Terwijl u dit leest, werk ik aan de index op de eigennamen die in Ponthus ende Sidonie voorkomen. En dat zijn er nogal wat. Bovendien zijn het geen ‘literaire’ eigennamen, maar ‘historische’ eigennamen. Inmiddels weet ik dat Ponthus ende Sidonie een ‘makeover’ is van een bestaand Anglonormandisch chanson de geste, getiteld Horn et Rimel. Bij deze ‘makeover’ zijn de eigennamen die in Horn et Rimel voorkomen op een paar na vervangen door eigennamen van historische personen of geslachten.
    Het identificeren van de antroponiemen en toponiemen in Ponthus ende Sidonie is een nogal arbeidsintensieve bezigheid aangezien de namen sterk gecorrumpeerd zijn. Daarvoor zijn twee redenen aan te voeren:

1) De gebruikte plaats- en persoonsnamen zijn zeer streekgebonden. Buiten de regio’s Anjou, Bretagne en Normandië zullen zij snel onbekend zijn en daarom (extra) vatbaar voor verminking.
2) Op basis van de fouten in de Middelnederlandse vertaling ben ik er praktisch zeker van dat die vertaling geschreven werd in een cursieve hand, en dat maakte de kopij voor de zetters nóg lastiger.

Het toppunt van verminking is vreemd genoeg het toch niet zó onbekende graafschap / hertogdom Anjou dat géén één keer correct gespeld wordt, maar verminkt werd als: Amon, Anion, Auenioen, Auion en Igemi.

Het herstellen van deze fouten in de kritische editie kost mij wat meer tijd dan gepland. Maar zodra de eigennamen verwerkt zijn, zal ik in Neder-L een epub-versie voor de e-reader van Ponthus ende Sidonie aanbieden alsook een leeseditie in pdf voor tablets. Dit alles vergezeld van een ‘uitleiding’, waarin ik mijn bevindingen samenvat. Het idee voor een meertalige studie-editie heb ik nog niet opgegeven, maar daarvoor moet ik wel weten welke Franse redactie door de Middelnederlandse vertaler gebruikt werd. Tot die tijd zult u zich moeten ‘behelpen’ met de in Neder-L gepubliceerde feuilleton-editie.

Rest mij nog een vraag. Dankzij de statistieken kan ik zien hoeveel keer een hoofdstuk werd aangeklikt door een potentiële lezer. Op basis van die statistieken stel ik vast dat het aantal lezers ergens tussen de 30 en de 40 lag. Maar hoe betrouwbaar zijn die statistieken?
    Vreemd genoeg is er één hoofdstuk dat uitzonderlijk vaak werd aangeklikt: hoofdstuk 48. Dit hoofdstuk heeft ook als enige van de 61 hoofdstukken een +1 aanbeveling op Google gekregen. Weet niet waarom noch door wie. Wel weet ik dat de aflevering met dit hoofdstuk een keer of 9 getracteerd werd met Engelstalige opmerkingen in trant van: ‘O wat interessant! Zoiets doe ik ook. Kijk maar op …’, en dan volgde een URL van een totaal niet ter zake doende dubieuze website. Ik heb die bagger verwijderd, maar blijf mij afvragen wat dit hoofdstuk bevat, zodat het tot op heden 463 keer werd aangeklikt. Hoofdstuk 47 maar 54 keer, hoofdstuk 49 slechts 40 keer. Er moet iets in dit hoofdstuk staan dat een zoekmachine triggert. Maar wat?