Uit Hoe verschillig, de nieuwe bundel van Marjoleine de Vos. Melancholie van het heden Het maakt niet uit haast waar je bent,een plein of stad, het weidse land,elk uitzicht spreekt je van voorbij.Of nooit geweest, maar toch gemist.Niet jij maar iets in je, wat voelt ofmeetrilt met muziek, zoektin de lucht, de sloten, geur van hooihet landschap dat je kent in jou,dat óók … [Lees meer...] overGedicht: Marjoleine de Vos • Melancholie van het heden

Het kerelskind* — Van waar koms du getredenZo laat door rein* en wind,Van waar komst du getreden,Alleen, du blonde kind? — Du smidje van de woude,Ik kome van het veldWaar vader heeft gestreden,Waar vader ligt geveld. — Lo!* viel hij, ’t was met ere, Dijn vader welbemind. Wat bergt dijn blauwe schabbe*,Du arrem heldenkind? — Du smidje, ’t zijn de schervenVan vaders … [Lees meer...] overGedicht: Albrecht Rodenbach • Het kerelskind

Doedele bommele Als de kerels te gare zijn,      doedle, bomle, rom, dom, dom..Wat liedje moet er gezongen zijn,      doedle, rom, dom, dom?            't Kerelslied, 't kerelslied,      doedle, bomle, rom, dom, … [Lees meer...] overGedicht: Albrecht Rodenbach • Doedele bommele

Fantasia Het drijven watten wolkskens,van zonnelicht doorboomd.De jongeling ziet ze drijven      en droomt ...En onbewust elk wolksken nadrijft zachtjes een fantasia,doch in de ruimte smelten beî      voorbij, voorbij,            voorbij. Het drijven … [Lees meer...] overGedicht: Albrecht Rodenbach • Fantasia

Het woord Wandelend door een boomgaarden wereldvroeg ik een vogel een vederen woordeen zingend woord een zonlicht woordsmeekte ik een vogel een woord mij ten diensteeen vliegwoord een vangbal een boemerang Maar toen ik droomde dat mijn wens zich vervuldeverschool ik mij om het te brekenom te zien wat er in zou zijn:een nest jonge vogelsof schaduw en schimmeleen beest dat … [Lees meer...] overGedicht: Koos Schuur • Het woord

Het hele verhaal over dit gedicht. En hier de toonzetting door Alphons Diepenbrock. Ik ben in eenzaamheid niet meer alleen Ik ben in eenzaamheid niet meer alleen,Want waar mijn oogen langs de wanden dwalenSchemert uw lach daarheen. Ontelbre malenHoor ik in ’t klokgetik uw voeten treên. En langzaam nadert gij, zoo ver, zoo kleen …’k Zie dat een brede neevlenkring met … [Lees meer...] overGedicht: Lodewijk van Deyssel • Ik ben in eenzaamheid niet meer alleen

Uit ‘Het air van man, die niet begrepen is’, een bundel met tekeningen en gedichten van Louis Th. Lehmann, plus enkele beschouwingen over hem van anderen. Het boek is een voorproefje van een veel omvangrijker boek over Lehmann, dat dit voorjaar zal verschijnen. Als ’k dood ben Als ’k dood ben zijn mijn kleren rare dingen:de overhemden sierlijk in hun doos,de pakken, … [Lees meer...] overGedicht: Louis Th. Lehmann • Als ‘k dood ben

‘Maart’ — uit de maandencyclus van Folgóre da San Gimignano, plus het ‘tegensonnet’van Cenne de la Chitarra, beide vertaald door Frans van Dooren. Maart Ik geef je in maart aan vis een vette buit:forel en paling, karper en lamprei,dolfijn en steur, garnaal en zalm en blei,en al wat zich maar in de netten sluit; met kerels die op bark of vissersschuit,karveel of kotter … [Lees meer...] overGedicht: Folgóre da San Gimignano • Maart

