Uit Berichten van het front, de nieuwe bundel van Anna Enquist (plus interview).
Aanzegging
Verbeelding, oefening. Ook op het eindtraject.
Een gladgeschoren Pythia kijkt op zijn scherm
en geeft je nog een maand of twee. je kan hem
nauwelijks verstaan want in je oren bruist een zee.
Je grijpt naar je agenda, schrijft het bijna op.
Je durft niet op te staan.
Zul je hem wurgen met zijn stethoscoop of
voor een contra-expertise naar Dodona gaan?
Verlamming legt zich in je neer. Het is een spel,
maar als je nu niet oplet wordt je eind een plicht
en komt geen vriendelijker godheid voor je op. Dwing
je misleide lijf omhoog, geef hem een brave hand.
Je wijgeschenken deugden niet, het is je eigen
schuld. Geen schaap geslacht, geen tijm verbrand,
geen offer dat door de inspectie kwam. ‘Doe je
piano dicht, verkoop je olifant.’
Geef je ten slotte over aan kalmte, koel
als oude steen, die alles overdekt wat je niet
hebben kan: woede, teloorgang, machtsverlies.
Gemis. Dit was les één.
Anna Enquist (1945)
uit: Berichten van het front (2020)
Pythia: orakel van Delphi
Dodona: ander orakel
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter