•• ‘De steelse vrouw’ is een gedicht van de Franse surrealist Robert Desnos, uit de onlangs verschenen bloemlezing Onder dekking van de nacht, vertaald door Jan H. Mysjkin.
De steelse vrouw
De steelse vrouw gaat in het hoge gras zitten om uit te rusten van
een vermoeiende ren door verlaten velden.
Achtervolgd, opgejaagd, bespioneerd, verraden en verkocht.
Buiten alle wetten, buiten alle bereik.
Op hetzelfde moment worden de kaarten uitgespeeld
En de ene man zegt tegen de andere:
‘Tot morgen.’
Morgen zal hij dood zijn of ver weg vandaar.
Op het moment dat de witte gordijnen trillen in de diepe nacht,
Dat het omgewoelde bed van de bergen gaapt naar zijn verdwenen
gastvrouw
En wacht op een of andere reuzin van achter de horizon,
Gaat de steelse zitten, valt de steelse in slaap.
Maak geen geluid, laat de steelse rusten
In een hoek van deze bladzijde.
Wacht je ervoor dat ze wakker wordt,
Radelozer dan een vogel die tegen meubels en muren klettert.
Wacht je ervoor dat ze in jouw huis sterft,
Wacht je ervoor dat ze, alle ruiten brekend, weggaat,
Wacht je ervoor dat ze zich in een donker hoekje verstopt,
Wacht je ervoor de ingeslapen steelse te wekken.
Robert Desnos (1900-1945)
uit: Onder dekking van de nacht (Vleugels, 2025)
Abonnees van Laurens Jz Coster krijgen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox
Laat een reactie achter