide gezichten; wie haar heerlijkheid voor zich wil òplichten doen, moet met de stilte zich vaak verbinden. De eenzaamheid moet worden … [Lees meer...] overHet diepste leven is een schuwe hinde
Gedicht: Ed Leeflang – 1945
1945 Op wat legerauto's na lege wegen, waanzinnig veel vis in de meren, de grootste stilte ooit gemeten in Overijssels kop en ergens moesten nog frontlijnen lopen en landschappen zijn, steden en deelstaten die bleven zweren. Aan de Beulaker gingen we - vijf jongens, vier meisjes - met een bus eierpoeder en één pakje Craven-A kamperen. … [Lees meer...] overGedicht: Ed Leeflang – 1945
Gedicht: Gerrit Komrij – Een verre reis
Een verre reis Je ging, gezeten in een emmer, naar een Zekere streek op reis, waar enkel grote, Pokdalige dokters en goede heelkruiden waren. Dat was een reis, die je nooit heeft verdroten. Je was immers een emmer vol ziekte. Ja, Een door en door krank vat, en je zocht Beterschap. Er vloog jou een regen achterna Van scheldwoorden van het grauw. Maar toch, … [Lees meer...] overGedicht: Gerrit Komrij – Een verre reis
Gedicht: Jotie T’Hooft – Baal Sjem
Baal Sjem Kultuurvreten: ketch-up yoga op hot-dog karma, Bahavadgita lezen bij licht van wierook terwijl de wensdroom Witte Licht op lage pit in de gaarkeuken van het moderne denken verpietert. Tussen acupunctuur-pop en zen-beat met spreuk spiritisme en dooddoener drugs wordt slijk tot golem en tot god gekneed: in zijn dode mond is mode het baalsjem, … [Lees meer...] overGedicht: Jotie T’Hooft – Baal Sjem
Gedicht:
Achtste grafgedicht Maria van Burgondië ligt te Brugge in brons; Ilaria del Caretto in Lucca lieflijk ligt, in marmer uitgehouwen 't wassen aangezicht, zooals Medea Colleoni in Bergamo. Het vleesch der afgestorvenen wordt op aard verdrongen door marmer, brons, arduin; zilver en goud op urnen, tomben, schrijn en sarcophaag behoudt reliëf bedriegelijk voor aderen, … [Lees meer...] overGedicht:
Gedicht: Remco Campert – Credo
• Vandaag is Remco Campert jarig. Daarom het eerste gedicht uit zijn eerste bundel. . Credo ik geloof in een rivier die stroomt van zee naar de bergen ik vraag van poëzie niet meer dan die rivier in kaart te brengen ik wil geen water uit de rotsen slaan maar ik wil water naar de rotsen dragen droge zwarte rots wordt blauwe waterrots maar de kranten willen het … [Lees meer...] overGedicht: Remco Campert – Credo
Gedicht: Karel Jonckheere – Bij de dood van een parelhoen
Bij de dood van een parelhoen In 't luide, ronde dorp dat Aardbol heet leest elkeen elke dag de naam der doden maar rouwen wordt door hun getal verboden zodat men zelfs zijn vaders graf vergeet. Tot men in 't zand een zieke vogel vindt, het zachtgrijs parelhoen met brekende ogen, en al wat sterft houdt plots uw hoofd gebogen over het laf geheim dat weer begint. … [Lees meer...] overGedicht: Karel Jonckheere – Bij de dood van een parelhoen
Gedicht: Ankie Peypers – Taal
Taal Ik ken de woorden alleen van horen zeggen. Zij zijn mij verwant als de neven in Finland die brede schouders hebben, kalme ogen, waarin geruisloos bomen groeien, sleden rijden. Ik denk aan hen in brieven vol rivieren, wit hout stroomafwaarts, vol van sneeuw en liefde. Omdat zij eenzaam zijn en onbereikbaar als woorden. Ankie Peypers (1928-2008) uit: Taal … [Lees meer...] overGedicht: Ankie Peypers – Taal
Gedicht: Hanny Michaelis – Het is gruwelijk
Het is gruwelijk. Alles begint opnieuw alsof er niets gebeurd was. In stekelige takken kabaal van vogels. Piepend en krassend zet het voorjaar in. De wind plukt aan ontstemde snaren van hoop en begoocheling. Er is niets gebeurd. Alles begint opnieuw. Het is gruwelijk. Hanny Michaelis (1922-2007) uit: Onvoorzien (1966) Hanny … [Lees meer...] overGedicht: Hanny Michaelis – Het is gruwelijk
Gedicht: Wiel Kusters – Verstervend huis
• Uit Leesjongen, de onlangs verschenen verzamelde gedichten (met cd met voorgelezen gedichten) van Wiel Kusters. Verstervend huis Geen water, geen licht meer, geen kachel die brandt, geen mens die gaande verbanden sticht tussen de leeg gehaalde kamers, de brievenbus ontruimt en zich iets anders herinnert dan dat het geheugen doven wil nu het zo dodelijk verlangt … [Lees meer...] overGedicht: Wiel Kusters – Verstervend huis
Gedicht: Jacob Israël de Haan – Kwatrijnen
Jeruzalem. De stem van Jeruzalem: door de dagen Roept Jeruzalem, door den donkren nacht. Als Moeder troost, wanneer haar zonen klagen, Zóó troost die Stad der Steden onze klacht. Londen. Maar de stem van Londen. In u verloren Valt elke schoone stem. Eén wild geweld. Boven de lucht, onder den weg, de sporen Waarlangs het leven naar den afgrond snelt. … [Lees meer...] overGedicht: Jacob Israël de Haan – Kwatrijnen
Gedicht: Maurits Mok – Kwatrijnen
Kwatrijnen Geen meening heb ik en niets houdt mij vast, mijzelf vertrouw ik niet en op den tast ga ik de uren door - er is geen weten, geen aflaten; de wereld is een last. De woorden loopen toonloos uit mijn mond, de uren gaan den etmaal altijd rond, er wordt geleefd, gestreden en gestorven; geen die hierin een richt- en steunpunt vond. … [Lees meer...] overGedicht: Maurits Mok – Kwatrijnen
Gedicht: Han G. Hoekstra – Kwatrijnen
Kwatrijnen Zoolang de oorlog, dwars door zijn alarmen, Gedoogt dat wij ons aan elkander warmen, Zal ik het leven niet verbeteren, Vanavond wil ik slapen in uw armen. * Ik zie mijn hand, zij zal mij eens begeven. Ik zie het zonlicht op het water beven. Ik hoor de stem, die mij het liefste is. Ik schrijf: een snel, smal randschrift op het leven. * … [Lees meer...] overGedicht: Han G. Hoekstra – Kwatrijnen
Gedicht: Antony Kok – De fabriek
• Vandaag 101 jaar geleden: de geboorte van Dada. DE FABRIEK Zzzz wiep tikke klets tikke klets tikke tikke klets tikke klets tikke klets HET WIEL De Ziel Zwart Grijs Blaauw Zzzz wiep … [Lees meer...] overGedicht: Antony Kok – De fabriek