De dieren Gij adelaar, die zweeftboven der liefste slaap;gij rilde ree, die beeftbij haar; gij naakte aap,die de oogen van haar wendtdaar gij aan haar kuisch ooguw arme geilheid kent;giraf, die van zoo hooguw zachten adem wuift;gij beer, die groetend heenen weder voor haar schuift;gij olifant, hyeen,gij leeuw, en wolf, en vos,die, wachtend tot zij waakt,van drift en deugden … [Lees meer...] overGedicht: Raymond Herreman • De dieren

De dronkenschap De dronkenschap, de drift en nog een cigaret,wie niet de banden breekt zal nooit de maat beminnen;laat ons nu dronken zijn, voor morgen 't wijs bezinnen:werd Faust niet op zijn late jaren nog gered? Wij zijn te wijs, helaas, voor kinderlijken koop,en vragen niet oud leed met eeuwge jeugd te ruilen;wij vragen maar één avond in 't rumoer te schuilen,één uur … [Lees meer...] overGedicht: Raymond Herreman • De dronkenschap

Beatrijs Het zingt van Beatrijs in mij,en om haar naam vergeet ik 't leed,dat haar als steeklig boetekleedom liefdes naaktheid lei. Gaan wij niet al den zelfden weg,van vrome jeugd naar wilder jeugd,van klaren lach naar woester vreugd,en dan naar God terug? Het zingt van Beatrijs in mijwant onder mijner zonden drangstemt zich, in zorg nog, vromer zangen wordt reeds … [Lees meer...] overGedicht: Raymond Herreman • Beatrijs

Paul van Ostaijen-jaar. Malheur Warme walmstalde heer privaatdocent K.in de zomerfriste uit Breslauprobeert of hij bij middel van een convergerend glaszijn sigaar Uebersee Bismarck kan aansteken Op 2 meter van de bergtop verwijderdvalt zijn hoge hoed in de afgrondeen waardevol kledingstuk voor een privaatdocent onmisbaarwat de heer K. begrijpthij probeert te vatten … [Lees meer...] overGedicht: Paul van Ostaijen • Malheur

• Gabriël Smit zou vandaag 111 zijn geworden. Vergeefs Tussen U en mij trekken nachtlangedagen een wezenloos wolkenspoor:ik zie U, zie hoe uw handenwijzen, maar loop er diep onderdoor, weet niet wat U zegt, smeek vogelsuw naam, klaag akkers aan, breekschemer van huizen open,ransel de dingen af: spreek, spreek, kom dichterbij, wees eindelijk eerlijk,kom uit achter uw … [Lees meer...] overGedicht: Gabriël Smit • Vergeefs

Elven Zingen bij een Alleengelaten Kind Blaas het maanlicht in zijn oogen,ritsel wilgenblaren bij zijn ooren …Laten zij hem nu maar houden,altijd zal hij ons behooren,en zij zullen niet vermogenbinnen muren die zij bouwden,binnen liefde van hun oogenhem te houden …o, wat zouden— als ons zingen door zijn jarenrust en duur hem heeft ontnomen —al hun klagen en ervarentusschen … [Lees meer...] overGedicht: A. Roland Holst • Elven Zingen bij een Alleengelaten Kind

Uit voor jou wou ik een huis zijn, een bundel die geheel geschreven is in eenlettergreepwoorden — van David Troch. de berg als ik aan de berg denk, droom ik van de vlagen de stok die ik de sneeuw in plant. aan de voet van de berg meet ik op het zichthoe hoog hij is, waar het steilst, wat de klim van me vergt. ik zie zo hoe ik het snelst naar de top kom.in een mum … [Lees meer...] overGedicht: David Troch • de berg

