Vandaag is het tweehonderd jaar geleden dat Charles Baudelaire werd geboren, en dat wordt ook hier herdacht met uitgaven hier en daar en daar en daar ook. En hier een artikel. En hier de vertaling van al zijn brieven. Het gedicht hieronder komt uit de tweetalige bundel Le poison / Het gif, een keuze door Peter Verstegen uit het door hem vertaalde De bloemen van het kwaad, verschenen bij uitgeverij HetMoet.
De bezetene
De zon heeft zich omfloerst. Doe jij dat evenzeer,
O Maan van mijn bestaan! Dek je warm toe met donker;
Ga slapen of ga roken; zwijg maar stil, wees somber,
En stort je in de afgrond van de Onlust neer;
Zo ben je mij het liefst! En toch, wanneer jij heden,
Als ster die was verduisterd en weer vaag verschijnt,
Wilt pronken op een plaats door Waanzin ondermijnd,
Het is mij wel! Mijn mooie dolk, spring uit je schede!
Ontsteek je ogenvuur aan licht van kandelaren!
Prikkel de lust van wie brutaalweg naar je staren!
Alles aan jou is mij genot of juichend kwaad;
Wees wat je zijn wilt, nacht of rode dageraad;
Er is geen vezel in mijn bevend lijf te vinden
Die niet schreeuwt: O Beëlzebub, mijn teerbeminde!
••
Le possédé
Le soleil s’est couvert d’un crêpe. Comme lui,
Ô Lune de ma vie! emmitoufle-toi d’ombre;
Dors ou fume à ton gré; sois muette, sois sombre,
Et plonge tout entière au gouffre de l’Ennui;
Je t’aime ainsi! Pourtant, si tu veux aujourd’hui,
Comme un astre éclipsé qui sort de la pénombre.
Te pavaner aux lieux que la Folie encombre,
C’est bien! Charmant poignard, jaillis de ton étui!
Allume ta prunelle à la flamme des lustres!
Allume le désir dans les regards des rustres!
Tout de toi m’est plaisir, morbide ou pétulant;
Sois ce que tu voudras, nuit noire, rouge aurore;
Il n’est pas une fibre en tout mon corps tremblant
Qui ne crie: Ô mon cher Belzébuth, je t’adore!
Charles Baudelaire (1821-1867)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Ik heb er al eerder voor gepleit om boven een gedicht dat een sonnet is dat daar te vermelden. Het lijkt wel dat zelfs de vertaler dat niet in in gaten had, of er voor koos om dat te negeren als zijnde te moeilijk of onnuttig om getrouw over te brengen. Ter herinnering: in het continentale sonnet hebben de twee kwatrijnen één rijmschema “abba abba” waarbij of de a steeds trocheïsch is of de b, en het andere viertal jambisch. In de twee tercets is er meer vrijheid voor de rijmparen. De vertaling die ik gisteren maakte gaat als volgt:
Charles Beaudelaire
De bezetene
Een floers bedekt de zon. Doe zoals je ziet,
O Maan van mijn leven! duik diep in het duister;
Slaap of damp naar je zin, wees stil, mijd gefluister,
En plons in je geheel in d’ afgrond van Verdriet;
Zo min ik jou! Maar als vandaag je kansen biedt
Om als een vallende ster, diep in een kluister
Te prijken op een plaats van Dwaasheid zonder luister,
Is ’t goed! Lieve dolk, zorg dat j’ uit je schede schiet!
Ontsteek je oog glans aan de vlam van kronen!
Ontsteek deze zucht in de blik van landelijke zonen!
Alles aan jou doet mij plezier, morbide of vol vuur;
Wat j’ ook wilt; de zwarte nacht, het roze ochtend licht;
Er is geen vezel in mijn lijf in beider uur
Die niet roept: O lieve Beëlzebub, ik ben voor je gezwicht!
Vertaling Cornelis W. Schoneveld