Uit Zo kan het niet langer, de nieuwe bundel van Paul Bogaert. ZO KAN HET NIET LANGER Eindelijk, het nieuwe jaarverslag! De ragfijne terzijdes, de rondzwevende haakjes. Het constante geschud en gezift. Het gespin over het zeven van de verbeteringen en het verbeteren van de zeven. Het geklingklang aan de mond van de clichéoven. De hitte in de kruipkelder … [Lees meer...] overGedicht: Paul Bogaert – Zo kan het niet langer

Uit Gedurig nader, de nieuwe bundel van Huub Beurskens. Pianoklanken Of prelude, sonate of nocturne, of Chopin, Ravel of Liszt, uit een raam op tweehoog of uit geopende verandadeuren – wie die onverwacht ooit wat pianoklanken hoorde, enkele maten slechts, in een regenachtige ochtendstad, in populierenlaangeuren of dorpspleinschemer, … [Lees meer...] overGedicht: Huub Beurskens – Pianoklanken

Uit Rekonstruktie/konstruktie, de nieuwe bundel van sadà\exposadà (volgens het voorwoord bij de bundel niet de naam van een auteur, maar van een tekstcorpus). De derde bundel gaat vooraf aan de vorige twee (een | twee), en bevat een voorwoord waarin veel wordt toegelicht. Op de Coster-site nog twee fragmenten.   ‘in afkeer, bloed, draai en draai ziel-mijn, ontneem … [Lees meer...] overGedicht: sadà\exposadà – in afkeer, bloed, draai en draai ziel-mijn

• Pas verschenen: Over de vloedlijn. Willemijn Het begon ermee dat ik zei dat je de leukste poes had van West-Europa en dat je dat verkeerd wilde begrijpen, dat het geen pas gaf en flauw was en dat ik … [Lees meer...] overGedicht: Kees Klok – Willemijn

Uit Insect redux, de nieuwe bundel van Daniël Vis. O (I-III) I ik zet het beeld op tv stil, precies op het moment dat iemand begint te praten. de mond. het gezicht, het lichaam: alles staat op pauze. de spieren zitten vast in de vorm die ze maken net voordat het geluid naar buiten komt. de ogen iets wijder open dan normaal. ik pak een zwarte stift en … [Lees meer...] overGedicht: Daniël Vis – O (I-III)

Uit De zee heeft honger, de nieuwe bundel van Kira Wuck. . We nemen ons voor te vertrekken 1 Soms lijkt het alsof ik wind mee heb de doden mij vooruit helpen ik staar naar mensen die dichtbij staan alsof ze na het knipperen van mijn ogen verdwenen kunnen zijn ik wil dat er dingen aan mij blijven kleven … [Lees meer...] overGedicht: Kira Wuck – We nemen ons voor te vertrekken

Tuinkamer Deze kamer is een wilde tuin Met rijp fruit, late vlinders In je buik, en een lege schommel Die lusteloos zich verhangt Aan het onmogelijke moment Van jouw uitgestelde bezoek. … [Lees meer...] overGedicht: Ingo de Moor – Tuinkamer

Uit Contact, de nieuwe bundel van Maarten Inghels. Ars poetica Het gewicht van de wereld? Poëzie. De lekkende kraan in mijn keel? Poëzie. Poëzie. Poëzie. Wanneer ik mij verslik in mijn slaap en hoestend wakker word? Poëzie. Het zwijgen tussen twee hartslagen? Poëzie. De papiersnee in mijn middelvinger? Godverdomse poëzie. De ballon opblazen tot zijn maximale … [Lees meer...] overGedicht: Maarten Inghels – Ars poetica

Uit Gebroken wit, de nieuwe bundel van Victor Vroomkoning Anamnese in M. Broos en gemankeerd als ik zelf, heft hij mij bruisend welkom. ‘Gezondheid’ galmt hij tegen de lucide middaghitte. Slalommend door de dagen die wij een halve eeuw onthielden, slaat hij een blad- zij om waarop hij trouw juicht aan zijn bruid, nog immer naast hem, sneeuwen schoonheid … [Lees meer...] overGedicht: Victor Vroomkoning – Anamnese in M.

• Uit Bart Chabots nieuwe bundel Hosanna dagen. De zaken gingen weer eens voor het meisje – kom je mee naar boven? – riep ze – ik ben moe en moet morgen weer vroeg op om naar mijn werk te gaan ik heb mijn eerste afspraak al om halfacht – … [Lees meer...] overGedicht: Bart Chabot – De zaken gingen weer eens voor het meisje

• Uit Remco Camperts nieuwe bundel Open ogen, met veel gedichten over "hen die uit verre streken komen". Hebniks Deze wereld is een warboel weinigen zijn nog goed bij hun hoofd angst regeert hen angst voor de ander angst voor hen die uit vreemde streken komen dat ze je veilige huizen zullen betreden je dochter verkrachten je hond zullen eten angst voor mensen … [Lees meer...] overGedicht: Remco Campert – Hebniks

Uit Oefening in het alleenlopen, de nieuwe bundel van Kreek Daey Ouwens. gedic Als ik groot ben ga ik hardop praten. Ik ga praten als we eten. Ik ga praten buiten op straat. Ik ga praten als ik in bed lig. Mijn zusje en ik liggen doodstil. Buiten zwiepen de bomen tegen elkaar. Ik hoor ze door de muren heen. Ik moet plassen, maar ik durf mijn bed niet uit, ik durf … [Lees meer...] overGedicht: Kreek Daey Ouwens – Als ik groot ben