Uit Laatste foto van de vrede, de debuutbundel van Jan-Paul Rosenberg. Workshop Domotica Ontvoerd door je zelfrijdende voiturenaar een oase waar je Papa Zon ontmoet, drie levens herstaar je met robotogen naar je zelfportret, een druppel herfstvalt tussen de afwezigen op een terras op internet. Ergens uit het nu snijd je een dagen bombardeert het abiotisch landschap tot … [Lees meer...] overJan-Paul Rosenberg • Workshop Domotica
Gedicht
Julie Beirens • ik wou dat ik je de lente kon laten zien
Twee gedichten uit huiden, de debuutbundel van Julie Beirens. ik wou dat ik je de lente kon laten zienen het punt waarop we allen barsten al even manhaftig als rupsen, tenminstedat denken we toch er komt loof aan bomen, dat groeiten niemand weet waarheen al evenmin als wij de weg wetendoorheen dit kabaal verlangens zijn even onbetrouwbaarals het weerbericht, als … [Lees meer...] overJulie Beirens • ik wou dat ik je de lente kon laten zien
Philip Larkin • Liefdesliedjes later
Uit Het leven met een gat erin, de pas verschenen vertaling uit het werk van Philip Larkin. Vertaler Jan Pieter van der Sterre zocht een van zijn favoriete gedichten uit. Liefdesliedjes later Haar bladmuziek was dun, die kon ze nog wel kwijt, ze keek graag naar de covers,er was er één verbleekt door zonlicht mettertijd,er was er één met kringen door een vaas … [Lees meer...] overPhilip Larkin • Liefdesliedjes later
H.W.J.M. Keuls • 10 mei 1940
10 mei 1940 Wij wisten reeds lang wat gebeuren zouMaar aan ’t begin hoorde ik een merel zingen:Een pure stem die zich niet liet verdringenEn vulde mij met licht en ochtenddauw. Later toonde de stad een schuw gezichtWaarover dunne schaduwen vergleden,De menschen deden traag hun bezighedenEn hier en daar vielen er deuren dicht. Toen ’t hart van Rotterdam was … [Lees meer...] overH.W.J.M. Keuls • 10 mei 1940
Astrid Haerens • je was woordeloos
Uit Oerhert, de debuutbundel van Astrid Haerens. je was woordeloosdus je verschool je in de taal van anderenvan mannen met lang haar die stelen lenen noemenin online grotten wonen en hun hoofden schudden:complimenteren is het ook weer niet maar goedik verdraag je in mijn haat, welke woordenkun je verder nog gebruiken in deze soep van afgesleten taaldrenk je je tongen, … [Lees meer...] overAstrid Haerens • je was woordeloos
Karel Jonckheere • Moeder
Moeder Zo lang zij rustig leeft kunnen wij haar vergeten,ze kost ons zorg noch geld, ze doet ons nimmer zeer;tweemaal in ’t jaar, misschien, gaan wij nog bij haar etenen lachen als ze zegt: Het is de laatste keer. Maar één kort spoedbericht maakt ons opnieuw tot zonen,wat ons gewichtig werd valt plots en dwaas uiteen,wij dachten in onze eeuw en in ons werk te wonentot wij … [Lees meer...] overKarel Jonckheere • Moeder
Victor dela Montagne • Een oudt liedeken
Een oudt liedeken Tsagh eens een cnape stervensgeerneen valsche, vreede, boose deern. Sei totten cnape: “hael mi terstontdin moeders herte voor minen hont”. Hi ging en sloech sin moeder dooten vluchtte mettet herte root. Mer twyl hi loopt, stuict oppen steenen valt, — dat erme hert meteen. Al botsen op de harde baen,vingh plots dat herte te spreken aen. Al … [Lees meer...] overVictor dela Montagne • Een oudt liedeken
Peter Theunynck • Moeder
Uit Hoogliederen, de nieuwe bundel van Peter Theunynck. Moeder Terwijl de kleine dagen komen en de poolwindzijn tweede adem vindt, ijl ik naar mijn oorsprong. In jou bewoonde ik de kleinste kamer: ik sliepen at er, zweeg en groeide. Ik hoorde afvoerbuizen rommelen, vleesmolens draaien,het tikken van een pomp en al die stemmen buiten. Toen ze me in de armen … [Lees meer...] overPeter Theunynck • Moeder
Leo Vroman • De laatste wereldvrede
De laatste wereldvrede Waarom draait een groot geschil?Kijk vannacht eens lang en dooddoodstil vanuit de sterrennaar deze kleine aarde.Wat blijft eigenlijk van verreover van onze eigenwaarde?Niets in de eeuwigheidom voor te vechten zo gezien enwaar kan een oorlog anders nog toe dienen? Ikzelf was eens in een daarvan gevangenen zag de eeuwigheid al gapen in de dood-saaie … [Lees meer...] overLeo Vroman • De laatste wereldvrede
Maria de Groot • De kindertrein
De kindertreinaftelversjes Sinds de treinen oostwaarts rijdenen de zon daar ondergaatsinds de sterren er verwijlenbuitenaardse regelmaatheeft de hand een lied te schrijvenwaar het hart bij overslaat. * Rennen langs het rozenperk:waar het prikkeldraad begintvloeit de vijver waar een kindals het stout is in verdrinktdaarom mag de bal niet stuitenwant dan vliegt hij door … [Lees meer...] overMaria de Groot • De kindertrein
Maria de Groot • Het hoge rad
Het hoge rad Kermis, wilde beurs,in de maannacht mei:het lawaai weegt zwaarop platform en plein,en de koers is hoog:ik betaal mijn harten ik scheep mij inop het duivelsrad,dat reusachtig rijstin de maannacht mei.En in kanscadanszweef ik licht en vrijuit het krijgsrumoer.Duizend sterren staanaan de warme luchten nog stijgt het daar,klimt het lichtgewichtvan de hemelrei,door … [Lees meer...] overMaria de Groot • Het hoge rad
Wim de Vries • Of niet soms
Opgedragen aan alle kollega’sdie noodgedwongen gebruik makenvan het overzetveer Dort-Papendrecht. Een beetje krom gegeseld door de kouhet hoofd diep weggetrokken in deschouders zo staan zij daar een honderdtalstilzwijgend op de boot niet aan hunwerk te denken.Zij denken aan het bed en aan de vrouwwaar zij zojuist nog naast of ophebben gelegen.Er is nog hoop de voetbalpoolde … [Lees meer...] overWim de Vries • Of niet soms
Jacob Israël de Haan • Loodwerkers
Loodwerkers Ik werkte in de loodfabriek,En toen werd ik natuurlijk ziek,Een hevig-pijnende koliek,Maar ze maakten me beter en bang te moe,Moest ik weer naar de loodhel toe,Want ik moest wel voor het broodje. Ik werkte weer in de loodfabriek,En weer werd ik natuurlijk ziek,Een pijnlijke rheumatiek,Maar ze maakten me beter en vreemd te moe,Ging ik weer naar de loodhel … [Lees meer...] overJacob Israël de Haan • Loodwerkers
Jacob Israël de Haan • Voor de ouden
Voor de ouden En zullen wij den dag niet meer beleven,Van vrijheid en van brood voor iedereen,Gingen wij eerder moegestreden heen,Toch gaven wij nog niet voor niet ons leven. Want onze nood van nu en onze pijn,Wordt rijke vreugd voor die er zullen wezen,Later dan wij, en leven zonder vreezen,Zou onze strijd dan niet de schoonste zijn? Want o, daar ligt een toekomst … [Lees meer...] overJacob Israël de Haan • Voor de ouden
Cees Nooteboom • Wolken
Uit Vos, de nieuwe bundel van Cees Nooteboom. Wolken Daar was hij dande optocht van de wolken.Voorop de wolken van zee, zwart en vol onweer.Ze vernietigden hele dorpen,verdronken de dierenin hun nachtzwarte regen. Het laatst kwam de kleinemet de kleuren van de vleermuis,huiden van prikkeldraad,rafels vol tanden en dolken. Ze stroomden over de vlakteen de verre … [Lees meer...] overCees Nooteboom • Wolken
Gaston Burssens • Merellied
Merellied Reeds is de zon in purperbrons gezonkenen sleept na zich een laan van gloed,die ’t landschap verwt in kleurenpracht en 't haantjevan de toren fonklen doet …Daarna, in ’t nakend, fluistrend avondslomen,gewiegd door ’t ruisen van het riet,weerklinkt uit malse, volle merelborste,het malse, volle merellied:het gallemt in de plecht’ge avondstand;met lieflijk stijgend … [Lees meer...] overGaston Burssens • Merellied
Warsan Shire • Zegen het bloed
Uit Zegen de dochter, de door Radna Fabias uit het Engels vertaalde bundel van Warsan Shire (die bekend is van haar samenwerking met Beyoncé). Zegen het bloed Sofia gebruikte duivenbloed tijdens haar huwelijksnacht.Een dag later vertelde ze me, aan de telefoon,dat haar man glimlachte toen hij de lakens zag, hoe hij ze onder zijn neus bracht,zijn ogen sloot en met zijn … [Lees meer...] overWarsan Shire • Zegen het bloed
