Reisverhaal Clary, daar waren eens twee erg-jonge mannen:de een was eerder klein, de ander eerder groot;de ander sprak dikwijls over de dood,de een bleef onbewust wat eeuwigheid verlangen. Niet zo heel lang geleden waren zij hier:zij kwamen met een boemeltreintje uit Toscane;het is moeilijk te zeggen waarom zij juist hier kwamen,laat ons zeggen: het was hun … [Lees meer...] overE. du Perron • Reisverhaal

•• Vorige week 85 jaar geleden overleed E. du Perron. Reisverhaal Clary, daar waren eens twee erg-jonge mannen:de een was eerder klein, de ander eerder groot;de ander sprak dikwijls over de dood,de een bleef onbewust wat eeuwigheid verlangen. Niet zo heel lang geleden waren zij hier:zij kwamen met een boemeltreintje uit Toscane;het is moeilijk te zeggen waarom zij … [Lees meer...] overE. du Perron • Reisverhaal

•• Vandaag 85 jaar geleden overleed E. du Perron. Voor S - Ik stel mij voor dat jij alleen mijn handzult houden, als ik met de dood zal strijden,mijn vingers strelend, als zijn zeekre handmij worgt, maar langzaam — dat alleen wij beiden aanwezig zullen zijn bij deze schand:vleeslijk bankroet van zelfs het hoogste lijden! —wij twee; waren wij vleeslijk niet verwant,als … [Lees meer...] overE. du Perron • Voor S –

De notaris spreekt “De mensen hier zijn altijd naarstig en tevreden.Altijd tevreden … Kijk, hier zijn we al bij de beek,waar ’s Zondags druk gevist wordt; ’s Zondags na de preek.Het echt gezond vermaak zoekt men vergeefs in steden. Daar staat de vlasfabriek, door sommigen bestredenom haar wat stèrke geur, de post en de apoteek.Voor wie van boeken houdt, schijnt de … [Lees meer...] overE. du Perron • De notaris spreekt

P.P.C. Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk.Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen.Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet drukover de rest: want àlle mensen wenen. Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot.De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen.Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood.Uw ziel is klein. Ik kon het niet verhelpen. Uw lijf is goed. … [Lees meer...] overE. du Perron • P.P.C.

Nr. 14 uit de Klassieker-reeks van poëzietijdschrift Meander. Het kind dat wij waren Wij leven ‘t heerlijkst in ons vèrst verleden:de rand van het domein van ons geheugen,de leugen van de kindertijd, de leugenvan wat wij zouden doen en nimmer deden. Tijd van tinnen soldaatjes en gebeden,van moeder’s nachtzoen en parfums in vleugen,zuiverste bron van weemoed en … [Lees meer...] overE. du Perron • Het kind dat wij waren

Nr. 262 in de Klassieker-reeks van online poëzietijdschrift Meander, met een bespreking van en toelichting op het gedicht door Hettie Marzak. Pastiche-Nerval Waar is de korenblonde?begraven en vergaan!Heeft niemand uit de tombehaar lichtend op zien gaan? Haar lippen bloedkoralen,haar voorhoofd van albast;o, vloek der manestralenover het wuivend gras — Haar lippen … [Lees meer...] overE. du Perron • Pastiche-Nerval