Uit: Na het paringsritueel, de nieuwe bundel van Willem Thies.
Leefden wij als de dieren
Kleurt de zon overdag potgronddonker – laat ons slapengaan.
’s Avonds het raspen der krekels, ’s nachts het klepperen van
de ooglidvleugels der motten tegen een lamp – kunstmaan.
Een hagedis gaat schuil achter een luik op het middaguur, schichtflitst
en glipt als watervuur. De zomer strekt zich lang en log uit, alles ligt
laag en deint, de winter is een stille, witzwarte pit, wijd en tijdeloos,
de adem vertraagd, het foerageren verdaagd. Leefden wij als de dieren,
wij hadden een doel en seizoen.
Willem Thies (1973)
uit: Na het paringsritueel (2018)
———————————–
Laat een reactie achter