Uit Opsnuiven, de nieuwe bundel van Emma Crebolder.

San-rotstekening

Eerst door de vallei van rode
aarde waar de ezels maïsstoppels
vermalen. Daar zwenken we van
rolsteen naar rolsteen en scharen
als schorpioenen. Door de kloof
schiet de echo van het San-volk
ijle lijnen op de rotswand. Jagers
met drie vissen en een antiloop.
We eten samen cactusvijgen.
Nog zo bitterzoet als toen.

*

Hij dekt de bodem af met
worteldoek als hij het eiland
tot laatste woonstee neemt.
Drijft zo tussen zijn geboorte-
grond en oorden waar hij zwervend
kwam. Zijn oude huid heeft nog
de kleur en het fluweel van
tamarindepeul. De dichteres
van overzee neemt zijn jonge
woorden in haar reistas mee.

Emma Crebolder (1962
uit: Opsnuiven (2018)

———————————–

• Emma Crebolder: website • npe • paar gedichten • schrijversinfo
• Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.