Het onderwijsprogramma wordt nu echt bijgesteld in ons managementhorrorfeuilleton De verleden tijd van lijken

Door Marc van Oostendorp

“Ik kom tot een besluit”, zei Wouter tot besluit. “Als ik het dramatisch zou zeggen, maar ik wil het niet dramatisch zeggen, is onze enige kans tot overleven door ervoor te zorgen dat onze opleiding zo interessant mogelijk is voor de ouders van onze studenten. We moeten er dus voor zorgen hen zoveel mogelijk bij een en ander te betrekken. Dat betekent dat we niet alleen regelmatig ouderavonden houden, maar dat onze collegezalen altijd voor ze open moeten staan, net als onze spreekuren. Of ze nu met hun kinderen meekomen of niet.”

De boomlange voormalige promovenda Sophie legde even de stylus neer waarmee ze op haar tablet aan het schrijven was. “Mag ik wat vragen” vroeg ze. “Hoe doen we dat dan met tentamens? Moeten de ouders die apart doen, of mogen ze die samen met hun kind doen?”“Samen een tentamen doen is tegen alle regels.” Wouter keek even op zijn telefoon. “Dat gaan de evaluatiecommissies ons aanrekenen. En we kunnen ouders natuurlijk ook niet apart tentamen laten doen. Dat nakijken van huiswerk kunnen we nooit verantwoorden.” Hij keek Sophie peinzend aan. “Dat kan dus nog weleens een probleem worden.”

“Ik heb denk ik wel een oplossing!” zei Sophie snel, alsof ze zich op dit moment had voorbereid. “Als we nu de tentamens afschaffen en studenten alleen nog werkstukken laten maken. Dat kunnen ze dan lekker thuis doen. Geen haan die ernaar kraait.”

Wouter klapte in zijn handen, zodat sommige andere collega’s opkeken van hun laptop. “Prima! Prachtig!” riep hij. “En tegen de commissies zeggen we gewoon dat we inzetten op maximale ontwikkeling van de schrijfvaardigheid en dat tentamens daar niet geschikt voor zijn.”

Joop, de specialist in middelnederlandse voegwoorden, keek even op, en zei dat hij helemaal niet zat te wachten op allerlei ouders in de collegezaal. “Die mensen zitten alleen maar de hele tijd te vragen waar het allemaal goed voor is. Bovendien willen die dan bijvoorbeeld ineens ‘s avonds college. De studenten blijven al de hele tijd weg omdat ze baantjes hebben, kun je nagaan hoe dat toegaat als de ouders ook mogen meedoen.”

“Maar Joop”, zei Sophie. “Je kunt die mensen natuurlijk ook inzetten om werk voor je in te scannen en te controleren op oude voegwoorden. Moet je eens nagaan wat een potentieel je ineens hebt. Je zegt gewoon dat het goed zou zijn voor de studie van hun kinderen. Of beter nog, voor hun carrière.”

Dat argument leek ook Joop te overtuigen.

In de decembermaand houdt Neerlandistiek een crowdfunding-actie. Lees je graag Neerlandistiek? Help ons om volgend jaar 14 gloednieuwe sonnetten te publiceren.