Herfstschemering
…. ces calmes retraites qui sont comme
les antichambres de la mort…
Albert Samain.
De schemeravond brengt in alle dingen
En om de zwijgzaam-late menschen heen
Een parelgrijs, geluidenloos geween,
Het is een avond dat geen voog’len zingen;
Het is een avond dat geen voog’len kweelen;
Daar is geen vreugdigheid ter wereld meer
En ieder peinst op ’t nooit-vergeten zeer
Een moeden avond als de blaadren geelen;
Een moeden avond als de blaadren goude
In ’t oud en schamel-stervend herfst-seizoen….
Wat kan een dolend mensch dan méérder doen
Dan stil-verdroefd wat van een ander houden,
Dan stil-verdroefd eene andere ziel beminnen
En peinzen aan den winter en den nacht,
Die beide komen éér hij hen verwacht;
Of – angstig-stil een vreugdig lied beginnen?
Jan Greshoff (1888-1971)
uit: Aan den verlaten vijver (1909)
———————————–
- Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter