Misschien te helpen
‘Wat scheelt je, Jan? Heb je verdriet?’
’Ja…neen, maar ‘k heb zoo’n kiespijn, Piet!’
‘Is ’t kiespijn? Ik beklaag je, man!
‘k Had zelf daar lest mijn portie van.’
‘Zoo? En wat heb je er aan gedaan?’
‘Ja- ‘k ben half gek naar huis gegaan,
En ‘k zette naast mijn vrouw mij neêr,
Die heel meêwarig, lief en teêr,
Mij zachtjes streelde langs de wang,
En ‘k zat, ja, wel twee uren lang,
Met mijn gezicht aan haar gezicht:
En ‘k voelde heusch mijn pijn verlicht.’
‘Dus is er hoop nog bij dit kruis!-
Zeg, is misschien je vrouw nu thuis?’
E. Laurillard (1830-1908)
- E. Laurillard: wikipedia • wat gedichten • dbnl
- Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Als commentaar een kleine hommage aan de dominee;
Ds. E. Laurillard tot zijne huisvrouw
Sherry. En in
het donkere glas van de ochtend
liggen wij als nimf & satyr.
Het gras verzamelt al dauw. De eerste
vogels bewegen
steels in de heg.
De eerste bomen
blikkeren in de ramen.
Nu!
Ik klim fluks in de toren, gij,
gij spreidt de vloermat van
uw gouden haren.