In Mei van Gorter buitelen de kleurennamen over elkaar heen. Een buitenkansje voor iedere liefhebber van letterkundige kleurplaten! Hoe zou het gedicht eruit zien wanneer je iedere genoemde kleur zou doen oplichten? Welnu, aldus:

Hoort, er gaat een nieuw geluid:
Een jonge veldheer staat, in ’t blauw en goud
Roept aan de holle poort een luid heraut.
Blauw dreef de zee, het water van de zon
Vloot pas en frisscher uit de gouden bron
Op woll’ge golven, die zich lieten wasschen
En zalven met zijn licht, uit open plassen
Stonden golven als witte rammen op,
Met trossen schuim en horens op den kop.
Maar in zijn rand verbrak de zee in reven
Telkens en telkens weer, er boven dreven
Als gouden bijen wolken bij het blauw;
Duizende volle mondjes bliezen dauw
En zout in ronde droppen op den rand
Van roodgelipte schelpen, van het strand
De bloemen, witte en geele als room en rood‘
Als kindernagels en gestreepte, lood-
Blauw als een avondlucht bij windgetij.

Ik heb op deze manier de hele Mei  in kleuren omgezet op basis van de editie van de DBNL: hier is mijn kleureneditie.

Ik ben als volgt te werk gegaan: ieder woord dat – in het Engels vertaald – correspondeert met een kleurennaam heb ik opgezocht op het internet, bijvoorbeeld in de Encycolorpedia.
Vervolgens heb ik al die woorden consequent de achtergrondkleuren aannemen die de internetbronnen voorschreven.

Het resultaat laat zien dat Mei, ondanks alle gepraat over gefluit en een nieuw geluid, vooral een heel kleurrijk gedicht is. Ter vergelijking is hier het begin van dat andere Nederlandse epos, Awater:

Wees hier aanwezig, allereerste geest,
die over wateren van aanvang zweeft.
Uw goede oog moet zich dit werk toe keren,
het is gelijk de wereld woest en leeg.
Het wil niet, als geheel een vorige eeuw,
puinhopen zien en zingen van mooi weer,
want zingen is slechts hartstocht van een zweer
en nimmer is, wat ook, ooit puin geweest.
Een eerste steen ligt nauwelijks terneer.
Elk woord vernieuwt de stilte die het breekt.
Al wat geschiedt geschiedt nog voor het eerst.
Geprezen! Noach bouwt, maar geen ark meer,
En Jonas preekt, maar niet te Ninive.