Over de rand

Even te lang hield ik mijn hand
over de rand van mijn bestaan,
in ’t snelle donkre water van de tijd.
Toen ik hem terugtrok over de dunne trillende boorden
was het alsof hij niet meer bij mij hoorde:
hij greep niet meer, hij lag koud op mijn schoot,
hij was zijn lichaam kwijt.
Erger dan dood.

M. Vasalis (1909-1998)
uit: Vergezichten en gezichten (1954)

• M. Vasalis: literatuurmuseum • wikipedia • dbnl • website • leestafel • npe
• Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.