• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst
Neerlandistiek. Online tijdschrift voor taal- en letterkunde

Neerlandistiek

Online tijdschrift voor taal- en letterkundig onderzoek

  • Over Neerlandistiek
  • Contact
  • Homepage
  • Categorie
    • Neerlandistiek voor de klas
    • Vertelcultuur
    • Naamkunde
  • E-books
  • Neerlandistische weblogs
  • Archief
    • 10 jaar taalcanon
    • 100 jaar Willem Frederik Hermans
  • Jong Neerlandistiek
  • Frisistyk
  • Mondiaal

Het zelfgekozen eind van de dichter Johannes van ’t Lindenhout junior (1893-1916)

13 juli 2016 door Redactie Neerlandistiek Reageer

Door Peter Altena

De ‘groote oorlog’ miste Nederland op een haar, maar de echo’s weerklonken ook hier. Belgische vluchtelingen vonden hun eerste opvang voorbij de grensovergang en uiteindelijk in het hele land. Heel veel volwassen mannen werden gemobiliseerd, naar de forten en grenzen gedirigeerd.

Onder hen ook dichters en beeldend kunstenaars. Eén van hen was Johannes van ’t Lindenhout junior, die al enige jaren veelbelovend was, zich in kringen rond Martinus Nijhoff ophield (of andersom: Nijhoff in zijn kringen!), en gedichten aan Albert Verwey zond. De jonge dichter zag zijn studie in Amsterdam mislukken, maar het dichterschap beloofde hem zoveel meer. Veel gevaarlijker waren de buien van zwaarmoedigheid en levenshaat die hem periodiek troffen.

Eén van die buien werd hem precies een eeuw geleden noodlottig.  Hij diende bij de artillerie in Ierseke, correspondeerde daar met Verwey over de drukproeven van zijn gedichten voor De Beweging en zond zijn zus Coba nieuwe gedichten van ‘Jo’:

Het daglicht slinkt, de schaduwen verflensen,
Reeds brak de ster door, die tot minnen drijft,
Reeds zwerft de schemer aan langs Hollands grenzen
En droomverloren word ik één dier menschen,
Die met het hart gaan, ‘wijl het lichaam blijft’.

Het lichaam bleef! Plotseling was het afgelopen, op 12 juli, zo berichtte de Ierseksche Courant een paar dagen later: ‘Woensdagmiddag maakte een hier gedetacheerde aspirant-vaandrig van de vesting-artillerie in een vlaag van zwaarmoedigheid, zooals hij die wel meer had, een einde aan zijn leven.’

Een schok voor zijn dienstkameraden, zijn vrienden in Amsterdam en zijn familie in Nijmegen, maar in de ‘in memoriams’ is er een opvallend gebrek aan verbazing. In augustus 1918 bezorgde zijn vader een bundel Nagelaten verzen. Decennia later zou Nijhoff zijn gestorven studievriend nog gedenken, waarbij hij het betreurde dat in de postuum verschenen bundel niet het beste van Van ’t Lindenhout was opgenomen, maar veeleer gedichten die een beeld van zijn dichtloopbaan gaven.

In 1995 verscheen bij boekhandel Roelants in Nijmegen een herdruk van de Nagelaten verzen, door mij uitgeleid. Een bestseller werd het boekje niet, boekhandel Roelants bezit nog een tiental exemplaren van de dichter die honderd jaar geleden uit de oorlog en het leven stapte. In het Letterkundig Museum bevindt zich een doos met ongeïnventariseerde stapels documenten over het leven en werk van de dichter.

Delen:

  • Klik om af te drukken (Opent in een nieuw venster) Print
  • Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Opent in een nieuw venster) E-mail
  • Klik om te delen op Facebook (Opent in een nieuw venster) Facebook
  • Klik om te delen op WhatsApp (Opent in een nieuw venster) WhatsApp
  • Klik om te delen op Telegram (Opent in een nieuw venster) Telegram
  • Klik om op LinkedIn te delen (Opent in een nieuw venster) LinkedIn

Vind ik leuk:

Vind-ik-leuk Aan het laden...

Gerelateerd

Categorie: Artikel Tags: 20e eeuw, letterkunde

Lees Interacties

Laat een reactie achterReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Primaire Sidebar

Gedicht van de dag

Tom Graftdijk • De electrische stoel (1)

politici met hun handen op één
verschrikkelijke buik verspreiden
de publieke geheimen waar ik
geen weet van heb

➔ Lees meer

Bekijk alle gedichten

  • Facebook
  • YouTube

Chris van Geel

Gewoon als ieder beest
belust op prooi, niets meer,
niets minder –
wat zeggen wil: bekaf.

Bron: Het Zinrijk, 1971

➔ Bekijk hier alle citaten

Agenda

6 februari 2026: Towards New Horizons of Scholarly Publishing

6 februari 2026: Towards New Horizons of Scholarly Publishing

17 december 2025

➔ Lees meer
28 december 2025: Zesde editie van Winterzinnen

28 december 2025: Zesde editie van Winterzinnen

16 december 2025

➔ Lees meer
14 januari – 6 maart 2026: Workshop Slimmer zoeken in Delpher

14 januari – 6 maart 2026: Workshop Slimmer zoeken in Delpher

10 december 2025

➔ Lees meer
➔ Bekijk alle agendapunten

Neerlandici vandaag

geboortedag
1904 Gustaaf van Es
1907 Garmt Stuiveling
sterfdag
2014 Leo Ross
➔ Neerlandicikalender

Media

Het verdwenen botje van Sint-Werenfridus

Het verdwenen botje van Sint-Werenfridus

18 december 2025 Door Redactie Neerlandistiek 2 Reacties

➔ Lees meer
Elise Vos – Van alles de laatste

Elise Vos – Van alles de laatste

17 december 2025 Door Redactie Neerlandistiek Reageer

➔ Lees meer
Waar komt al die literatuur vandaan?

Waar komt al die literatuur vandaan?

16 december 2025 Door Redactie Neerlandistiek Reageer

➔ Lees meer
➔ Bekijk alle video’s en podcasts

Footer

Elektronisch tijdschrift voor de Nederlandse taal en cultuur sinds 1992.

ISSN 0929-6514
Bijdragen zijn welkom op
redactie@neerlandistiek.nl
  • Homepage
  • E-books
  • Neerlandistische weblogs
  • Over Neerlandistiek
  • De archieven
  • Contact
  • Facebook
  • YouTube

Inschrijven voor de Dagpost

Controleer je inbox of spammap om je abonnement te bevestigen.

Copyright © 2025 · Magazine Pro on Genesis Framework · WordPress · Log in

  • Homepage
  • Categorie
    • Voor de klas
    • Vertelcultuur
    • Naamkunde
  • Archief
    • 10 jaar taalcanon
    • 100 jaar Willem Frederik Hermans
  • E-books
  • Neerlandistische weblogs
  • Jong Neerlandistiek
  • Frisistyk
  • Mondiaal Neerlandistiek
  • Over Neerlandistiek
  • Contact
%d