De moeder Mijn hond heeft, hijgend in de nacht,haar eerste nest gekregen:ik zie rondom de moedervachteen glinsterend bewegen.En feilloos doet ze alle werkdat niemand haar heeft aangeleerd. De dag breekt aan,ik wik en weeg.Het lot was tegen hen gekeerd,en toen de moeder aarzelendhet nest een ogenblik verliet,nam ik een zak,een jute zaken dacht: “Wat blind is ziet mij … [Lees meer...] overJ.M.W. Scheltema • De moeder

Brief aan een andere Je vraagt berichten van mijn spijsvertering,Welnu, ze is van redelijk tot goed.’t Humeur? Er kwam een lichte kering —De wind waait gunstig, ’k ben vol goede moed. Geen last van innigheid, en sedert vele jarenGenezen van mijn kinderpokken: godsdienstzin.’t Gemengde nieuws: een kennis moet een kindje baren.(’k Schrijf dit niet om het rijm, maar ’t viel … [Lees meer...] overRudie van Lier • Brief aan een andere

Als gij mij leest, dan moet gij mededichten Als gij mij leest, dan moet gij mededichten,En algeheel in mijn gedicht opgaan,Het moet gelijken op een zelf-verrichten,Alsof niet ik, maar gij het hadt gedaan. Gij zult tevreden zijn, en ziet het aan,En blijdschap zal uw dichtend oog verlichten; —Het is een kleinigheid, een vers te dichten,Al lezende, is het in u … [Lees meer...] overA. van Collem • Als gij mij leest, dan moet gij mededichten

Afscheid Lang blijft zij aan het hek staan wuiven.Dan voelt zij, hoe, met vochte snoet,de herder aan haar rok komt snuiven. Nadagen blinken in de ruiten;de wingerd aan de muur verbloedt;de witte tuinbank staat nog buiten. •• Illusie Niet om er afscheid te nemen,of om mij op reis te begeven,ben ik het station ingegaan,maar om tussen mensen te staandie voor een … [Lees meer...] overEd. Hoornik • Afscheid & Illusie

Aan Mathilde Aanbidt de mensch een afgod hem gelijk?'k Aanbad. Gij hebt mij tot u opgeheven,En 't arme hart werd duizend levens rijk:Want, waar ik leven zag, schonk ik mijn leven; En voor uw blik nam engte en tijd de wijk, —Driest moest mijn ziele in de eindeloosheid zweven,En rustig werd ze als 't blauwe hemelrijk,Waarachter duizend starren wentlend streven: De vogel … [Lees meer...] overJacques Perk • Aan Mathilde

Hans van Zijl, 'pennelikster van het derde plan' (volgens eigen zeggen), en 'een van die vele literaire randfiguren die door de mazen van het net van de officiële literatuurgeschiedschrijving glippen maar die stuk voor stuk een onmisbare schakel vormen in het literaire ecosysteem'. Verdrietig liedje voor Carolien Hij heeft je laatste woorden voorgelezen,de kamer was in … [Lees meer...] overHans van Zijl • Verdrietig liedje voor Carolien

zilverpiraat hij leeft edelmetalenen ademend te ruiterhij vaart en te lijf schuimendzijn bronstige paargetijdenzijn landelijke bladregenzijn canadese populiereno smalle zeestraat engstigdraven over winnende passaatmoesson rifzo een zilver een orgasme zo een kaap •• een oude beschaving eens zal je een fenixvogel wordendie pianola zal heten en vuur vattenmatamorfosen in … [Lees meer...] overHugo Raes • 3 gedichten

Niets snelder als de tijd,Die onherhaallijk slijtEn zachtjens hene glijdt Op het uurwerk Elk slagje dat het onrust slaatKnipt iets af van mijn levensdraad:Elk is een stap als na het graf:Zo kort mijn tijdelijk leven af,En spoedt zich na de eeuwigheid.Dies wenst mijn ziel, wanneer zij scheidtVan 't lijf, dat z' eeuwig leven mag,Daar duizend jaar is als een dag;Daar tijd, … [Lees meer...] overJan Huygen • Op het uurwerk