Vreugde ik zou van blijdschapeen klarinet willen zijneen diepe fagotvan ontzag ik zoutomeloos willen draveneen hindetokkelend over de aarde een carillonzou ik willen zijneen octaaf duivenwirwar over de stad mijn handen mijn occarinomijn voeten hindelopenmijn hart mijn naftali en al de klanken van mijn vreugdeuitstrooien in het lichteen luisterrijke fonteineen … [Lees meer...] overGedicht: Jaap Zijlstra • Vreugde

De ontmoeting De regen viel in de verzonken straten.Hij zocht de hemel en zij vond de goot;Hij mocht niet minnen en zij kon niet haten …De preek was over en de dag was dood. Hij sprak berispend van verkeerde wegen.Zij kent het leven en ze heeft verstaan,Dat de zonde zalvend wordt bedrevenEn de braafheid vloekend wordt begaan … De regen viel in de verzonken straten.Hij … [Lees meer...] overGedicht: Willem van Iependaal • De ontmoeting

Hoe klein, hoe bitter en verstokenVan deemoed blijft het woord waar deze wijs op gaatHoe blijft elk bij zijn eigen leed gedokenEn keert naar aardes woon het zingende gelaat. En al dit smeken, heel dit ziek gebedIs armelijk van verlangst om eigen baatEn meet uw grootheid naar de eigen maatEn deinst voor de erkenning van de wet, Een ogenblik onthuld, als in de … [Lees meer...] overGedicht: J.W.F Werumeus Buning • Hoe klein, hoe bitter en verstoken

Uit Vesper, de nieuwe bundel van Anne Broeksma. Déjà Vu aan de rand van oerwoudbergenbij een stam in het noorden van Cambodjawaar men een uitgestorven taal spreekten onderhandelt met geestenkwam ik mijn jeugd weer tegen er was een bruiloft bezig, al enkele dagenkoelboxen waaruit blikken kwamenvaders met luide adviezendie wild in hun tuinstoelen draaidenhet nageslacht … [Lees meer...] overGedicht: Anne Broeksma • Déjà vu

Een oud vers Wat ik betreur te hebben niet bezetenIs het geluk van menig burgerman:De vrede van het huisgezin, en vanDe kinderen, die mee aan tafel eten. En ik weet wel, dat in mijn arm gelegenDe liefste is bezwijmd van zaligheid,Dat ik de stem ken van de eeuwigheid,En van het hart, dat mijn hart is genegen. Maar dit is alles niets, al deze dingen,Gezegend, en te min; … [Lees meer...] overGedicht: J.W.F. Werumeus Buning • Een oud vers

Uit De sprong van de vis, de nieuwe bundel van Juliën Holtrigter. Begraafplaats te V. Zerken zijn zeer gevoelige stenen, ze absorberenalles wat neerslaat aan sporen en schimmels. Dat het maar doorgaat met sterven en uitbotten,bloeien, binnen en buiten de regels en lijnen, verstoken van kennis, onwetend van wat geweest is,van wat er speelt overal. … [Lees meer...] overGedicht: Juliën Holtrigter • Begraafplaats te V.

Sonnet ‘Mijn lief, mijn lief, mijn lief.’ Zo sprak mijn lief mij toe,dewijl mijn lippen op haar lieve lipjes weidden.De woordjes alle drie, wel klaar en wel bescheiden,vloeiden mijn oren in, en roerden (‘k weet niet hoe)al mijn gedachten om, staag malend, nemmer moe;die ’t oor mistrouwden en de woordjes wederleiden.Dies ik mijn vrouwe bad mij klaarder te verbreidenhaar … [Lees meer...] overGedicht: P.C. Hooft • Sonnet

Dikke Dinges R.I.P. Dikke Dinges was verscheiden,in zijn Heer en litjemaux,de professor kwam en zeide:`Hum, Hum, Hum, …' en liet het zoo.Doodkist werd besteld, gemeten,afgebiest met plint en lat.die, met zillever besmeten,krap, fataal en poenig zat. … [Lees meer...] overGedicht: Willem van Iependaal • Dikke Dinges R.I.P.