Justus de Harduwijn • Sonnet V
Sonnet V ’t En is de blondheid niet van uw gestruiveld haar,’t en is uw voorhoofd niet zo matig opgerezen,’t en is uw windbrauw niet, noch uwen mond geprezen,en vieriglijk aanbeên van zo menig minnaar; ’t en zijn uw lipkens niet, die elkeneen voorwaarwonden als ’t hen gelieft, en wederom genezen;’t en zijn uw deugden niet, noch uw bevallig wezen,noch het toov’rig gelaat … [Lees meer...] overJustus de Harduwijn • Sonnet V
Jonas Bruyneel • L’homme aux semelles devant
‘L’homme aux semelles devant’ staat in Broedland, de debuutbundel van Jonas Bruyneel. L’homme aux semelles devant na de brand op het eilandkomen in het beeldenparktussen de nana’s en sneeuwsterrentenoren en ballerina’stot leven, de hitte rekthun bronzen gestel op scheepjes zwalken op de onbewogen rivierhet voorplecht vol neon en een balorkestin de dronken boot leunt … [Lees meer...] overJonas Bruyneel • L’homme aux semelles devant
Herman Middendorp • De vervulling
•• Het laatste gedicht uit de cyclus Deus Romae van Herman Middendorp, over de Romeinse keizer Heliogabalus ('misschien wel de allerslechtste Romeinse keizer', die (zie hieronder) al op jonge leeftijd vermoord werd), die ook centraal staat in Couperus' De berg van licht. De vervulling Maar 't weifel-zieke volk, in 't eind verzaadvan oostersche' offerdienst, en geil … [Lees meer...] overHerman Middendorp • De vervulling
Jacob Israël de Haan • Terugkeer
Terugkeer Ik roep u tot getuigen, bloeiende aarde,En hemel met uw heerlijk sterrenheer,Dat mijn hart zich tot baat bezon, ik keer,Die niets, niets van mijn overmaat bewaarde, Dan één schat, die 'k alles verliezend won,Maar meer dan 't verlies waard acht: liefde en vrede,Ik heb zoo wild gedwaald, zoo wars geledenEer 'k zonder leed en dwaling keeren kon. Straks daagt de … [Lees meer...] overJacob Israël de Haan • Terugkeer
Johan van Meurs • Voorjaarsbloemen
Voorjaarsbloemen Een Hollandsch landschap en een Hollandsch meisje,Dat is een wondermooi gezicht,Daar kun je nooit genoeg aan denken,Wanneer je stil te mijm'ren ligt. Een Hollandsch landschap en een Hollandsch meisje,Dat 's lokken en dat 's duinen blond,Dat is een veld met roode tulpen,Dat is een frissche vrouwemond. Dat is de geur van hyacinthen,Die dwarrelt op de … [Lees meer...] overJohan van Meurs • Voorjaarsbloemen
Tsead Bruinja • swypsturtsjes en haptonema / zweepstaartjes en haptonema
Uit ynbêde / ingebed, de nieuwe Fries / Nederlandse bundel van Tsead Bruinja. swypsturtsjes en haptonema it begûn mei swypsturtsjes en haptonema fan de algen dy’t nei de meteoryt netlanger fan de sinne libje koenen. sy moasten yn beweging komme en op jacht,lies ik yn ’e krante fan ’e moarne. ik makke der in foto fan, appte dy nei heidi. ik miende dat it angst wie dy’t … [Lees meer...] overTsead Bruinja • swypsturtsjes en haptonema / zweepstaartjes en haptonema
Han G. Hoekstra • Reden van bestaan
Reden van bestaan Wandelend op de Hoogewalin Holland's netste stad: den Haag,geloof ik zeker, voor vandaag,het afgerond restant te zijnvan een uitbundig ongeval,de nasleep van een lentedagdie jong en elegant begon(bloemen en vogels en veel zon),maar waarvan niemand indertijdde resultaten overzag.Dit is verwijt noch zelfbeklag,slechts de gedachte aan de daad,die mij bereidde … [Lees meer...] overHan G. Hoekstra • Reden van bestaan
Hans Tentije • Dan
Uit Waarvandaan, de nieuwe bundel van Hans Tentije. Dan Hoe gebeurtenissen elkaar kunnen beïnvloedenen vertekend raken, terwijl ze iemandop het lijf geschreven leken voor ze zich ingroevendiep vanbinnen — als er een onuitputtelijk geheugen zou bestaanwaarin zelfs het minste of geringste terug te vinden wasafhankelijk van de situatie, lichtvalen stemmingen, zorgwekkende … [Lees meer...] overHans Tentije • Dan
